Monday, October 31, 2011
Saturday, October 29, 2011
Πολίτες κατά του χρέους
Σήμερα καταφέραμε μία μικρή νίκη. Ήταν τα πρώτα βήματα ενός αγώνα ενάντια στη νέα κατοχή. Τους δείξαμε ότι είναι ανεπιθύμητοι! Είναι ανεπιθύμητοι αυτοί που καταστρέφουν την κοινωνία, αυτοί που σκοτώνουν τον ελληνικό λαό. Τους δείξαμε ότι δεν τους χωράει ο τόπος. Ότι μπορούμε να τους ρίξουμε. Άρχισαν να νιώθουν το φόβο και έτρεξαν να κρυφτούν από τη λαϊκή οργή.
Wednesday, October 26, 2011
Monday, October 24, 2011
Saturday, October 22, 2011
Μοναδική εμπειρία ο τοκετός στο νερό
Μοναδική εμπειρία ο τοκετός στο νερό
Ο τοκετός και η εγκυμοσύνη είναι φυσικά γεγονότα, που απαιτούν όμως σταθερή και συχνή ιατρική παρακολούθηση με τη χρήση της τεχνολογίας, ώστε να εξασφαλιστεί το επιθυμητό αποτέλεσμα: ένα υγιές μωρό και μια υγιής μητέρα.
Ταυτόχρονα, όταν όλα εξελίσσονται φυσιολογικά, το ζητούμενο είναι η ελάχιστη φαρμακευτική και ιατρική παρέμβαση ώστε η γυναίκα να βιώσει αυτό το ευτυχές γεγονός, ακολουθώντας το «μονοπάτι» της φύσης με ηρεμία και απολαμβάνοντας τη συναισθηματική φόρτιση που το ίδιο το γεγονός εμπεριέχει.
Ο τοκετός στο νερό αποτελεί μία από τις μεθόδους φυσικού τοκετού, συνηθισμένες και αναγνωρισμένες επιστημονικά τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη.
Τοκετός στο νερό σημαίνει ότι η διαδικασία των ωδινών αλλά και της γέννησης όταν είναι δυνατόν, εξελίσσεται μέσα στο νερό θερμοκρασίας 37°C, σε ειδικά διαμορφωμένη πισίνα.
Ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος παρέχει τη δυνατότητα στην επίτοκο να βρίσκεται μέσα στο νερό, να κινείται ελεύθερα χωρίς χορήγηση φαρμάκων.
Ο χώρος διαθέτει ειδικό απαλό φωτισμό, μουσική, αρωματικά αιθέρια έλαια, εξειδικευμένες μαίες και φυσικά επιτρέπεται η παρουσία του συζύγου, ώστε να δημιουργείται ένα φιλικό, ήρεμο περιβάλλον, που διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για έναν τοκετό χωρίς άγχος σε χώρο που χαλαρώνει και διώχνει την ένταση. Ταυτόχρονα εξασφαλίζει συνθήκες απόλυτης ασφάλειας για την επίτοκο και το αναμενόμενο βρέφος, με την παρουσία του θεράποντος μαιευτήρα - γυναικολόγου και τον απαραίτητο ιατρικό εξοπλισμό σε πρώτη ζήτηση.
Προϋποθέσεις
Απαραίτητη προϋπόθεση, η θέληση της γυναίκας καθώς και η καλή της σχέση με το νερό.
**Φυσιολογική εξέλιξη της κύησης.
**Οχι ανώμαλες προβολές και πολύδυμες κυήσεις.
**Οχι σε περιπτώσεις πρόωρης ρήξης υμένων.
**Οχι σε περιστατικά με υπέρταση ή προεκλαμψία και σε περιπτώσεις όπου η ηλικία κυήσεως είναι μικρότερη των 37 εβδομάδων.
**Προετοιμασία πριν από τον τοκετό με μαθήματα και χρήση πισίνας.
Πλεονεκτήματα
Η διαδικασία του τοκετού στο νερό έχει εξαιρετικά ευεργετικές επιδράσεις στη διαχείριση του πόνου.
Η άνωση του νερού δίνει μεγάλη ευκολία στην κίνηση και στις αλλαγές θέσης της επιτόκου, αποφεύγοντας την καθήλωση στο κρεβάτι, ενώ προσφέρει εξαιρετική δυνατότητα χαλάρωσης και μείωσης του άγχους.
Παράλληλα έχουμε μεγαλύτερη διατατότητα των μαλακών μορίων, ευκολότερη έξοδο του εμβρύου, λιγότερο πόνο και μικρή πιθανότητα τραυματισμών - ρήξεων.
Τέλος δεν εχουμε χρήση φαρμάκων. Αντί να βάλουμε στη γυναίκα φάρμακα βάζουμε τη γυναίκα στο «φάρμακο», με τη διαφορά ότι το «φάρμακο» είναι ό,τι πιο φυσικό υπάρχει, το νερό.
Όλα αυτά συντελούν σε μια εξαιρετικά θετική ανάμνηση της εμπειρίας.
Science Daily
http://www.cretalive.gr/new/57152/ygeia/Monadiki_empeiria_o_toketos_sto_nero
Friday, October 21, 2011
Από την καρδιά της κερκίδας 108
Από την καρδιά της κερκίδας 108
Πάνε κοντά 100 μέρες ,ίσως παραπάνω ,ισως παρακατω ,όταν δυο εισαγγελείς με δύναμη ψυχής ,ασκούσαν επιτέλους διώξεις για τα στημένα παιχνίδια σε παράγοντες που είχαν ξεπεράσει την προκλητικότητα .Ο κόσμος το χε τύμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι!
Όταν ένα καλοκαιρινό απόγευμα ο Αχιλλέας Μπέος ,οδηγούταν στην φυλακή ,ύστερα από τις διώξεις των κ.Παπανδρέου και Ράικου, κάποιοι σκέφτηκαν «βρε λες?Να καθαρίσουν το ποδόσφαιρο από πάσης φύσεως βρωμιά ,να έχουμε τουλάχιστον ένα υγιές ποδοσφαιρο?».
Κάποιοι άλλοι ,πεζά σκεφτήκαν «τίποτα δεν θα γίνει ,στην Ελλάδα είμαστε,άντε το πολύ-πολύ να τα χρεώσουν στον Μπέο και στον Μάκη όλα».
Κι κάποιοι άλλοι ,αναρωτιόταν «πως γίνετε ,όταν θέλουν να περάσουν νέα μετρά ,σκάει κι μια καινούργια κατάθεση στον εισαγγελέα »,ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης είναι πρακτική που χρησιμοποιείται κατά κόρον στην Φορογιώργαινα,που λέει και ο τεράστιος Τζίμης Πανούσης.
Τελικά ,μόνο το πρώτο δεν έγινε, η διαυγής κάθαρση .Η κρυστάλλινη.
Απλά δίπλα στον Ψωμιάδη και τον Μπέο , προσθέστε τον Τσακογιάννη.
Οδηγήθηκαν γοργά-γοργά στην φυλακή ,καλά για τον Μάκη δε το λες,άλλο μίνι σήριαλ-τραγέλαφος του καλοκαιριού ,που εξέθεσε ένα κράτος που καταρρέει .
Ίσως έχει πιο μεγάλες «άκρες» γι αυτό και την κοπάνισε.Αλλωστε στην Ελλαδα από την μεταπολιτεση και μετά ,οι γνωριμίες και οι «άκρες» ήταν ανέκαθεν η απάντηση στα προβλήματα κάποιων .
Έστω ,όλοι οι υπόλοιποι ?Αθώοι κ.Πιλάβιος?Δεν ήταν ο κρατούμενος πλέον Μπέος κάθε μέρα στο γραφείο του ,προφανώς για «συνεργασία»?
Ο αγαθός κ.Κομπότης ,που εκτός από το σούπερ ύποπτο Ηλιούπολη-Λεβαδειακός, συμφώνα με την λίστα της ΟΥΕΦΑ, πρόεδρος του Λεβαδειακού, που κάποτε έριχνε τρία γκολ στον πρωταθλητή σε ένα τέταρτο ,που η ομάδα του εμπλέκεται σε τόσα και τόσα ύποπτα ματς, σύμφωνα με την ΟΥΕΦΑ παντα, αθώος?
Τόσοι και τόσοι παράγοντες ομάδων που βρίσκονται στις λίστες της ΟΥΕΦΑ, ομάδων που αναφέρονται σε 5-6 και παραπάνω παιχνίδια ,όλοι αθώοι?
Οι « μεγάλοι»?Ο δικομματισμός του ποδοσφαίρου μας, ανέγγιχτος?Τι έψαχνε ο Βαγγέλης? Ποιο ς τηλεφώνησε μετά από ένα ντέρμπυ αιωνίων στους δράστες της επίθεσης στον Βασσάρα?
Τι ανέφερε ,ο πρόεδρος της σούπερλιγκας τα δυο τελευταία χρόνια,για την σφαγή του ΟΦΗ στις Σέρρες που του στέρησε την άνοδο?
Στο μεταξύ ,το πρωτάθλημα ξεκίνησε ,έστω λειψό με τον άγνωστο Α και Β.
Η εξίσωση στην πορεία απέκτησε άλλους δυο αγνώστους ,τον Γ και τον Δ.
