340 χρόνια απʼ την πτώση του Χάνδακα στους Τούρκους

340 χρόνια απʼ την πτώση του Χάνδακα στους Τούρκους
Η μαύρη σελίδα της 27 Σεπτεμβρίου 1669

Του Αλέκου A. Ανδρικάκη

Ο Χάνδακας γινόταν τουρκική κτήση, πριν από 340 χρόνια

Η μελανή σελίδα της Ιστορίας γράφηκε την 27η Σεπτεμβρίου 1669

Μια άγνωστη επιστολή του αρχιστράτηγου των υπερασπιστών της πόλης Φραντζέσκο Μοροζίνι

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 1669. Εκείνη την ημέρα, σαν χθες πριν από ακριβώς 340 χρόνια, γράφηκε η πλέον μελανή σελίδα της Ιστορίας για την πόλη του Ηρακλείου. Ο Χάνδακας, όπως λεγόταν τότε, μετά από 22 χρόνια πολιορκίας, έπεφτε οριστικά στα χέρια των Τούρκων. Η πόλη που ξεχώριζε ανάμεσα στις επαρχίες της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Ενετίας, δεν άντεξε άλλο τις επιθέσεις των ορδών του σουλτάνου. Στην υπεράσπισή της έδωσαν πολλές δυνάμεις και τους καλύτερους στρατιωτικούς τους όχι μόνο η Δημοκρατία, αλλά και σχεδόν ολόκληρη η χριστιανική Ευρώπη, με επικεφαλής τον Πάπα της Ρώμης. Γιατί οι Ευρωπαίοι χριστιανοί ηγεμόνες και ο καθολικός θρησκευτικός ηγέτης έβλεπαν σʼ αυτή την υπόθεση τον αγώνα τότε του χριστιανισμού απέναντι στον επεκτατισμό της μουσουλμανικής Τουρκίας. Τον οποίο τελικά δεν κατάφεραν να αποτρέψουν.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1669 ο Χάνδακας ήταν μια έρημη πόλη. Την προηγούμενη ημέρα την είχαν εγκαταλείψει οι λιγοστοί κάτοικοι και οι υπερασπιστές της, με επικεφαλής τον αρχιστράτηγο Φραντζέσκο Μοροζίνι, (στις επόμενες σελίδες φέρνουμε στο φως άγνωστη επιστολή του για την παράδοση του Χάνδακα) που αργότερα έγινε Δόγης στη Βενετία. Ασφαλώς ο ηρωικός αγώνας του, από την άνοιξη του 1667 που βρέθηκε στον Χάνδακα ως αρχηγός των υπερασπιστών του, θα πρέπει να μέτρησε πολύ στο να αναλάβει το ύψιστο αξίωμα της καταρρέουσας, μετά από αυτή την απώλεια, Γαληνότατης Δημοκρατίας της Ενετίας.

Στις 6 Σεπτεμβρίου (κατά τον αείμνηστο Νίκο Σταυρινίδη, αλλά και τον ιστορικό του 19ου αιώνα Βασίλειο Ψιλάκη) ή στις 16 Σεπτεμβρίου (κατά τον καθηγητή κ. Θεοχάρη Δετοράκη) της ίδιας χρονιάς ο Μοροζίνι αναγκαζόταν να υπογράψει συνθηκολόγηση για την παράδοση της πόλης. Πλέον οι υπερασπιστές δεν άντεχαν άλλο, καθώς είχαν μείνει ελάχιστοι κι αποκλεισμένοι από παντού. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι στρατιώτες, και πριν απʼ όλους οι Γάλλοι, εγκατέλειπαν τον Χάνδακα, βάζοντας, στην ουσία, την υπογραφή τους στην παράδοσή του.

Οι Τούρκοι, κυρίαρχοι πλέον στην ιστορική πόλη, πατούσαν τον Χάνδακα στις 27 Σεπτεμβρίου 1667. Μερικές μέρες μετά, ο αρχηγός των τουρκικών δυνάμεων μέγας βεζίρης (πρωθυπουργός) του Σουλτάνου Αχμέτ Κιοπρουλής, που είχε το προσωνύμιο Φαζίλ (Δίκαιος), έμπαινε κι ο ίδιος θριαμβευτικά και εν μέσω εκδηλώσεων που οργάνωσαν για εκείνον οι υφιστάμενοί του.

