ΟΦΗ: Μια ιστορία δίχως τέλος (?)

Ο ΟΦΗ της Κρήτης, ο ΟΦΗ της Ευρώπης, ο ΟΦΗ των κυπέλλων, ο ΟΦΗ που έτρεμε όλη η Ελλάδα, ο πρωταγωνιστής επί σειρά ετών, αποχαιρέτησε την σουπερ κλίκα (super league) μετά από 33 χρόνια συνεχής παρουσίας στα σαλόνια της Α’ Εθνικής. Κι όμως, η μεγαλύτερη ομάδα της Κρήτης βρισκόταν τώρα και 10 χρόνια στην εντατική, από την περίοδο του 2000 στα μπαράζ της ρόδου. Αντίδοτο υπήρχε, και δεν ήταν άλλο από την καθαρή πώληση της ομάδας από τους πραγματικούς ιδιοκτήτες και όχι από διαχειριστές. Ακόμα και σήμερα που ο ΟΦΗ βολοδέρνει, τα πραγματικά αφεντικά-που κατά τ’άλλα είναι και «Κρητήκαροι»-κτυπούν κομπολόγια. Τα «νταλαβέρια» ανάμεσα στον ΟΦΗ και big brother(παναθηναϊκός), δείχνουν ταινία δίχως τέλος. Ο κόσμος του ΟΦΗ(?), ο μόνος που δε φταίει, τραβάει μόνος το κουπί. Κι αν πρέπει να του καταλογίσεις ευθύνη, είναι μονάχα σε αυτούς που τόσα χρόνια βολευόταν με την υπάρχουσα κατάσταση, την στιγμή που μερίδα οπαδών της θύρας 4 φώναζαν καυστικά συνθήματα κατά της «οικογένειας». Βέβαια, όσο χειροτέρευε η κατάσταση, οι καυστικοί αυτοί οπαδοί πλήθαιναν. Κι όμως το τελειωτικό χτύπημα ακόμα δεν ήρθε. Θα υπάρξουν και χειρότερες μέρες, βλέπεις στη κατηγορία της Β’ Εθνικής δε χωράνε ούτε μπάτζετ ούτε ποιότητα παιχτών. Είναι πρωτάθλημα λαμογιών και ρουφιανιών, και δεν μπορείς με ανθρώπους τύπου Βατσινά ή Ξημέρη να πάς μπροστά. Θές πραγματικό ιδιοκτήτη. Όσο δεν κόβεται ο γόρδιος δεσμός Ηράκλειο-Αθήνα, το μέλλον είναι αβέβαιο. Οι πραγματικοί φίλοι της ομάδας έτρεξαν, ίδρωσαν, κουράστηκαν. Ακόμα όμως και σήμερα, ελάχιστη μάζα ανθρώπων καταλογίζει την ευθύνη του υποβιβασμού σε αυτούς. Σε αυτούς που ήθελαν έναν ΟΦΗ μεγάλο, δυνατό και ανεξάρτητο. Έναν ΟΦΗ πρωταγωνιστή όπως τις παλιές καλές εποχές. Μετά από τόσα «βασανιστήρια» και εξευτελισμούς, η μεγαλύτερη μερίδα οπαδών δεν εγκαταλείπει τον αγώνα. Με το κεφάλι ψηλά και καθαρή συνείδηση, συνεχίζει ακάθεκτη το έργο του ξεμαγαρίσματος, με τους τοπικούς φορείς να είναι απλοί θεατές στο θέατρο του παραλόγου. Σε κάθε κάλεσμα για πολιτική παρέμβαση, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι κτλ, είναι παρόν. Είναι παρόν, αλλα το μονο που κανουν είναι το γραφικό
«παρίσταμαι και χαιρετίζω».Επί της ουσίας μηδέν.
Τι κι αν παραβιάζονται κατάφωρα οι νόμοι που οι ίδιοι ψηφίζουν,τι κι αν προκαλείτε το κοινό αίσθημα,τι κι αν ο κόσμος βράζει από την κοροιδία που βλέπει να διαδραματίζεται εις βάρος του?Οι κ.κ. φορείς προφανώς δεν μπορούν να τα βάλουν με τα μεγάλα τζάκια.Ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναδιπλώθηκε ,βλέποντας ότι δεν έχει τη δύναμη να σπάσει το απόστημα.
Δυστυχώς το πολίτευμα μας νοσεί.Όταν οι νόμοι λειτουργούν κατά το δοκούν,όταν δεν υπάρχει ισονομία,όταν ο κόσμος στα γκάλοπς δηλώνει ότι η δικαιοσύνη στην χώρα είναι καθοδηγούμενη,τότε ο απλός κόσμος νιώθει ότι η Ελλάδα είναι ξανά στο γύψο.Το Ηράκλειο όμως ηταν ανέκαθεν γνωστό για τους δημοκρατικούς αγώνες των πολιτών του.Βράζει και τίνει να εκραγεί…

Μεσσαρίτης.