Η κάθαρση έμεινε στην μέση ,κι το ελληνικό ποδόσφαιρο μοιάζει να χάνει άλλη μια σπουδαία ευκαιρία για τον εξαγνισμό του.
Αποφάσισαν 18 ομάδες να είναι όλοι χαρούμενοι .Τι είδους ανταγωνιστικό και ισόνομο πρωτάθλημα θα είναι αυτό με 4 ομάδες να ξεκινούν τους αγώνες τον Νοέμβρη ,είναι άλλου παπά ευαγγέλιο .
Τι να περιμένεις όμως, σε ένα κράτος ήδη διαλυμένο , όπου οι «πατέρες του έθνους» όπου κι αν εμφανιστούν δέχονται την μήνιν των πολιτών ,κι όμως αυτοί παραμένουν βιδωμένοι στις καρέκλες κι στα προνόμια τους,όταν η κυβέρνηση του ,όχι μόνο δεν προασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα ,τουναντίον , βάλλει κατά των πολιτών με κάθε τρόπο. Τι να περιμένεις ,υγιές ποδόσφαιρο?
Ο λαός όμως έχει αφυπνιστεί , είναι αποφασισμένος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του κι να διώξει τους ανίκανους,τους προδότες .Όλους αυτούς που οδήγησαν την χώρα στην σημερινή κατάσταση .
Γιατί ζούμε σε μια χώρα που αντί για ουραγός έπρεπε να είναι πρωταγωνιστής .
Κι γιατί θέλουμε και μπορούμε να έχουμε μόνο το καλύτερο.
ΑΕΡΑ-ΑΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΧΟΛΕΡΑ!
Monday, October 17, 2011
Sunday, October 16, 2011
Τζόζεφ Στίγκλιτζ: Πώς θα θεραπεύσουμε την οικονομία
Η οικονομική κρίση, που άρχισε το 2007, βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και το ερώτημα, που βασανίζει τους πάντες είναι προφανές: Γιατί; Οσο δεν καταφέρνουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις αιτίες της κρίσης, δεν θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε μια αποτελεσματική στρατηγική ανάκαμψης.
Μας είπαν ότι πρόκειται για μία χρηματοπιστωτική κρίση και έτσι οι κυβερνήσεις και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού εστίασαν την προσοχή τους στις τράπεζες.
Τα προγράμματα τόνωσης της οικονομίας προωθήθηκαν ως ένα προσωρινό «καταπραϋντικό», που ήταν αναγκαίο για να γεμίσει το κενό έως ότου ο τραπεζικός τομέας ανακάμψει και αρχίσει πάλι να χορηγεί δάνεια στον ιδιωτικό τομέα. Ενώ όμως η τραπεζική κερδοφορία και τα υψηλά μπόνους έχουν επιστρέψει, οι χορηγήσεις δανείων δεν έχουν ανακάμψει. Και αυτό παρά τη διατήρηση των επιτοκίων σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Οι τράπεζες υποστηρίζουν ότι ο δανεισμός παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, εξαιτίας της έλλειψης φερέγγυων δανειοληπτών, κάτι που με τη σειρά του οφείλεται στην ασθενούσα οικονομία.
Τα θεμελιώδη δεδομένα αποκαλύπτουν ότι εν μέρει τουλάχιστον έχουν δίκαιο. Οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν στη διάθεσή τους ρευστό τρισεκατομμυρίων δολαρίων και επομένως δεν είναι η έλλειψη χρημάτων, που τις αποτρέπει από το να προβούν σε επενδύσεις και προσλήψεις προσωπικού. Ορισμένες, ίσως πολλές, μικρές επιχειρήσεις, είναι, ωστόσο, σε πολύ διαφορετική θέση.
Εχοντας μεγάλη έλλειψη χρηματοδότησης, όχι μόνο δεν μπορούν να αναπτυχθούν, αλλά αναγκάζονται να συρρικνώσουν τις δραστηριότητές τους.
Παρ' όλα αυτά οι συνολικές επιχειρηματικές επενδύσεις (εξαιρουμένου του κλάδου κατασκευών) έχουν επιστρέψει στο 10% του ΑΕΠ (από 10,6% πριν από την κρίση). Στον τομέα του real estate, όπου παρατηρείται περίσσια προσφορά, η εμπιστοσύνη δεν θα επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα σύντομα, ανεξάρτητα από τι θα γίνει στον τραπεζικό τομέα.
Η αδικαιολόγητη ασυδοσία, η οποία οφείλεται στην απερίσκεπτη απορρύθμιση, ήταν ο παράγοντας, που προφανώς κλιμάκωσε την κρίση. Η κληρονομιά της περίσσιας προσφοράς στο real estate και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών καθιστά την ανάκαμψη πολύ δύσκολη υπόθεση.
Η οικονομία, όμως, ασθενούσε και πριν από την κρίση: η «φούσκα» στην αγορά κατοικιών απλώς κάλυπτε την αδυναμία της. Χωρίς τη στηριζόμενη στη φούσκα κατανάλωση, θα είχαμε βιώσει μια ελεύθερη πτώση στη συνολική ζήτηση. Αντ' αυτού το ποσοστό της προσωπικής αποταμίευσης βυθίστηκε στο 1% και το 80% των Αμερικανών με το χαμηλότερο εισόδημα δαπανούσαν ετησίως περί το 110% των εσόδων τους.
Ακόμη και εάν ο χρηματοπιστωτικός τομέας είχε πλήρως εξυγιανθεί και ακόμη και εάν αυτοί οι άσωτοι Αμερικανοί είχαν μάθει τη σπουδαιότητα της αποταμίευσης, η κατανάλωσή τους θα περιοριζόταν στο 100% του εισοδήματος. Οποιοσδήποτε λοιπόν συζητεί για «επιστροφή» των καταναλωτών -ακόμη και μετά και την απομόχλευση- ζει σε ένα φανταστικό κόσμο.
Η στήριξη του χρηματοπιστωτικού τομέα ήταν ένα απαραίτητο βήμα για την οικονομική ανάκαμψη, αλλά κάθε άλλο παρά επαρκές. Για να κατανοήσουμε τι πρέπει να γίνει, θα πρέπει να αντιληφθούμε ποια ήταν τα προβλήματα της οικονομίας, πριν από το ξέσπασμα της κρίσης.
Καταρχήν η Αμερική και ολόκληρος ο κόσμος ήταν θύματα της δικής τους επιτυχίας. Η παραγωγικότητα στη μεταποίηση αυξανόταν με ταχύτερους ρυθμούς από τη ζήτηση, κάτι που σήμαινε ότι η απασχόληση στο μεταποιητικό κλάδο έβαινε μειούμενη. Το εργατικό δυναμικό έπρεπε να στραφεί στις υπηρεσίες.
Το πρόβλημα είναι αντίστοιχο με εκείνο που ανέκυψε στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν η ραγδαία ανάπτυξη της παραγωγικότητας στον αγροτικό τομέα ανάγκασε τελικά το αγροτικό δυναμικό να θέλει να εγκαταλείψει τις αγροτικές περιοχές και να επιδιώξει να κατευθυνθεί στα αστικά βιομηχανικά κέντρα.
Με την πτώση στο εισόδημα των αγροτών να είναι μεγαλύτερη από 50% από το 1929 έως το 1932, θα ανέμενε κανείς μια μαζική μετανάστευση εργαζομένων. Αρκετοί εργάτες όμως είχαν παγιδευτεί στον αγροτικό τομέα: δεν είχαν τους πόρους να μετακινηθούν και τα συνεχώς συρρικνούμενα εισοδήματά τους αποδυνάμωσαν σε τέτοιο βαθμό τη συνολική ζήτηση, που η ανεργία στα αστικά, βιομηχανικά κέντρα εκτινάχθηκε στα ύψη.
Για την Αμερική και την Ευρώπη, η ανάγκη για μετακίνηση του εργατικού δυναμικού εκτός μεταποιητικού κλάδου επιτείνεται και από ακόμη έναν παράγοντα: όχι μόνο μειώνονται οι θέσεις εργασίας στη μεταποίηση παγκοσμίως, αλλά μικρότερο μερίδιο αυτών των θέσεων θα είναι τοπικό.
Η παγκοσμιοποίηση είναι ένας μόνο από τους παράγοντες, που έχουν συμβάλει στο δεύτερο βασικό πρόβλημα: τις αυξανόμενες ανισότητες. Η μετατόπιση του εισοδήματος από αυτούς που το δαπανούν σε εκείνους που αποταμιεύουν μειώνει τη συνολική ζήτηση.
Κατά παρόμοιο τρόπο, οι αυξανόμενες τιμές ενέργειας μετατοπίζουν την αγοραστική δύναμη από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη στους εξαγωγείς πετρελαίου, που αναγνωρίζοντας την έντονη μεταβλητότητα των τιμών ενέργειας, ορθώς αποταμίευσαν μεγάλο μέρος των εσόδων τους.
Το τελικό πρόβλημα, που συμβάλλει στην αποδυνάμωση της συνολικής παγκόσμιας ζήτησης, ήταν η συγκέντρωση τεράστιων αποθεμάτων ξένου συναλλάγματος από τις αναδυόμενες αγορές - η οποία εν μέρει οφείλεται στην κακοδιαχείριση της κρίσης της Νοτιανατολικής Ασίας κατά τη διετία 1997-98 από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών.