Συνολικά οι Τούρκοι σχεδόν 25 χρόνια για να καταλάβουν ολόκληρη την Κρήτη. Γενιές στρατιωτών τους χάθηκαν σʼ αυτή την προσπάθεια. Και τουλάχιστον δύο πασάδες έχασαν τα κεφάλια τους γιατί δεν μπορούσαν να προσφέρουν ολόκληρο το νησί στο σουλτάνο.



Ο μακροχρόνιος Κρητικός Πόλεμος

Στην τουρκοκρατούμενη Ανατολή η Κρήτη ήταν η μοναδική χριστιανική περιοχή το πρώτο μισό του 17ου αιώνα. Η Κύπρος είχε κατακτηθεί το 1570 ενώ οι άλλες ελληνικές περιοχές ήταν ήδη υπό την κυριαρχία του σουλτάνου. Η αφορμή για να εισβάλλει η Τουρκία στην Κρήτη ήταν ένα περιστατικό που θεωρήθηκε ως πρόφαση για την τουρκική πλευρά, που αναζητούσε κάποιο τρόπο να πατήσει το πόδι της στο Βασίλειο της Κάνδιας, όπου ονομαζόταν από τους Ενετούς η Κρήτη. Το 1644 οι Ιωαννίτες Ιππότες της Μάλτας συνάντησαν και κατέλαβαν κοντά στην Κρήτη ένα τουρκικό πλοίο το οποίο μετέφερε προσκυνητές στη Μέκκα. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Τούρκων, το πλοίο και οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν στα Χανιά. Η οργή της Υψηλής Πύλης βασίστηκε στη φήμη ότι σʼ αυτό επέβαινε η βασιλομήτωρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η βαλιδέ σουλτάνα, όπως ονομαζόταν. Όμως αυτό ακριβώς ήταν το εφεύρημα των Τούρκων, καθώς το σκάφος για τη Μέκκα είχε το όνομα «Σουλτάνα» και δεν επέβαινε η βαλιδέ σουλτάνα. Στην υπόθεση αυτής της πειρατείας ενέπλεξαν άμεσα την Κρήτη, βρίσκοντας τον τρόπο να επιτεθούν.

Το καλοκαίρι του 1645 μια μεγάλη δύναμη 50.000 ανδρών, με εκατοντάδες πλοία έφυγε για την Κρήτη, την οποία οι Ενετοί είχαν αφήσει ουσιαστικά χωρίς άμυνα, καθώς, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που μάστιζε τη Δημοκρατία, στο νησί είχε παραμείνει ελάχιστος μισθοφορικός στρατός. Η απόβαση των Τούρκων έγινε στις 23 Ιουνίου στην ακτή κοντά στη μονή Κυράς Γωνιάς. Τα Χανιά, με ελάχιστους αλλά ηρωικούς υπερασπιστές, αγωνίστηκαν ηρωικά, αλλά παραδόθηκαν στις 22 Αυγούστου 1645.

Ακολούθησε το Ρέθυμνο στο οποίο οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στις 2 Ιουλίου 1646, καταλαμβάνοντας περιοχές της υπαίθρου. Στην πόλη του Ρεθύμνου επιτέθηκαν στα τέλη Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου και η παράδοσή της έγινε στις 13 Νοεμβρίου.

Αμέσως μετά οι δυνάμεις κινήθηκαν προς τον Χάνδακα, και έφτασαν κοντά στην πόλη την άνοιξη του 1647, στοχεύοντας όμως πρώτα στην κατάληψη των γύρω περιοχών. Μετά από ένα χρόνο ολόκληρη η ύπαιθρος είχε καταληφθεί.

Οι επιθέσεις στον Χάνδακα ξεκίνησαν το Μάιο του 1648. οι Τούρκοι διαμόρφωσαν το στρατόπεδό τους στην περιοχή του Γιόφυρου και λίγο μετά ένα μεγαλύτερο και ισχυρότερο κοντά στη σημερινή περιοχή του Μαραθίτη και της Φορτέτσας, το οποίο ονόμασαν Νέο Χάνδακα (Nova Candia). Απέκλεισαν από όλα τα σημεία της ξηράς την πόλη, η οποία είχε πλέον επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο μόνο από τη θάλασσα. Μέσω του λιμανιού εφοδιαζόταν με πυρομαχικά και όπλα, και μόνο μέσω του ίδιου δρόμου μεταφέρονταν οι δυνάμεις στρατιωτών και τα τρόφιμα.

