Από την καρδιά τς κερκίδας (9)

Καθ οδόν για το Παγκρήτιο στάδιο,ακούγοντας στο ραδιόφωνο ότι ο Ντοι είναι εκτός αποστολής,χωρίς καμμιά λογική δικαιολογία,σκεύτηκα να κάνω στροφή και να γυρίσω σπίτι.Δεν το κάνα.Ήθελα να πιω το πικρό ποτήρι ως το τέλος.Την ίδια στιγμή στο ραδιόφωνο έπαιζαν οι στίχοι από το τραγούδι του Παπακωνσταντίνου.»Το παιχνίδι είναι στημένο κι από πριν κανονισμένο,κι εσύ πνίγεσαι σε δίχρωμα κασκόλ».
Το ματς όπως το περιμέναμε,δεν θα σταθώ ,δεν αξίζει.Με καταρακωμένο ηθικό,προσπαθούσα να βγάλω φωνή,να δώσω μαζί με τους υπόλοιπους τον δικό μας αγώνα από την κερκίδα.Η φωνή έβγαινε,αλλά σε έπνιγε η αδικία.
Αδικία όχι μόνο για το ποδοσφαιρικό κομμάτι της καθημερινότητας.Άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι απλά ενας καθρέπτης της κοινωνίας.
Πριν από μερικά χρόνια,ο πρωθυπουργός είχε πει στην περιβόητη μάζωξη στου Μπαιρακτάρη ότι θα πατάξει το κράτος των «νταβατζήδων».Περάσανε τα χρόνια αλλά φαίνεται αντιλήφθηκε ότι οι «νταβατζήδες» είναι πιο δυνατοί από αυτόν.
Είναι πιο δυνατοί από οποιαδήποτε κυβέρνηση,αφού όποιος κι αν έχει την εξουσία,αυτοί βασιλεύουν και τον κόσμο κυριεύουν."Νταβατζήδες" παντού.Στα δημόσια έργα,στη δικαιοσύνη,στα ΜΜΕ,στην Εκκλησία ακόμη,και φυσικά στο ποδοσφαίρο.
Δεν χρειάζεται να δεις πίσω από τις κουρτίνες για να καταλάβεις πως χρησιμοποιούν οι ηγέτες των 2 μεγάλων του κέντρου τον κόσμο των συλλόγων των οποίων ηγούντε.
Κουμαντάρουν το παιχνίδι,όχι μόνο σε αθλητικά πλαίσια,πολύ περρισότερο σε πολιτικά.
Παρέα με τα συναιτεράκια τους «αποφασίζουν και διατάζουν».
Το ποδόσφαιρο χρησιμοποιείται απλά για τον αποπροσανατολισμό του πλήθους,την χαλιναγώγηση των μαζών.»Άρτον και θεάματα»λέγαμε πριν μερικές μέρες.Μόνο που και τα δυο είναι λειψά,θα επαναλάβουμε.Μόνο που οι πιτσιρικάδες,τους ξεφύγανε.
Βρήκαν την αφορμή με την δολοφονία του συνομήλικου τους.Οι αιτίες έχουν περάσει στο πετσί τους πολύ νωρίς.Η αδικία,η αναξιοκρατία,οι εξαντλητικοί φόροι που καταλήγουν σε τράπεζες και άλλα ευαγή ιδρύματα,το αβέβαιο μέλλον σε ένα πλανήτη που καταστρέφεται με σκοπό το κέρδος συν ο «λειψός άρτος» που μαθαίνουν ότι τους αναλογεί,έφεραν τη νεολαία στους δρόμους.Να φωνάξουν για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο αύριο.
Εμείς οι «βολεμένοι» καθόμαστε και παρακουλουθούμε μόνο.»Βολευτήκαμε γαρ.
Οι αιτίες των νέων δεν είναι και δικές μας όμως?Δεν θέλουμε εμείς ένα δίκαιο αυριο?
‘Η μήπως δεν ακούγαμε εμείς από παιδια,οι κοντινοτερη γενιά τουλάχιστον , για έργα υποδομής,δρόμους και νέα αεροδρόμια,για χειμερινό τουρισμό στη Κρήτη,για το λάδι μας το «υγρό χρυσάφι»της Κρήτης,για την Ελλάδα την ευνομούμενη χώρα της Ε.Ε.?
Υπάρχει κάτι από όλα αυτά?
«ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΑΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΜΕ ΜΑΣ?»τελείωνε το τραγουδάκι του Βασίλη…
Υγ.Επειδή έχουν ακουσθεί κάποιες ανώριμες φωνές περί αυτονομίας και λοιπές μπούρδες,ας μάθουμε επιτέλους ποιό είναι το σωστό κατόπιν οδηγίας της Ε.Ε. μάλιστα .
Αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση.Οι φοροι που πληρώνουμε να μένουν στην Κρήτη.Και δεν είναι θέμα φόρων μοναχά…

καλες γιορτες...