Αρκετές χώρες αντελήφθησαν ότι χωρίς τα αποθέματά τους κινδυνεύουν να χάσουν την οικονομική τους ανεξαρτησία. Πολλοί είπαν «ποτέ ξανά». Ενώ, όμως, η συγκέντρωση συναλλαγματικών αποθεμάτων -που σήμερα υπολογίζεται ότι πλησιάζουν τα 7,6 τρισ. δολάρια σε αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες- τους προστάτευσε, τα χρήματα, που κατευθύνθηκαν στα αποθέματα ήταν χρήματα, που δεν δαπανήθηκαν.
Πού βρισκόμαστε σήμερα
Πού βρισκόμαστε σήμερα ως προς την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων; Για να αρχίσουμε από το τελευταίο, οι χώρες, που συγκέντρωσαν τεράστια αποθέματα, κατάφεραν να αντεπεξέλθουν καλύτερα στην κρίση και επομένως τα κίνητρά τους για περαιτέρω αύξηση των αποθεμάτων είναι πιο ισχυρά από ποτέ.
Ομοίως, αν και οι τραπεζίτες γίνονται και πάλι αποδέκτες μπόνους, οι εργαζόμενοι βλέπουν τους μισθούς τους να συρρικνώνονται, με αποτέλεσμα να διευρύνονται περαιτέρω οι εισοδηματικές ανισότητες.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ δεν έχουν καταφέρει να περιορίσουν την εξάρτησή τους από το πετρέλαιο. Με τις τιμές του πετρελαίου να κυμαίνονται πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι, τα κεφάλαια μεταφέρονται για ακόμη μια φορά στις χώρες, που εξάγουν το μαύρο χρυσό.
Και η διαρθρωτική μεταμόρφωση των ανεπτυγμένων οικονομιών, η οποία επιβάλλεται από την ανάγκη να μετακινηθεί το εργατικό δυναμικό από τους παραδοσιακούς μεταποιητικούς κλάδους προς άλλες κατευθύνσεις, λαμβάνει χώρα με πολύ αργά βήματα.
Οι κυβερνήσεις διαδραματίζουν ένα κεντρικό ρόλο στη χρηματοδότηση υπηρεσιών, που χρειάζονται οι πολίτες, όπως η εκπαίδευση και η υγεία. Η κρατικά χρηματοδοτούμενη εκπαίδευση, ιδιαίτερα, θα είναι καθοριστικής σημασίας για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. Και οι δύο, όμως, έχουν επιλέξει τη λιτότητα, η οποία κάθε άλλο παρά διασφαλίζει την έξοδο των οικονομιών τους από την κρίση.
Η θεραπεία για την αντιμετώπιση του «ιού» της παγκόσμιας οικονομίας προκύπτει απευθείας από τη διάγνωση: ισχυρές κρατικές δαπάνες, οι οποίες θα στοχεύουν στην προώθηση της ενεργειακής αποδοτικότητας, την άμβλυνση των ανισοτήτων και μια μεταρρύθμιση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, η οποία θα προβάλλει μια εναλλακτική στη συγκέντρωση τεράστιων αποθεμάτων ξένου συναλλάγματος.
Οι ηγέτες της παγκόσμιας κοινότητας και οι ψηφοφόροι, που τους εκλέγουν, θα πρέπει να το αντιληφθούν. Οσο οι προοπτικές της ανάπτυξης συνεχίζουν να αποδυναμώνονται, δεν θα έχουν άλλη επιλογή. Πόσο πόνο θα πρέπει να αντέξουν ακόμη;
ΤΖΟΖΕΦ E. ΣΤΙΓΚΛΙΤΖ, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια και κάτοχος Νόμπελ Οικονομίας.
Copyright: Project Syndicate, 2011.
Monday, October 10, 2011
Γ. Δημαράς: Ιδού τι χρωστούν οι Γερμανοί στην Ελλάδα
«Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο,
είναι και η Ελλάδα για την ανθρωπότητα»
Γκαίτε
Προέδρου του Πανελληνίου Άρματος Πολιτών
Μια δεύτερη, δυστυχώς, δυσάρεστη «έκπληξη» επιφύλαξε το γερμανικό περιοδικό FOCUS για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Μετά την άσεμνη χειρονομία της Αφροδίτης της Μήλου, σειρά είχε τώρα να πνιγεί η Ακρόπολη, η χώρα μας και μαζί με αυτή τα ιερά και όσιά μας.
Δεν είναι ζήτημα λογοκρισίας, ούτε απαγορεύεται να υπάρξει σχόλιο ή εκτίμηση για τη χαώδη κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική οικονομία και κοινωνία από τις πράξεις και τις ενέργειες της σημερινής κυβέρνησης.
Όμως, όλα έχουν ένα όριο. Έχουν μια «κόκκινη γραμμή». Την οποία το εν λόγω περιοδικό τις ξεπέρασε. Πιστεύω ηθελημένα και υστερόβουλα.
Ένα έθνος, όμως, δεν έχει τιμή αγαπητές κυρίες και κύριοι του FOCUS. Δηλητηριάζετε την χώρα μου, τους συμπολίτες μου και μας παρουσιάζετε σαν τα «παγκόσμια τέρατα» που θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο.
Και τι παράξενο;
Σκεφτόμενος αυτό που προσπαθείτε να κάνετε μου ήρθε στο μυαλό, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Θυμάστε; Τότε που η χώρα σας ήταν κι αυτή δέσμια της συνθήκης των Βερσαλλιών. Που ο γερμανικός λαός πείναγε από τους δυσβάστακτους φόρους από το τότε «μνημόνιο» των δυνάμεων της Αντάντ. Που αποφασίσατε να δώσετε τέλος σε αυτό, επιλέγοντας έναν σχιζοφρενή ηγέτη που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα, για το «καλό» σας.
Μέσα σε αυτά τα θύματα μιας «καλύτερης Γερμανίας» ήταν και η χώρα μου. Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε οσφυοκάμπτες. Έχουμε ένα πρόβλημα με τους τεμενάδες. Σας πολεμήσαμε μέχρι τέλους. Όπως και τους Ιταλούς.Και σας νικήσαμε.
Την οχυρωματική γραμμή Ρούπελ δεν την καταλάβατε ποτέ. Μετά τη «μάχη της Κρήτης» οι επίλεκτες δυνάμεις των Fallschirmjager (αλεξιπτωτιστών) αποδεκατίστηκαν και έτσι το σχέδιο SeeAdler για την κατάληψη της Μεσοποταμίας και τη δημιουργία δεύτερου μετώπου στη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο πήγε «περίπατο». Και η αντίστροφη μέτρηση για την ήττα των ναζιστικών δυνάμεων είχε αρχίσει…
Αυτό δεν μας το συγχωρήσατε ποτέ. Ο ελληνικός λαός είχε από εσάς την πιο βάρβαρη μεταχείριση.
Δίστομο, Καλάβρυτα, Κοκκινιά, Καισαριανή, Κλεισούρα: Αθώοι Έλληνες πολίτες, εκτελέστηκαν, βιάστηκαν, βασανίστηκαν, κάηκαν ζωντανοί από το «πνεύμα ελευθερίας» των προγόνων σας. Χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες μου στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που δεν ξέρατε. Έγιναν σαπούνι για να πλένονται από τις αμαρτίες τους οι πρόγονοί σας. Κι αυτά τα μάθατε αργότερα φυσικά…
Όμως, οι νεώτερες γενιές ακολουθήσατε τον δρόμο της λήθης. Μιλήσατε για «τρομερά συμβάντα» και «καθαρίσατε».
Και ερχόσαστε σήμερα, ξανά, να μας επιτεθείτε. Όχι βέβαια με τα όπλα, για να μη χαρακτηρισθείτε βάρβαροι, αλλά με έναν εξίσου βρώμικο και «πολιτισμένο» τρόπο. Αυτόν της οικονομίας.
Πατάτε στο κεφάλι έναν λαό ολόκληρο, ανελέητα και χωρίς αιδώ. Μας απομυζάτε κι όλα αυτά για να σώσετε όχι την Ελλάδα, αλλά τη χώρα σας για να μη καταρρεύσει η Ευρωζώνη και χάσετε τα χρήματά σας. Ακούγεται ίσως δίκαιο στους κύκλους των νεοφιλελευθέρων «δαρβινιστών» της οικονομίας, όμως ηθικά και ανθρωπιστικά είναι απαράδεκτο, απέναντι σε μια χώρα που τόσο έχει ενισχύσει την οικονομία σας, τις περασμένες δεκαετίες.
Μπορείτε να σκεφτείτε το: «πώς»;
Αυτοκίνητα, οικιακές συσκευές, προϊόντα ένδυσης, τρόφιμα, είδη και συσκευές επικοινωνίας, άρματα μάχης, πύραυλοι, πυρομαχικά, τυφέκια εφόδου, αυτοκινούμενα πυροβόλα, υποβρύχια, είναι μερικά από αυτά πουαγόρασε και αγοράζει η πατρίδα μου από εσάς. Έχουμε δώσει δισεκατομμύρια ευρώ για να είστε σήμερα η δεύτερη ισχυρότερη οικονομία του κόσμου. Δεν σας τα ζητάμε πίσω. Εξάλλου, «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο».
