Ο ΟΦΗ, η ΚΡΗΤΗ και η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ

του Μιχάλη Σερπετσιδάκη

Αυτή τη φορά η σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι, μια σάπια ηγεσία, στελεχωμένη από ξεδιάντροπα ανθρωπάρια, μας στερεί το δικαίωμα να ονειρευόμαστε καλύτερες μέρες για την ομάδα μας θυσιάζοντας τα παιδικά μας όνειρα στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων που λυμαίνονται τον ελληνικό αθλητισμό.

Γνωρίζαμε πως η Κρήτη υποφέρει από ερημοποίηση, το κλίμα γίνεται θερμότερο, εμφανίζονται τροπικά ψάρια στις ακτές μας και απειλούνται με εξαφάνιση διάφορα ενδημικά φυτά.

Μα περισσότερο από την αλλαγή του κλίματος η Κρήτη φαίνεται να υποφέρει από το συγκεντρωτικό, ανάλγητο, αναποτελεσματικό, απερίσκεπτο και προπαντός άδικο ελληνικό «κράτος».

Η Κρήτη στέκεται οικονομικά πολύ πάνω από το μέσο όρο της υπόλοιπης Ελλάδας, έχει τεράστια δυναμική και συνεισφέρει σημαντικά στο εθνικό ακαθάριστο προϊόν χωρίς καμία ουσιαστική κρατική στήριξη.

Όλη η ανάπτυξη στηρίζεται στους άξιους Kρητικούς και στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Αντίθετα, σταθερά, σχεδόν προμελετημένα, όλες οι κυβερνήσεις στερούν από τους Kρητικούς τις βασικές υποδομές που θα επέτρεπαν στο «κρητικό θαύμα» να πάρει τις διαστάσεις που του αξίζει.

Το αεροδρόμιο Ηρακλείου πρώτο σε αφίξεις τσάρτερ είναι αφημένο στη τύχη του δεκαετίες τώρα με ουρές αναμονής χιλιομέτρου κάτω από τον ήλιο.

Η σταφίδα, το λάδι, το κρασί, το χαρούπι, το κίτρο, οι βρώσιμες ελιές, τα κηπευτικά έχουν αφεθεί στην τύχη τους (μέσα από σκόπιμες διευρωπαϊκές συμφωνίες που ρίχνουν κατάφορα και διαχρονικά την Κρήτη) με τις τιμές να κατρακυλάνε σε ελεύθερη πτώση, και τους αγρότες να βρίσκονται σε απόγνωση, χωρίς να έχουν καμία επίσημη κατεύθυνση, θωράκιση ή καθοδήγηση.

Το βασικό οδικό δίκτυο προέρχεται από την εποχή της γερμανικής κατοχής, ή της δικτατορίας και θρηνούμε δεκάδες θύματα κάθε καλοκαίρι στους ασφυκτικά γεμάτους δρόμους.

Το μουσείο του Ηρακλείου είναι παροπλισμένο και κλειστό για μισή δεκαετία.

Το κράτος εισπράττει κάθε χρόνο από την Κνωσό δεκάδες εκατομμύρια ευρώ αλλά έχει παραδώσει τον χώρο και την περιοχή στην υποβάθμιση και την αθλιότητα ώστε να μην μπορεί να ενταχθεί στον κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Η εκπροσώπηση του νησιού στους τόπους λήψης των αποφάσεων απουσιάζει παντελώς και φαίνεται πως για δεκαετίες τώρα οι κυβερνήσεις δεν μας υπολογίζουν, οι πράσινοι γιατί θεωρούν πως είμαστε μαζί τους έτσι κι αλλιώς και οι γαλάζιοι γιατί θεωρούν πως δεν είμαστε μαζί τους έτσι κι αλλιώς.

Η Ελλάδα έχει στρέψει τα νώτα της προς το νότο της και ενώ στράφηκε με ενδιαφέρον στα Βαλκάνια δεν έχει καμία πολιτική για να προσεγγίσει τον αναπτυσσόμενο αφρικανικό γίγαντα του οποίου η Κρήτη αποτελεί τη φυσική πύλη εισόδου.

