Aπό την καρδιά της κερκίδας (32)

object width="425" height="344">





Aπό την καρδιά της κερκίδας (32)

Συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία η αυτοκτονία του Ηρακλειώτη επιχειρηματία την εβδομάδα που πέρασε. Όλοι έχουμε συμβιβασθεί πια με την παγκόσμια οικονομική κρίση που δεσπόζει σε κάθε μορφή της οικομομικής δραστηριότητας. Όταν όμως ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, οδηγείται στην αυτοκτονία εξαιτίας της κακής λειτουργίας των κρατικών μηχανισμών, την ίδια στιγμή που τα "ημέτερα golden boys" θησαυρίζουν ουσιαστικά εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, τότε "κάτι σάπιο λειτουργεί στο βασίλειο της Δανιμαρκίας". Βέβαια κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας ήταν επίσης η ποινικοποίηση της κουκούλας. Πριν από λίγο καιρό γράφαμε για το γύψινο καθεστώς που έχει περιβάλει την ΠΑΕ ΟΦΗ, όμως ο "νόμος της κουκούλας" μας φέρνει στο μυαλό, πρακτικές του παρελθόντος, τον νόμο 4000 περί τεντυμποϊσμού, που οι νεώτεροι μάθαμε από την κλασική ελληνική ταινία του '60. Παρόμοιες διατάξεις υπήρξαν άλλωστε στην γύψινη επταετία των συνταγματαρχών, που τόσα δεινά έφερε στην χώρα.

Αγανάκτηση…
Το αίσθημα της αγανάκτησης χαρακτηρίζει τους πολίτες στην Ψωροκώσταινα, προσωνύμιο που τείναμε να προσπεράσουμε τα τελευταία χρόνια, χάριν Ολυμπιακών Αγώνων; Όλα όσα συμβαίνουν όμως εν Ελλάδι, μας το ξαναθυμίζουν. Σκάνδαλα, μίζες, παχυλοί μισθοί+μπόνους κρατικών "λειτουργών", βραδυκίνητη δικαιοσύνη, νόμοι και παραθυράκια, κακότεχνες υποδομές, θανατηφόρες λακκούβες. Λαδώματα για να λειτουργήσει ο τροχός της γραφειοκρατίας, ανύπαρκτο σύστημα υγείας, παπαγαλίστικη εκπαίδευση, είναι μερικά από τα διαχρονικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο Έλληνας πολίτης. Την ίδια στιγμή οι κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό, αφού στην Ελλάδα, θα αναγκάζονταν να ενταχθούν σε ένα σύστημα που δεν προάγει την μελέτη και την έρευνα, στην χειρότερη των περιπτώσεων ,ίσως κατέληγαν σερβιτόροι ή ταξιτζήδες για τα προς το ζην.

Ευλογημένος τόπος
Ζούμε σε ένα ευλογημένο τόπο, σταυροδρόμι τριών ηπείρων, κι αντί να είμαστε πρωτοπόροι, είμαστε ουραγοί των εξελίξεων. Κορυφαίοι οικονομολόγοι έχουν κατά καιρούς αποδείξει ότι η οικονομική κρίση συνάδει με την περιβαλλοντική. Η υπερκατανάλωση ενέργειας είναι βασικό συστατικό της κρίσης. Στην Ελλάδα, χώρα ηλιόλουστη 300 ημέρες το χρόνο, η ηλιακή ενέργεια, τα φωτοβολταϊκά πάρκα έχουν κολλήσει σε κάποιο συρτάρι υπουργού. Η αιολική ενέργεια, σε βρεφικό στάδιο, τη στιγμή που σε άλλες χώρες, όχι και τόσο ευλογημένες από τον Αίολο, κάθε γειτονιά, κάθε χωριό διαθέτει το δικό του. Τι να περιμένεις όταν έχει κυριαρχήσει ο ατομικισμός στη ζωή μας. Το εγώ, και όχι το εμείς, αντίθετα από όσα διακύρειται ο μπάρμπα-Μακρυγιάννης.
Τι να περιμένεις όταν Έλληνες δολοφόνησαν τον Καποδίστρια, εμπνευστή της λειτουργίας του ελβετικού κράτους υπό την μορφή των καντονίων; Τι να περιμένεις όταν Έλληνες έριξαν στην φυλακή τον ηγέτη της επανάστασης, τον Γέρο του Μοριά;

"Υπάρχει ελπίς;"
"Υπάρχει ελπίς;" Άφησε αναπάντητο το ερώτημα ο Αντώνης Σαμαράκης. Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει. Οι νέες γενιές οφείλουν να σταθούν αντάξιες των περιστάσεων. Να μην κάνουν τα λάθη των προηγούμενων. Τόσο στην εύρυθμη λειτουργία του κοινωνικού συνόλου, όσο και στην σωτηρία του ΟΦΗ. Όπου σωτηρία δεν εννοώ την βαθμολογική συγκομιδή. Την επόμενη μέρα εννοώ…