Όμως, είδαμε στο χρηματοκιβώτιό μας, πως υπάρχουν κάτι απλήρωτες «συναλλαγματικές» με την ένδειξη: «Γερμανικές αποζημιώσεις».
Κάποια «χρωστούμενα» από τους προγόνους σας, προς τον λαό μας. Κάποια «χρωστούμενα» από τότε, ξέρετε, που θέλατε να γεμίσετε τον κόσμο ξανθούς με γαλάζια μάτια και να μεταφέρετε τον «πολιτισμό» σας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Τότε που ένας τρελός με ένα «κολοβό» μουστάκι σας έπεισε πως είστε οι «εκλεκτοί», σπέρνοντας τρόμο και αίμα ξεπερνώντας και την πιο νοσηρή φαντασία.
Αυτά τα «χρωστούμενα» λοιπόν σας τα ζητάμε. Και επειδή τώρα, «δεν έχουμε απομακρυνθεί από το ταμείο» είναι καιρός να μας τα δώσετε.
Ποια είναι αυτά;
α) Το ποσό των 7.100.000.000 δολαρίων ΗΠΑ, που της επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην οικονομική υποδομή της χώρας.
β) Το αναγκαστικό δάνειο των 3.500.000.000 δολαρίων ΗΠΑ που εισέπραξε κατά τα έτη 1942-43.
γ) Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που αφαίρεσε από Μουσεία και Αρχαιολογικούς χώρους.
δ) Τις αποζημιώσεις προς τα θύματα των εγκλημάτων του Γερμανικού στρατού κατοχής, σε βάρος αμάχων Ελλήνων πολιτών.
Θα σας αναφέρω πιο αναλυτικά μερικά από αυτά που έκαναν στην πατρίδα μου οι πρόγονοί σας. Μερικές φορές είναι καλύτερα κάποιος να σιωπά, όταν δεν γνωρίζει ιστορία ή όταν την παραφράζει κατά το δοκούν.
Οι κατασχέσεις χρυσού, πολύτιμων μετάλλων και αρχαιολογικών θησαυρών ήταν σημαντικές (σ.σ. από τον Γερμανικό στρατό κατοχής). Ειδικότερα οι Γερμανοί κατέσχεσαν 83 κιλά χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος και 19.000 κιλά ασήμι. Είναι προφανές πως οι ελληνικές Αρχές δεν μπόρεσαν να διασώσουν το σύνολο του αποθέματος πολύτιμων μετάλλων.
Παράλληλα οι Γερμανοί έκλεψαν αρχαιότητες από 42 μουσεία, 4 αρχαιολογικές συλλογές και επιπρόσθετα έκλεψαν 140 τεμάχια αγγείων, 12 κιβώτια με λοιπά αρχαιολογικά αντικείμενα, 122 νομίσματα αξίας και χρυσά στεφάνια, 8 ιερά σκεύη εκκλησιών, 8 άλλα ευρήματα, 2 πίνακες, πλήθος βιβλίων, κειμηλίων, ενώ έκαναν 24 παράνομες ανασκαφές με άγνωστα αποτελέσματα. (1)
Και συνεχίζουμε.
Οι τιμές που θα αναφέρουμε παρακάτω, είναι σε δολάρια ΗΠΑ με την αξία που είχε το αμερικανικό νόμισμα το 1947. Η σημερινή είναι πολλαπλάσια.
- Η αξία των κατασχεθέντων αγροτικών προϊόντων από τους Γερμανούς ανήλθε σε 136.432.135$
- Στον τομέα της κτηνοτροφίας, οι Γερμανοί κατέστρεψαν ζωικό κεφάλαιο αξίας 58.636.446$ και κατέσχεσαν ζωικό κεφάλαιο αξίας 152.042.127$
- Στον τομέα της αλιείας, οι Γερμανοί προξένησαν ζημιά αξίας 806.307$ και κατέσχεσαν ψάρια αξίας 1.101.953$
- Στον τομέα γεωργικών εγκαταστάσεων οι Γερμανοί προξένησαν ζημιές αξίας 48.722.243$ και κατέσχεσαν εγκαταστάσεις αξίας 14.519.466$
- Στον τομέα των δασών, οι Γερμανοί κατέστρεψαν δάση αξίας 18.816.969$ και άντλησαν ξυλεία αξίας 22.312.322$ (2)
Και αυτά βέβαια χωρίς να υπολογιστεί η ζημιά στην ελληνική βαριά βιομηχανία και τα χιλιάδες μηχανήματα που κατασχέθηκαν και μεταφέρθηκαν στην Γερμανία, καθώς και τα εμπορικά πλοία που κατασχέθηκαν για τη μεταφορά υλικών και στρατευμάτων για την Γερμανία.
Εδώ πρέπει να προσθέσουμε ότι, η Ελλάδα πλήρωσε-αναλογικά με το μέγεθός της-το βαρύτερο τίμημα από την πολιτική της εξοντωτικής εκμετάλλευσης του γεωργικού, κτηνοτροφικού, βιομηχανικού και φυσικού πλούτου της. Οι νεκροί από πείνα μεταξύ 1941-1944 έφτασαν τους 360.000 χιλιάδες, ενώ λόγω της ασιτίας, το 1946, υπήρχαν 400.000 νέοι φυματικοί και άλλα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες που έπασχαν από ελώδη πυρετό και από επιδημικές ασθένειες.
Αυτά εν ολίγοις αγαπητοί-πλέον σύμμαχοι-Γερμανοί.
Περί «χρωστούμενων» και «συναλλαγματικών» προς τον ελληνικό λαό και το ελληνικό κράτος. Και αν θέλετε την επόμενη φορά στο εξώφυλλό σας, μπορείτε να βάλετε φωτογραφίες από τις θηριωδίες των προγόνων σας, για να «μη ξεχάσετε». Γιατί έθνος που ξεχνά είναι καταδικασμένο να χαθεί στη λήθη, όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Ξέρετε, αυτοί που έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Μπορεί να χρεοκοπήσουμε οικονομικά, αλλά ήμασταν, ήμαστε και θα παραμείνουμε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες.
Και το κυριότερο: Σαν λαός της Θάλασσας ξέρουμε πολύ καλά από μπάνιο. Όσο και να προσπαθήσετε να μας «πνίξετε» εμείς θα κολυμπάμε…
Βιβλιογραφία-πηγές
1. Ιωάννης-Διονύσιος Σαλαβράκος, «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος-Γερμανική Οικονομία, Εκδόσεις Ιωλκός, σελίδα 285. Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου για το «Χρυσό των Ναζί» στο Λονδίνο 2-4 Δεκεμβρίου 1997, Κ. Δοξιάδης, «Οι θυσίες της Ελλάδας» στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδόσεως 19472. Ιωάννης-Διονύσιος Σαλαβράκος, «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος-Γερμανική Οικονομία, Εκδόσεις Ιωλκός, σελίδα 271-272. Κ. Δοξιάδης, «Οι θυσίες της Ελλάδας» στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδόσεως 1947
http://www.newsbomb.gr/opinions/story/84332/g-dhmaras-idoy-ti-chrwstoyn-oi-germanoi-sthn-ellada
Thursday, October 6, 2011
O μύθος του αγαθού και ανίκανου παπανδρέου
Αν και δεν υπάρχει ορισμός της ηλιθιότητας, υπάρχει μια γενική αρχή: Ο ηλίθιος, είναι αδύνατο να μην κάνει λάθος. Κάτι θα τους ξεφύγει, όση υποστήριξη και εάν έχει. . Εάν όμως κανείς δει τη σταδιοδρομία του κ. Παπανδρέου, θα δει πως όλα όσα έκανε, είναι πάρα πολύ καλά οργανωμένα και πάρα πολύ επιδέξια στοχευμένα. Ακόμα και τα «λάθη» του. Θα ξεκινήσω με το πιο κοινό δείγμα «ηλιθιότητας» τα....
λέκτικά του σφάλματα και την βαθειά άγνοια της νεότερης ελληνικής (την αρχαία ελληνική ή αυτή των Ευαγγελίων που εννοεί και ο απόφοιτος Γυμνασίου, μάλλον να μην τις συζητήσουμε καν):
Τα λεκτικά σφάλματα όμως δεν είναι ηλιθιότητα. Είναι πολύ πιο πιθανό πως είναι απλά αδιαφορία, για τη χώρα και το λαό της και τη φυγοπονία ενός παιδιού από αγγλόφωνη οικογένεια, που τα βρίσκει όλα εύκολα: Όταν είναι βέβαιο πως με μηδενική προσπάθεια και χάρη στις οικογενειακές σχέσεις με διάφορους ισχυρούς θα γίνεις τουλάχιστον Υπουργός Εξωτερικών και θα πάρεις το δαχτυλίδι από τον Σημίτη, γιατί να μιλάς ελληνικά; Ο αδερφός του Νίκος, ο οποίος γράφει λογοτεχνία στα ελληνικά και είναι πολύ πιο δεμένος με τη χώρα, λέει, για τον εαυτό του, πως είναι «ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας με αμερικάνικη καρδιά». που «δίνει που και που μια παράσταση ως γιός του πατέρα του» Φυσικά, παρολαυτά, υπάρχουν και παιδιά ξένων που έμαθαν ελληνικά, μέσα σε ελάχιστο χρόνο: Π.χ. πάμφτωχα παιδιά από την Αλβανία που έμαθαν ελληνικά και πήραν αριστεία ή πάμτωχα παιδιά από την Ελλάδα που στις ΗΠΑ διεκδικούν βραβεία Νόμπελ.