Μέχρι το 1666 οι Τούρκοι αδυνατούσαν να καταλάβουν τον Χάνδακα, παρά τις μεγάλες δυνάμεις που χρησιμοποιούσαν και τα σύγχρονα, για την εποχή, μέσα τους. Τα Τείχη της πόλης άντεχαν, και σταδιακά στον πόλεμο έμπαιναν και δυνάμεις από τα άλλα χριστιανικά κράτη της Ευρώπης, στο πλευρό των πολιορκούμενων.

Χαρακτηριστικό στοιχείο της πολιορκίας ήταν ο «υπόγειος πόλεμος», ο πόλεμος των υπονόμων. Τόσο οι υπερασπιστές του Χάνδακα όσο και οι Τούρκοι έσκαβαν κάτω από το έδαφος λαγούμια, τα οποία έφθαναν μέχρι την πλευρά που βρισκόταν ο αντίπαλος, και τα πυροδοτούσαν, προκαλώντας θύματα και ζημιές. Συχνά οι αντίπαλοι συναντιόντουσαν, καθώς έσκαβαν, και οι μάχες πλέον γίνονταν κάτω από το έδαφος.

Στα τέλη του 1666 στην Κρήτη στάλθηκε ο Μέγας Βεζίρης Αχμέτ Κιοπρουλή, με την εντολή του σουλτάνου να λήξει όσο γίνεται γρηγορότερα η υπόθεση του Χάνδακα. Λίγο καιρό μετά έφτασε ο Φρανζέσκο Μοροζίνι, ως αρχιστράτηγος των Ενετών και των άλλων ευρωπαϊκών στρατευμάτων που υπερασπίζονταν τον Χάνδακα.

Οι Τούρκοι από την άνοιξη του 1667 ξεκίνησαν την τελική φάση της πολιορκίας για την πτώση του Χάνδακα. Η κατάληψή του ίσως όμως να μην συνέβαινε ποτέ, αν εξέλιπαν δύο στοιχεία:

-Η προδοσία του Ενετού μηχανικού Ανδρέα Μπαρότση, ο οποίος στα τέλη του 1667 έφυγε κρυφά από τον Χάνδακα και παρουσιάστηκε στον Κιοπρουλή, παραδίδοντάς του τα σχέδια των Τειχών και του φρουρίου του Χάνδακα και υποδεικνύοντας ως ευάλωτα για τις επιθέσεις σημεία τους προμαχώνες του Αγίου Ανδρέα και της Σαμπιονέρα. Το σχέδιο αυτό ακολουθήθηκε επιτυχημένα από τον αρχιστράτηγο των Τούρκων.

-Η εγκατάλειψη του Χάνδακα από τους Γάλλους, κυρίως, στην κρίσιμη περίοδο του Ιουλίου και του Αυγούστου του 1669.

Έχοντας μείνει με ελάχιστους μόνο υπερασπιστές, χωρίς εφόδια σε μια πόλη ερειπίων, ο Μοροζίνι αναγκάστηκε να ζητήσει από τον Κιοπρουλή τη συνθηκολόγηση, η οποία υπεγράφη στις 16 Σεπτεμβρίου του 1669. Με τη συμφωνία διασφαλιζόταν ότι στην κυριαρχία των Ενετών θα παρέμεναν τα νησιά της Γραμβούσας, της Σούδας και της Σπιναλόγκας, που κατελήφθησαν από τους Τούρκους πολλά χρόνια αργότερα. Η Γραμβούσα το 1692, ενώ η Σούδα και η Σπιναλόγκα το 1715

Με την υπογραφή της συνθήκης η Κρήτη ήταν πλέον τουρκική. Και θα παρέμενε μέχρι το 1898. Ο Κρητικός Πόλεμος, που διήρκεσε σχεδόν 25 χρόνια, και η 22χρονη πολιορκία του Χάνδακα είχαν πάρει ένα δραματικό τέλος. Οι Τούρκοι ιστορικοί έχουν αναφέρει ότι κατά την πολιορκία της πόλης σκοτώθηκαν περισσότεροι από 137.000 στρατιώτες και αξιωματούχοι της Υψηλής Πύλης. Ο αριθμός των θυμάτων από την πλευρά των υπερασπιστών είναι μικρότερος. Αλλά το μεγάλο κόστος ήταν η κατάληψη του Χάνδακα.