Η Κρήτη «το αεροπλανοφόρο της Μεσογείου» πλέει ακυβέρνητο γιατί η κεντρική κυβέρνηση είναι αδιάφορη και οι εκάστοτε τοπικοί κυβερνήτες ανεπαρκείς και ενδοτικοί.

Συνωστίζονται στην κομματική επετηρίδα, συναγωνίζονται σε υποτέλεια και παζαρεύουν κάθε τοπική αξία για να αποσπάσουν το ξεροκόμματο της κεντρικής εξουσίας και τη δημοσιότητα που θα τους επιτρέψει να επιστρέψουν ως φωστήρες να κυβερνήσουν τους ιθαγενείς.

Αναλώνονται σε ανούσιες και αναποτελεσματικές επερωτήσεις στη βουλή σε γάμους, και μνημόσυνα και παρουσιάζονται στις εκδηλώσεις με πεντάλεπτες παρεμβάσεις χωρίς ποτέ να καθίσουν να ακούσουν τίποτα.

Γιατί να το κάνουν εξάλλου αφού ο μόνος στόχος τους είναι να ψαρέψουν τα ψηφαλάκια που εξασφαλίζουν την παραμονή τους στο σύστημα.

Που να τους μείνει χρόνος να ασχοληθούν με την ανταγωνιστικότητα του τόπου μας, το όραμά του, τη στρατηγική μας για το μέλλον, που επιτέλους θέλουμε να πάμε τι θέλουμε να κάνουμε.

Είναι ανίκανοι και ανεπαρκείς γι' αυτό και σχεδόν κανείς απ' αυτούς δεν ανάλαβε ποτέ σοβαρό ρόλο σε κυβέρνηση.

Πως αξιοποιεί το κράτος τη δυναμική της Κρήτης, την πλούσια άυλη πολιτιστική κληρονομιά, τη λεβεντιά την κουλτούρα, το δυναμισμό τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου; απλά τα θάβει! Και ορίζει φύλακες του τάφου, τους εκάστοτε τοπικούς άρχοντες, τους οποίους επιβραβεύει πριν και μετά τη θητεία τους.

Ο τόπος μας μοιάζει με αυτοκίνητο Ferrari που στο τιμόνι της κάθονται πιθήκια.

Ακόμα και την παγκοσμίως γνωστή και αναγνωρισμένη Κρητική Διατροφή έθαψαν, με συνοπτικές διαδικασίες και απύθμενη ιδιοτέλεια, κάτω από τον ψευδεπίγραφο όρο Μεσογειακή Διατροφή, χωρίς να αντιδράσει κανείς τοπικός κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.

Η Κρήτη κινδυνεύει πολύ περισσότερο από την ερήμωση που προκαλεί η αναλγησία της κεντρικής κυβέρνησης και εκτελεί σταθερά η τοπική ανίκανη ηγεσία, απόδειξη το επαναλαμβανόμενα αηδιαστικό παρελθόν, το άδικο παρόν και το υποθηκευμένο μέλλον.

Και μη μας πει κάνει πως δε φταίνε όλοι, πως υπάρχουν και εξαιρέσεις και πως τα ισοπεδώνουμε όλα, γιατί εμείς ξέρουμε πως φταίνε όλοι όσοι είχαν ή έχουν εξουσία, γιατί αν υπήρχαν ικανοί αξιοπρεπείς και τίμιοι θα είχαν παραιτηθεί υποδειγματικά και θα είχαν ξεμπροστιάσει το σύστημα και γιατί πολύ απλά ο τόπος μας θα είχε άλλη πορεία.

Πότε επιτέλους θα απολαύσουμε όσα αξίζουν στη δυναμική και τις ικανότητές μας.

Φωνάζουμε δυνατά όλοι μαζί: τέλος στις προσπάθειες ερημοποίησης της Κρήτης, τέλος στις κατάφορες αδικίες.

Ο τόπος μας αξίζει και όσοι τον εκπροσωπούν πρέπει να το πιστεύουν να το αποδεικνύουν με έργα και να μην επιτρέπουν σε κανένα να μας εκμεταλλεύεται.

http://www.cretalive.gr/new/37491/michalis%20serpetsidakis/O_O.F.I,_i_KRITI_kai_i_ANIKANOTITA