Τα λεκτικά σφάλματα είναι και χρήσιμα: Βοηθούν να φανείς αγαθούλης, καλούλης, πολιτισμένος. Πολιτισμένος; Ποια είναι τα πνευματικά επιτεύγματα του πρωθυπουργού; Τα μπράβο σε άλλους, που πρόθυμα υπηρετούν τόσα χρόνια, με αμοιβή, το σύστημα εξουσίας που συντηρεί πολιτικά -και βιοπορίζει - τον ίδιο; Είναι πολιτισμός το ότι ποτέ στη ζωή του δεν έχει πει ούτε ένα όχι; Είναι πολιτισμός ότι στην πνευματική -και ουσιαστική- του πατρίδα, τις Ην. Πολιτείες, λέει πάντοτε ναι; Ή είναι πολιτισμός το ότι σε όλη τη ζωή του είπε πάρα πολλά για τους αδυνάτους και την οικολογία, αλλά κάνει μόνο τα αντίθετα και για τους αδυνάτους και για την οικολογία; (ας μην ξεχνάμε με ποιούς μαθήτευσε); Οι μετανάστες, εγκαταλείπουν μαζικά την Ελλάδα του Παπανδρέου , οι φτωχοί έλληνες μπαίνουν σε συσσίτια και από Οικολογία.. Ή είναι πολιτισμός το ότι, στη μέση ηλικία, ακολούθησε τη μεσογειακή διατροφή, όπως κάνουν οι περισσότεροι της κάστας του για να διατηρήσουν την ευζωϊα τους;
Θέλουμε μήπως να μιλήσουμε για την οικονομική του κατάσταση; Λοιπόν, είναι τελείως τυχαίο που οι άλλοι αδερφοί Παπανδρέου είναι στενότατα συνδεδεμένοι με κερδοσκοπικά ιδρύματα που αφαιμάσουν διάφορους λαούς - και τον ελληνικό ανάμεσά τους; Φυσικά,ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι: Το ερώτημα είναι γιατί. Η απάντηση είναι πως ως οικογένεια, έχουν την υποκριτική αγγλοσαξονική κουλτούρα: Δεν εμπλέκεται ποτέ ο πολιτικός όσο έχει ακόμα πολιτικό μέλλον στη χώρα του, για να φαίνεται τίμιος. Οι συμφωνίες γίνονται από τα μέλη της οικογένειας και «φίλους». Μετά, όπως π.χ. ο Τονυ Μπλερ ή ο Κλίντον, η αμοιβή είναι πλουσιοπάροχη.
Τέλος, ας πάμε στις πιο πρόσφατες πράξεις: Ο κ. Παπανδρέου, γνώριζε απολύτως την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και την προοπτική του ΔΝΤ, από το 2008. Είχε ήδη μιλήσει για αυτό ο Σημίτης -προφανώς δεν ήταν ο μόνος με πληροφόρηση μέσα στο ΠΑΣΟΚ . Ο κ. Παπανδρέου έχει διαλέξει «γεράκια» οικονομικούς συμβούλους, Έλληνες και ξένους, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει όλοι το ΔΝΤ και την αμερικανική κυβέρνηση, οι οποίοι επίσης γνώριζαν και σίγουρα γνώριζε τα στοιχεία που είχε ο κ. Σημίτης. Παρόλα αυτά, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή, σε ένα σπασμό εγρήγορσης (συστημικής πάντα.) πήγε να λάβει κάποια προληπτικά μέτρα, Φεβρουάριο του 2009 πια, ο κ. Παπανδρέου βγήκε στο δρόμο.
Αυτό, θα μπορούσε να είναι η συνηθισμένη εθνοκτόνος μικροπολιτική, όμως δεν ήταν «τόσο απλό». Την ίδια εποχή, ο κ. Παπανδρέου, όπως δείχνουν ξεκάθαρα τα Wikileaks , είπε στους Αμερικανούς (τους κύριους πάτρωνες του ΔΝΤ και συμπατριώτες του) πως «επιθυμεί την ενδυνάμωση του ΔΝΤ διεθνώς και την ανάληψη από αυτό ενεργότερου ρόλου στον έλεγχο της διεθνούς οικονομίας». Αυτό, ακούγεται αθώο; Λοιπόν, στη διεθνή γλώσσα της διπλωματίας, αυτό σήμαινε πως ο κ. Παπανδρέου, είναι έτοιμος να κάνει το μεγάλο βήμα, υπέρ του ΔΝΤ. Απλά, επειδή τηρούνται πρακτικά, το είπε έμμεσα.
Στους Έλληνες φυσικά, είπε άλλα: Με απόλυτο αυτοέλεγχο και με εξαιρετικά βελτιωμένα ελληνικά, τον Ιούνιο του 2009, λίγο πριν τις εκλογές, μίλησε στο Στ. Κούλογλου με τα πιο απαξιωτικά λόγια για το ΔΝΤ και τη διάλυση των υποδομών που θα προξενούσε στην Ελλάδα. Η συνέχεις είναι γνωστή: Τα λεφτά υπάρχουν (υπάρχουν όντως) , η πλαστογράφηση του ελλείμματος από την ελληνική Στατιστική αρχή, η δημόσια έκθεση της χώρας που ανέλαβε να διαχειριστεί, η συστηματική άρνηση δανεισμού -ή αναζήτησης δανεισμού- από οποιαδήποτε χώρα, η προετοιμασία του πληθυσμού για είσοδο στο ΔΝΤ με μέτρα που διέλυαν την οικονομία, η πώληση ή η αλλαγή ομολόγων του ελληνικού δημοσίου σε στοχευμένα ακατάλληλες στιγμές για τη χώρα (Τ3, CDS Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου) κλπ κλπ
Ούτε ένα από τα παραπάνω δεν απέτυχε. Τα ψέμματα ειπώθηκαν μαεστρικά, οι σύμβουλοι ήταν όλοι επιλεγμένοι και ικανότατοι στην εκποίηση, και η δημόσια εικόνα του κ. Παπανδρέου άντεξε μέχρι πρόσφατα. Τέτοια ήταν η εμπιστοσύνη των Ελλήνων, που όταν ,μόλις ανέλαβε, διακήρυξε πως θα έκανε αξιοκρατικό διαγωνισμό γενικών και ειδικών Γραμματέων Υπουργείων, 40.000 πολίτες κατέθεσαν τα διδακτορικά και τα λοιπά προσόντα τους. Για όλα αυτά, δεν αρκεί να είσαι ένας ανόητος. Σίγουρα η πολιτική οξυδέρκεια και η γρήγορη αντίληψη της πραγματικότητας, δεν είναι προϋποθέσεις για διδακτορικό (.), αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό:
Ο πρωθυπουργός, είναι ένα κοινό προϊόν του image making, το οποίο απευθύνθηκε σε μια ρηχή, επιδερμική κοινωνία. Όμως, για την επιτυχία κάθε ηθοποιίας, θέλει και ατομική προσπάθεια και ταλέντο. Ο πρωθυπουργός γνώριζε πως οι πιο στενοί σύμβουλοί του έχουν όλοι σχεδόν υπηρετήσει στο ΔΝΤ, σε αυταρχικά καθεστώτα. Ο πρωθυπουργός γνώριζε πως όλοι σχεδόν οι στενοί Έλληνες συνεργάτες του είναι στη νομική ή οικονομική υπηρεσία των πιο αδίστακτων συμφερόντων. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως οι Ρουμπινί και Σόρος είναι αδίστακτοι κερδοσκόποι, αλλά αυτούς συναντά προσωπικά και όχι τους Έλληνες Οικονομολόγους. Και -πάνω από όλα- ο πρωθυπουργός γνώριζε ακριβώς τι σήμαιναν όλες οι πολιτικές του επιλογές. Δεν είναι λοιπόν ηλίθιος, είναι απλά απατεώνας.
Δεν έμαθε το ψέμμα τώρα, ούτε έμαθε τώρα την υποτέλεια. Εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, με τη συμβουλή ταλαντούχων ανθρώπων του image making, καλλιέργησε το προφίλ που ταίριαζε σε μια συμβιβασμένη κοινωνία: Αυτό του συμβιβασμενου. Του καλού παιδιού, που όπως τόσα άλλα «καλά παιδιά», δικαιούνταν να σπουδάσει χαριστικά, να κάνει χάρες λέγοντας «Ναι» σε όλους και όλα, να δείχνει στα λόγια υπερβολική ευαισθησία όπως οι παλιές κυρίες και οι σύγχρονοι πλαστικοί κώνοι τους. Αν δεν το καταλάβατε, ο Γ. Παπανδρέου, έγινε αυτό που θα που πολλοί τις δεκαετίες 1990-2000 δείχνουν για να επιτύχουν την κοινωνική τους άνοδο. Απλά, ως πιο κοινωνικά προνομιούχος, είχε την καλύτερη δυνατή βοήθεια.
