Ο μύθος των Κινέζων πελατών(ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ!)

Έχετε δει θεαματικές αυξήσεις εξαγωγών στην Κίνα τα τελευταία 15 χρόνια που έχει αναπτυχθεί έντονα μια σχέση φιλίας με τη χώρα αυτή;

Του Γιώργου Τριανταφύλλου

Συνεχώς μας κατακλύζουν δημοσιεύματα του τοπικού και εθνικού τύπου για επισκέψεις κινεζικών αντιπροσωπειών που έρχονται στα μέρη μας για να γνωρίσουν την τοπική διατροφή τα προϊόντα μας, πως τα καλλιεργούμε κ.λπ.

Επίσης ευφάνταστοι λαϊκοί ρήτορες συχνά υποστηρίζουν ότι αν αγοράσουν οι κινέζοι το λάδι μας ή το κρασί μας τότε η οικονομία μας έχει σωθεί. Με αυτό το σκεπτικό στρώνουμε συχνά κόκκινα χαλιά σε εκπροσώπους της συγκεκριμένης χώρας κάνοντας ντεμενάδες και πολλών τύπων άλλες υποκλίσεις.

Κανείς όμως δεν σκέφτηκε να σκιαγραφήσει την ταυτότητα αυτού του μελλοντικού πελάτη που θα αγοράσει όλα τα προϊόντα που παράγουμε και έτσι θα σώσει την οικονομία μας.

Λυπάμαι που θα απογοητεύσω τον αναγνώστη (άλλωστε είναι συνηθισμένος), αλλά ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Κίνα είναι το 10 % του αντίστοιχου αμερικανικού (Χα-Τζουν Τσάνγκ «Αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό». Εκδόσεις Καστανιώτη) δηλαδή περίπου 72 δολάρια το μήνα. Αυτές είναι οι απολαβές για το 60-65% του πληθυσμού ενώ ένα 30% λαμβάνει πολύ λιγότερα. Αναμένουμε δηλαδή από κάποιον που παίρνει 72 δολάρια, δηλαδή 54 ευρώ το μήνα να αγοράσει Κρητικό λάδι το οποίο χύμα πωλείται το λίτρο γύρω στα 3 ευρώ. Να μην αναφέρω για το κρητικό κρασί όπου θα βρείτε τη φιάλη από 7-20 ευρώ δηλαδή το 40% του μηνιαίου μισθού του μέσου Κινέζου.

Αναρωτηθείτε γιατί μεγάλος Έλληνας οινοποιός είναι συνιδιοκτήτης οινοποιείου στην Κίνα και άλλος στη Νότια Αφρική. Δεν θα μπορούσε να εξήγαγε το προϊόν του απευθείας στην Κίνα; Βεβαίως και όχι. Συμφέρει καλύτερα να το παράγεις στην Κίνα όπου το κόστος παραγωγής είναι πολύ μικρότερο από αυτό της Ευρώπης.

Έχετε δει θεαματικές αυξήσεις εξαγωγών στην Κίνα τα τελευταία 15 χρόνια που έχει αναπτυχθεί έντονα μια σχέση φιλίας με τη χώρα αυτή; Και αφού δεν υπάρχουν απτά αποτελέσματα γιατί τότε έχουμε συνεχώς επισκέψεις κυβερνητικών ή εμπορικών αντιπροσωπειών;

Η απάντηση είναι απλή. Στενός μου φίλος που σπούδασε στην Κίνα, μού περίγραψε τον τρόπο σκέψης του μεγάλου γίγαντα. Οι Κινέζοι υποδέχονται ξένες βιομηχανίες στη χώρας τους με μεγάλη θέρμη. Μετά από μερικά χρόνια έχουν αποκτήσει το know-how της συγκεκριμένης εργασίας του εργοστασίου και προχωρούν στην ίδρυση ενός νέου εργοστασίου αντιγράφου προϊόντος σε κάποια διπλανή πόλη. Δηλαδή με λίγα λόγια μελετούν το τι κάνεις και πως το κάνεις και μετά το αντιγράφουν.

Ενδεχομένως κάποιοι να ισχυριστούν ότι το Κρητικό λάδι και κρασί δεν αντιγράφεται και είναι μοναδικό στον κόσμο –όπως μοναδικό είναι και το χρέος μας – αλλά σίγουρα αυτό δεν προβληματίζει και κανέναν...

Είναι καιρός να σκεφτόμαστε τα πράγματα από όλες τις πλευρές γιατί διαφορετικά μοιάζουμε με τον αείμνηστο ηθοποιό Χατζηχρήστο στις Ελληνικές ταινίες όπου σαν αδαής από το χωριό έπεφτε εύκολο θύμα μιας δεσποινίδος ή ενός επιτήδειου.

O Γιώργος Τριανταφύλλου

είναι Κοινωνιολόγος

http://www.cretalive.gr/new/54910/synergates/G.Triantafullou_O_muthos_ton_Kinezon_pelaton