Απλά, όπως τόσοι άλλοι, έδειξε τον αληθινό εαυτό του, μόλις χάθηκε κάθε εμπόδιο. Το γεγονός ότι τα θύματα είναι άνθρωποι, θα χάνονταν σε μια κοινωνία όπου αναρίθμητοι «επιτυχημένοι» γιατροί σκοτώνουν ασθενείς για το κέρδος. Το ότι ο Γ.Παπανδρέου προδίδει την Ελλάδα, θα χάνονταν επίσης σε μια κοινωνία, όπου όλα σχεδόν τα ευτελισμένα αγοράκια των λαμογιών, δεν υπηρετούν ποτέ στο στρατό ή εξαγοράζουν τη θητεία τους. Το ότι ο Γ.Παπανδρέου ψεύδεται ασύστολα για να πετύχει την εξουσία, θα χάνονταν σε μια κοινωνία όπου το πρώτο που μαθαίνει το μέσο παιδί στο σχολείο, είναι το πώς να κλέβει στα μαθήματα και πώς να βλέπει το λυσάρι ή να κάνει φροντιστήριο. Τέλος, το ότι ο Γ.Παπανδρέου ανέβηκε με κάθε μέσο στην εξουσία, είναι γελοία όμοιο με τον τρόπο με τον οποίο υα παιδιά όλων των ημετέρων πετυχαίνουν την κοινωνική άνοδο.
Αλλά, εδώ τελειώνει η ομοιότητα. Δυστυχώς για τον κ. Παπανδρέου, αυτός έχει όλα τα ελαττώματα, χωρίς καμμία ικανότητα που να ελαφρύνει την εικόνα του. Ίσως είναι θύμα του περιβάλλοντός του. Ίσως είναι θύμα του ναρκισσισμού του. Το ζήτημα είναι πως αυτά, δεν είναι δικαιολογίες, ούτε του δίνουν το ακαταλόγιστο. Είχε τόσες ευκαιρίες να κάνει τόσα πολλά, και τις πέταξε όλες. Και περισσότερο από όλα, είχε τη γνώση, τις ευκαιρίες και κυρίως την δυνατότητα να κάνει όλα όσα ήθελε, σε αντίθεση με όσους συμβιβάστηκαν από ανάγκη. Τώρα λοιπόν, είναι απλά καιρός να φύγει.
Το αν θα φύγει με το καλό ή με το στανιό, ας το αποφασίσει μόνος του. Προσωπικά, νομίζω πως θα φύγει μόνο με εκλογές, όπως κάθε άλλος κακομαθημένος. Εκτός εάν, φυσικά, ο λαός καταλάβει ότι όσο και εάν υπήρξε ρηχός, δεν υπήρξε ποτέ τόσο δομημένα ψεύτης και τόσο εκούσια ανίκανος όσο ο κ. Παπανδρέου.
Είναι καιρός στην Ελλάδα, οι δωσίλογοι να λέγονται δωσίλογοι, οι ριψάσπιδες όπως ο Α. Παπανδρέου να λέγονται ριψάσπιδες, οι κλέφτες να λέγονται κλέφτες και οι προδότες να λέγονται προδότες. Αλλοιώς, ο φαύλος, αυτό-αναπαραγόμενος κύκλος του ψέυδους και της υποτέλειας δεν θα τελειώσει ποτέ.
Γιώργος Θωμαϊδης
Ο μύθος των Κινέζων πελατών(ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ!)
Έχετε δει θεαματικές αυξήσεις εξαγωγών στην Κίνα τα τελευταία 15 χρόνια που έχει αναπτυχθεί έντονα μια σχέση φιλίας με τη χώρα αυτή;
Του Γιώργου Τριανταφύλλου
Συνεχώς μας κατακλύζουν δημοσιεύματα του τοπικού και εθνικού τύπου για επισκέψεις κινεζικών αντιπροσωπειών που έρχονται στα μέρη μας για να γνωρίσουν την τοπική διατροφή τα προϊόντα μας, πως τα καλλιεργούμε κ.λπ.
Επίσης ευφάνταστοι λαϊκοί ρήτορες συχνά υποστηρίζουν ότι αν αγοράσουν οι κινέζοι το λάδι μας ή το κρασί μας τότε η οικονομία μας έχει σωθεί. Με αυτό το σκεπτικό στρώνουμε συχνά κόκκινα χαλιά σε εκπροσώπους της συγκεκριμένης χώρας κάνοντας ντεμενάδες και πολλών τύπων άλλες υποκλίσεις.
Κανείς όμως δεν σκέφτηκε να σκιαγραφήσει την ταυτότητα αυτού του μελλοντικού πελάτη που θα αγοράσει όλα τα προϊόντα που παράγουμε και έτσι θα σώσει την οικονομία μας.
Λυπάμαι που θα απογοητεύσω τον αναγνώστη (άλλωστε είναι συνηθισμένος), αλλά ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Κίνα είναι το 10 % του αντίστοιχου αμερικανικού (Χα-Τζουν Τσάνγκ «Αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό». Εκδόσεις Καστανιώτη) δηλαδή περίπου 72 δολάρια το μήνα. Αυτές είναι οι απολαβές για το 60-65% του πληθυσμού ενώ ένα 30% λαμβάνει πολύ λιγότερα. Αναμένουμε δηλαδή από κάποιον που παίρνει 72 δολάρια, δηλαδή 54 ευρώ το μήνα να αγοράσει Κρητικό λάδι το οποίο χύμα πωλείται το λίτρο γύρω στα 3 ευρώ. Να μην αναφέρω για το κρητικό κρασί όπου θα βρείτε τη φιάλη από 7-20 ευρώ δηλαδή το 40% του μηνιαίου μισθού του μέσου Κινέζου.
Αναρωτηθείτε γιατί μεγάλος Έλληνας οινοποιός είναι συνιδιοκτήτης οινοποιείου στην Κίνα και άλλος στη Νότια Αφρική. Δεν θα μπορούσε να εξήγαγε το προϊόν του απευθείας στην Κίνα; Βεβαίως και όχι. Συμφέρει καλύτερα να το παράγεις στην Κίνα όπου το κόστος παραγωγής είναι πολύ μικρότερο από αυτό της Ευρώπης.
Έχετε δει θεαματικές αυξήσεις εξαγωγών στην Κίνα τα τελευταία 15 χρόνια που έχει αναπτυχθεί έντονα μια σχέση φιλίας με τη χώρα αυτή; Και αφού δεν υπάρχουν απτά αποτελέσματα γιατί τότε έχουμε συνεχώς επισκέψεις κυβερνητικών ή εμπορικών αντιπροσωπειών;
Η απάντηση είναι απλή. Στενός μου φίλος που σπούδασε στην Κίνα, μού περίγραψε τον τρόπο σκέψης του μεγάλου γίγαντα. Οι Κινέζοι υποδέχονται ξένες βιομηχανίες στη χώρας τους με μεγάλη θέρμη. Μετά από μερικά χρόνια έχουν αποκτήσει το know-how της συγκεκριμένης εργασίας του εργοστασίου και προχωρούν στην ίδρυση ενός νέου εργοστασίου αντιγράφου προϊόντος σε κάποια διπλανή πόλη. Δηλαδή με λίγα λόγια μελετούν το τι κάνεις και πως το κάνεις και μετά το αντιγράφουν.
Ενδεχομένως κάποιοι να ισχυριστούν ότι το Κρητικό λάδι και κρασί δεν αντιγράφεται και είναι μοναδικό στον κόσμο –όπως μοναδικό είναι και το χρέος μας – αλλά σίγουρα αυτό δεν προβληματίζει και κανέναν...
Είναι καιρός να σκεφτόμαστε τα πράγματα από όλες τις πλευρές γιατί διαφορετικά μοιάζουμε με τον αείμνηστο ηθοποιό Χατζηχρήστο στις Ελληνικές ταινίες όπου σαν αδαής από το χωριό έπεφτε εύκολο θύμα μιας δεσποινίδος ή ενός επιτήδειου.
O Γιώργος Τριανταφύλλου
είναι Κοινωνιολόγος
http://www.cretalive.gr/new/54910/synergates/G.Triantafullou_O_muthos_ton_Kinezon_pelaton
Tuesday, October 4, 2011
Από την καρδιά της κερκίδας 107
Από την καρδιά της κερκίδας 107
Προφανώς επηρεασμένος ή μήπως καθοδηγούμενος(?) από συγκεκριμένο δημοσίευμα αθλητικής εφημερίδας, ο διορισμένος από την ΕΠΟ αθλητικός εισαγγελέας κ.Φάκος έκανε έφεση στην απόφαση της Α’ βάθμιας πειθαρχικής επιτροπής που αθώωνε την ΠΑΕ ΟΦΗ για τις έτσι κι αλλιώς γελοίες κατηγορίες περί εμπλοκής της κρητικής ομάδας στο σκάνδαλο των στημένων αγώνων .
Περισσότερο πάντως μοιάζει καθοδηγούμενος ,αφού πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι της αθωωτικής απόφασης ,ο επιφανής δημοσιογράφος ,εκδότης ,μηντιάρχης ,ιδιοκτήτης αθλητικοδημοσιογραφικής σχολής ,ιδιοκτήτης εταιρίας αθλητικού υλικού αλλά και πρώην μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Παναιγιάλειος(που έπεσε αύτανδρη στο τοπικό, λόγω πλαστογραφίας),Γιώργος Χελάκης ,πρόκανε να γράψει ένα λιβελογράφημα δυο αράδων που εξέφραζε τις ενστάσεις του για την αθωωτική απόφαση που αφορούσε την ΠΑΕ ΟΦΗ.
Επέμενε σε αυτό, ότι ο Ηρ.Νύκταρης είναι αφανής παράγοντας της ΠΑΕ ΟΦΗ, χωρίς να διευκρινίζει αυτήν την φορά αν είναι ο αφανής πρόεδρος ή ο αφανής μεγαλομέτοχος, παρουσιάζοντας σαν δεδομένο το άδικο της απόφασης.
Είναι να γελάς και να κλαις.Να γελάς με την εμπάθεια που έχουν οι μεγαλοδημοσιογραφάρες του κέντρου με τον ΟΦΗ-φαίνεται ενοχλεί η δυναμική του-κι να κλαις γιατι αυτοί οι «κύριοι» αν όχι καθοδηγούν, επηρεάζουν την κοινή γνώμη.
Ο κ. Χελάκης που έγινε διάσημος με το περίφημο «πειρατικό» και τους αλαλαγμούς του στο «έπος»της Πορτογαλίας πριν επτά χρόνια.
Ήταν μόλις πριν λίγους μήνες ,όταν «έσκαγε» το σκάνδαλο των στημένων,όταν σε τηλεοπτική εκπομπή ο γνωστός και μη εξαιρετέος Αλέξης Κούγιας, βασικός μάρτυρας κατηγορίας της υπόθεσης ,έλεγε χαρακτηριστικά ότι προωθούνταν η μεταβίβαση των μετοχών του Τσακογιάννη στον Χελάκη μέσω του συνεταίρου του Χελάκη στην εταιρία Τέμπο-Σπορτς και ανθρώπου- βιτρίνα του Τσακογιάννη στην Ηλιούπολη ,πλέον προφυλακισμένου, Χάλκου!
Αλήθεια ,είναι δυνατόν να είσαι εκδότη ς,να έχεις ένα από τα μεγαλύτερα αθλητικά ραδιόφωνα στην Ελλάδα ,ιδιοκτήτης κάμποσων αθλητικών σάιτς και να μην γνωρίζεις τίποτα για τα στημένα ,παρά να εξυμνείς μέσω άρθρων και πρωτοσέλιδων τις «φαντασμαγορικές « ομάδες του Μπέου και του Μάκη ,Βόλο και Καβάλα?
Ο κόσμος το χε τύμπανο ,ακόμη και οι αόμματοι έβλεπαν τι γινόταν με τα στημένα στην Ελλάδα ,οι ειδήμονες αθλητικογράφοι του συγκροτήματος ,δεν είχαν οσμιστεί ούτε ένα ψεγάδι? Η δικαιολογία όλων αυτών των μεγαλόσχημων δημοσιογράφων τόσα χρόνια ήταν ότι δεν μπορούσαν να γράψουν κατι γιατί δεν είχαν στοιχεία.
Μα ο καλός δημοσιογράφος ερευνά ,έχει τα μέσα ,γνωρίζει τα κατάλληλα πρόσωπα ,ώστε να βρει στοιχεία για μια τόσο βρώμικη υπόθεση ,αρκεί να θέλει. Αλλά προφανώς τα οικονομικά συμφέροντα ήταν πολύ μεγάλα,κι για αυτό,ΟΛΟΙ προτιμούσαν την σιωπή.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως η σιωπή είναι συνενοχή .
Έτσι φτάσαμε στο σημείο ο ΟΦΗ να πρέπει για 2η φορα να αποδείξει τα αυτονόητα.
Μα έχουν τόσο ισχνή μνήμη κάποιοι άραγε ?Δε πάνε καν δυο χρόνια από τότε που το σύστημα Μπέου ,ουσιαστικά έκοψε την άνοδο στον ΟΦΗ με εκείνα τα τραγελαφικά που συνέβησαν στα πλαιυ-οφς της φουτμπόλ λιγκ το 2009-10.Όλη η Ελλάδα είδε την κλοπή της ανόδου ,μια κλοπή που κόντεψε να κοστίσει ακόμη και την ύπαρξη της μεγαλύτερης ομάδας της Κρήτης ,αφού οδήγησε σε τεραστία οικονομικά προβλήματα και γιγάντωση του χρέους που παραλίγο να μην του επιτρέψουν να πάρει την αδειοδότηση για την συμμετοχή στην σούπερλιγκ.
Από θύμα δηλαδή της υπόθεσης των στημένων ,κάποιοι πάνε να παρουσιάσουν τον ΟΦΗ σαν θύτη .Τραγέλαφος σε ολο του το μεγαλείο.
Αναφέραμε στην αρχή ότι ο κ.Φάκος είναι διορισμένος από την ΕΠΟ, ουσιαστικά από τον πρόεδρο αυτής.
Τον κ.Πιλάβιο. Είναι να αναρωτιέται κανείς ,πως είναι δυνατόν να βρίσκεται ο συγκεκριμένος ακόμη στην προεδρική καρέκλα της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.
Επί των ημερών του,το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πιάσει τον πάτο του πάτου.
Βία ,στημένα ,αναξιοπιστία ,άδεια γήπεδα ,καθοδηγούμενες διαιτησίες, εμπλοκή σε αυτό ανθρώπων της νύχτας κλπ,κλπ.
Συν τοις άλλοις ,μάρτυρας υπεράσπισης του Αχιλλέα Μπέου στην υπόθεση των στημένων.ΟΛΕ!
Αυτό τα λέει όλα,αυτό αποδεικνύει τους λόγους που ο αθλητικός εισαγγελέας έκανε έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης για την ΠΑΕ ΟΦΗ.
Θα του απαντήσω με μια έκφραση που συνηθίζεται στην Κρήτη ,κι ίσως να μην την καταλάβει .Το ίδιο του κάνει.
Θα φάει τα μούτρα του άλλη μια φορά ,και το μόνο που θα του απομένει ,είναι να απαλλάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο από την παρουσία του. Αρκετά έκανε ,το παρεακι του
Μπέοι,Πατέρες,Μάκηδες και Τσακογιάννηδες,διαλύθηκε .Καιρός είναι να πάρει το καπελάκι του και να πάει στα επτά καλά του θεού…
Μας τη φέρανε, κορόιδα!
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Την ώρα που το Ντούο Φαλιμέντο (ο «Λεφτά Υπάρχουν» και ο «Αργεντινή Θα Γίνουμε») έπειθαν κόσμο και κοσμάκη ότι μας ξανασώσανε, την 21η Ιουλίου, ντάλα καλοκαίρι με τους αφελείς στις παραλίες, πίσω από την πλάτη μας στηνόταν ημεγαλύτερη αρπαχτή που έγινε ποτέ εις βάρος της ταλαίπωρης Ελλαδίτσας και των αφελών που την κατοικούν. Όμως, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ακόμη κι αν τον χαρίζουμε (και αυτόν!) στη Γερμανία.
Από όσα αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες, το μοναδικό συμπέρασμα είναι ότι μια τεράστια πολιτική και οικονομική απάτη εκτυλίσσεται σε δύο φάσεις, ως μέρη του ίδιου σχεδίου, με τον κωδικό «21η Ιουλίου».
Τρελό πάρτι κερδοσκόπων
Η μια από τις αποφάσεις του Ιουλίου (για την άλλη θα τα πούμε προσεχώς) αφορούσε τη χρονική μετακύλιση (rollover) ομολόγων και την αντικατάσταση παλαιών, αξίας έως 135 δισ. ευρώ και λήξεως μέχρι και το τέλος του 2020. Υποτίθεται ότι αυτή η διαδικασία θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας κατά 21%περίπου.
Ακόμη υποτίθεται ότι έτσι θα εκπληρωνόταν επιπλέον ο στόχος της Μέρκελ και του «Λεφτά Υπάρχουν» να συμμετάσχουν (δηλαδή να χάσουν λεφτά) και οι ιδιώτες κάτοχοι ομολόγων, ώστε να... τιμωρηθούν έστω και λίγο οι άφρονες δανειστές, να ελαφρυνθεί η ελληνική οικονομία από τα βάρη των τόκων, να ρίξει χρήμα στην ανάπτυξη, να μειώσει το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ και να ξαναβγούν και του σπανού τα γένια.
Παπάρια μάντολες, που λέει κι ο Γεωργίου. Όχι ότι δεν έχουμε καταλάβει, αλλά τώρα μαθαίνουμε και τις λεπτομέρειες. Με τη συνδρομή λοιπόν των New York Times (NYT, συντομογραφικώς) και ενός πολύ ενδιαφέροντος και αναλυτικού ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Landon Thomas Jr, μαθαίνουμε ότι μια σειρά επενδυτές κάνουν τρελό πάρτι με τα ελληνικά ομόλογα εν όψει του rollover.
Για την ακρίβεια ο άνθρωπος μας πληροφορεί ότι πολλοί «επενδυτές» έχουν ξεχυθεί στην ελεύθερη (δευτερογενή) αγορά και καβαντζώνουν σωρηδόν ελληνικά ομόλογα. Μάλιστα τα ομόλογα Γραικολάνδης συμπεριλαμβάνονται αυτή την εποχή, ιδιαίτερα μετά την 21η Ιουλίου, στις πιο «καυτές» αγορές. Γιατί; Απλούστατο:
● Οι μάγκες αγοράζουν κάθε ελληνικό ομόλογο περίπου στα 36 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας. Δηλαδή στο 36%. Δηλαδή με έκπτωση 64%. Λογικό, αφού, λόγω της τρομακτικής τους απαξίωσης, αυτή είναι η πραγματική αξία των ελληνικών ομολόγων στην αγορά.
● Η ελληνική κυβέρνηση επισήμως πρόκειται να ανταλλάξει αυτά τα σημερινά σκουπίδια με νέα, ισχυράομόλογα, που θα αποτιμώνται στα 75 με 80 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας των σημερινών.
● Δηλαδή, όποιος συμμετάσχει στο σχέδιο της «μείωσης του ελληνικού χρέους κατά 21%» βγάζει ζεστά100% κέρδη. Αρκεί να έχει κάνει την αγορά του μετά την 21η Ιουλίου – ή, τέλος πάντων, τον τελευταίο χρόνο – και να έχει πάρει το εμπόρευμα κοψοχρονιά.
● Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ των ΝΥΤ, πολλά κερδοσκοπικά κεφάλαια (τα επιλεγόμενα και hedge funds), τα οποία έχουν ξεχυθεί στην αγορά αμέσως μετά τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου για να μαζέψουνε τη σημερινή σαβούρα και να βγάλουν χρυσά κέρδη στα σίγουρα, έχουν καβαντζάρει μέχρι σήμερα ομόλογα ονομαστικής αξίας κάπου 40 δισ. ευρώ από τα 130 που θα φτάσει το rollover – με συμμετοχή στο 90% και βάλε, η οποία θεωρείται πλέον σίγουρη.
● Δηλαδή το ένα τρίτο του όλου «κόλπου» το κρατάνε στα χεράκια τους τα πιο αρπακτικά λαμόγια της διεθνούς κερδοσκοπίας, τα οποία, αντί να χάσουν, όπως μας παραμυθιάζουν τα παλικάρια μας, θαδιπλασιάσουν τα λεφτά τους. Τα οποία βεβαίως θα διασφαλίσουμε και θα εγγυηθούμε εμείς οι μαλάκες χάρη στους Παπανδρέου και Βενιζέλο.
Προσέξτε όμως: Αυτά είναι τα σημερινά δεδομένα. Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, οπότε αναμένεται να εγκριθεί το συγκεκριμένο κόλπο από τα κοινοβούλια των 17 χωρών - μελών της ευρωζώνης, μένει ακόμηένας μήνας. Της μαϊμούς ο γάμος μέχρι τότε...
Και, βεβαίως, ένα από τα πιο λογικά ερωτήματα είναι ποιοι και πόσοι από το εσωτερικό της χώρας έχουν σπρώξει τα ευρούδια τους για να συμμετάσχουν στο μεγάλο πάρτι. Διότι τα εγχώρια λαμόγια είναι μάλλον αδύνατον να απέχουν από τη λεηλασία.
● Τι κι αν η υπερατλαντική Wall Street Journal έλεγε, πριν από ένα μήνα, ότι αυτό το κόλπο είναι κομμένο και ραμμένο εξ αρχής στα μέτρα των τραπεζών και τελικά δεν πρόκειται να ωφελήσει την Ελλάδα. Το Ντούο Φαλιμέντο επιμένει.
● Τι κι αν υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο ο Ότμαρ Ίσινγκ, πρώην μέλος της ΕΚΤ και εν των σχεδιαστών του ευρώ (και όχι κάποιος εγχώριος σκιτζής, από αυτούς που επιλέγουν τα τηλεκανάλια), ο οποίος συμπληρώνει ότι τράπεζες και άλλοι πιστωτές δεν αναγκάστηκαν να συνεισφέρουν περισσότερα.
● Τι κι αν οι ΝΥΤ στο εν λόγω ρεπορτάζ τους επικαλούνται αναλυτές της αγοράς που υποστηρίζουν ότι «οι περισσότερες από τις τράπεζες που θα συμμετάσχουν στο rollover θα έχουν απώλειες πιο κοντά στο 10% ή και λιγότερο επί ομολόγων που είναι διαπραγματεύσιμα τώρα με discount (έκπτωση) περίπου 60%».
Τίποτε δεν πτοεί το Ντούο Φαλιμέντο. Μια συμφωνία αυτού του μεγέθους μπορεί να είναι άχρηστη για τη χώρα και επιβλαβής για τον ελληνικό λαό – ο οποίος θα κληθεί να εγγυηθεί και να πληρώσει πάλι τα κερατιάτικα και τρελά ρκέρδη των κερδοσκόπων – αλλά θα είναι επικερδέστατη για το διεθνές και το εγχώριο λαμογιστάν. Του οποίου τα συμφέροντα μάλλον έχουν τον πρώτο λόγο...
Πού 'τανε ο νους μας πού 'τανε
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί ο Βαγγελάκης μας απειλεί ότι «θα γίνουμε Αργεντινή» αν δεν είμαστε καλά παιδιά;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι μισθοί μας πάνε – και θα πάνε – στα Τάρταρα;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί γκρεμίζεται το σύμπαν γύρω μας;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί εμείς είμαστε όλοι διεφθαρμένοι και συντεχνίες – δημόσιοι, ιδιωτικοί, έμποροι, μικρομεσαίοι, ελευθεροεπαγγελματίες, αυταπασχολούμενοι, ιδιοκτήτες και μεροκαματιάρηδες αδιακρίτως – και πρέπει να μας σκίσουνε τον πάτο;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η φορολογία είναι οριζόντια, χωρίς διακρίσεις;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι κι αυτές οριζόντιες και γιατί – αντί της άθλιας εφεδρείας – σε λίγο θα γίνουν απευθείας και χωρίς βαζελίνη;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί φορολογούν τους ανέργους, εξαφανίζουν τις συντάξεις, αφήνουν τους φτωχούς να πεθάνουν από το κρύο, καταργούν υγεία, παιδεία και πρόνοια και αυξάνουν αλματωδώς τους άστεγους;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί σε λίγο θα πηγαίνουμε αυτόφωρο αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε και χρωστάμε πάνω από πέντε χιλιάρικα στην εφορία;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τράπεζες και εφορία την έχουν πέσει ήδη μανιωδώς στην κατάσχεση μισθών ανθρώπων που δεν αντέχουν πια να πληρώσουν;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί την είσπραξη των φόρων θα την αναλάβουν οσονούπω εισπρακτικές με μπράβους κεφαλοκυνηγούς που για αμοιβή 200 ευρώ το κεφάλι θα κυνηγάνε φτωχομπινέδες για να τους παραδώσουν στους σερίφηδες της τρόικας;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τα καρακόλια της τρόικας και της κυβέρνησης μας βρίζουν, μας συκοφαντούν, μας απειλούν και μας εκφοβίζουν κάθε μέρα;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η αστυνομία την πέφτει οκτάχρονα στο Σύνταγμα και πουλάει καουμποϊλίκια με χημικά στα δεκαεξάχρονα αντί να κυνηγάει τις συμμορίες με τα καλάσνικοφ, που μπουκάρουν στα σπίτια για 150 ευρώ και στα περίπτερα για τηλεκάρτες και τσιγάρα;
1. Διότι προέχει να παντελονιάσουν τα – εγγυημένα από κυβέρνηση και ευρωκράτες – κέρδη τους τα διεθνή και εγχώρια λαμόγια.
2. Διότι μας πιάσανε με τις πιτζάμες και τώρα θα μας πάρουν και τα σώβρακα.
3. Διότι από την αρχή του μεγάλου κόλπου, παίζοντας το παιχνίδι τους, ψάχναμε (και πολλοί ακόμη «ψάχνουν» αλληλοκατηγορούμενοι) να βρούμε ποιος φταίει και όχι τι ετοιμάζουν για όλους μας, χωρίς διακρίσεις.
4. Διότι, όπως λέει κι ένας φίλος που σέβομαι, έχουμε μείνει κολλημένοι στο τεράστιο Εγώ της μεταπολίτευσης (και όχι μόνο αυτής, θα συμπλήρωνα) και αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι μόνο έναθηριώδες Εμείς μπορεί να ορθώσει ανάστημα στη λεηλασία, την αγριότητα, την απανθρωπιά και την υποδούλωση λόγω δανεικών.
Η εμμονή στο Εγώ, σε συνθήκες προτεκτοράτου χρέους για την Ελλάδα και σκλαβοπάζαρου για τους Έλληνες, μόνο σε έναν δρόμο μπορεί να μας βγάλει: στη μαζική εξαθλίωση και στην κοινωνία του καλάσνικοφ. Ας βρούμε λοιπόν το Εμείς, μπας και καταφέρουμε να πούμε το μεγάλο Όχι: «Αρνούμαι»...
ΥΓ.: Η ιστορία της μεγάλης αρπαχτής δεν τελειώνει στο rollover. Το ακόμη πιο μεγάλο κόλπο στήνεται με την εθνική περιουσία. Προς το παρόν συστήνω να διαβάσετε προσεκτικά το έντυπο «Π» αυτής της εβδομάδας. Και έπεται φοβερή συνέχεια, διότι το colpo grosso βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Και οι σχεδιαστές του θα είναι αύριο τόσο ανελέητοι όσο ψεύτες είναι σήμερα...
http://www.topontiki.gr/article/22842#