Στις επόμενες σελίδες δημοσιεύουμε τα ντοκουμέντα για την παράδοση του Χάνδακα.

Βιβλιογραφία-πηγές

-Θ. Δετοράκη, «Ιστορία της Κρήτης», σελίδες 251-270, Ηράκλειο 1990

-Μαρίνου Τζάνε Μπουνιαλή του Ρεθυμναίου, «Ο Κρητικός Πόλεμος (1645-1669)», επιμέλεια Στυλιανός Αλεξίου, Μάρθα Αποσκίτη, εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 1995

-Ν. Σταυρινίδη, «Η τελευταία περίοδος της πολιορκίας του Μ. Κάστρου. Ο ερχομός του Κιοπρουλή στην Κρήτη», Ηράκλειον 1979

-Χρ. Τζομπανάκη, «Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669, Η μεγάλη πολιορκία και η εποποιία του Χάνδακα», Ηράκλειο 2008

-Μ. Τρουλινού, «Ιστορία του πολέμου των Τούρκων κατά των Ενετών προς κατάκτησιν της Κρήτης», εν Ρεθύμνη τη 15η Μαΐου 1900, τύποις Στυλ. Καλαΐτζάκη

-Χ. Χιονίδη, «Αγγλικόν υπόμνημα περί της πολιορκίας και πτώσεως του Χάνδακος», «Κρητικά Χρονικά», τεύχος Γ΄, 1949, εκδότης Ανδρέας Καλοκαιρινός, Ηράκλειον Κρήτης

-Β. Ψιλάκη, «Ιστορία της Κρήτης», τόμος Β΄.

Μια άγνωστη επιστολή του Μοροζίνι για την παράδοση

Την παράδοση του Χάνδακα στους Τούρκους περιγράφει σε μια άγνωστη επιστολή του, την οποία φέρνομε στο φως για πρώτη φορά, ο αρχιστράτηγος των Ενετών Φραντζέσκο Μοροζίνι. Την επιστολή είχε συντάξει στις 6 Οκτωβρίου 1669 στην Ντία, όπου στάθμευσε μετά την αναχώρησή του από την κατακτημένη πόλη. Αποδέκτες της ήταν η Γαληνότατη Δημοκρατία αλλά και βασιλικές αυλές της Ευρώπης. Ο ίδιος ο Μοροζίνι ενημέρωνε τους προϊσταμένους του αλλά και τη χριστιανική Ευρώπη για το μοιραίο τέλος του πολύχρονου αγώνα.

Όπως έγραφε ο αρχιστράτηγος, «στις 27 Σεπτεμβρίου οι δυνάμεις μας βγήκαν από τον Χάνδακα και άφησαν την πόλη στους Τούρκους, σύμφωνα με τα άρθρα της συμφωνίας».

Ο Μοροζίνι με αυθεντικό τρόπο, ως αυτόπτης των γεγονότων, μας δίνει έγκυρες πληροφορίες για τι έγινε εκείνη την ημέρα, αλλά και στις 4 Οκτωβρίου που ο Κιοπρουλή μπήκε στον Χάνδακα. «Την ίδια μέρα- έγραφε- τα κλειδιά της πόλης στάλθηκαν στο Βεζίρη, ο οποίος τα παρέλαβε με πολλές εκδηλώσεις ενθουσιασμού και αντάμειψε με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό τον άνθρωπο που του τα έφερε. Εκείνος έστειλε αμέσως στην πόλη μεγάλο αριθμό ανθρώπων του να την απολυμάνουν και να βγάλουν τα νεκρά σώματα έξω από τις τέσσερις κυριότερες εκκλησίες, δηλαδή, του Αγίου Φραγκίσκου, του Αγίου Τίτου, του Αγίου Σαλβαδόρ και του Αγίου Πέτρου, τους οποίους προορίζει να μετατρέψει σε τζαμιά, εργασία στην οποία οι Τούρκοι δαπάνησαν ήδη πολλές ώρες.

Στις 4 Οκτωβρίου ο Μέγας Βεζίρης έκανε την επίσημη είσοδό του από την Πύλη του Αγίου Ανδρέα μαζί με όλο το στρατό του, ο οποίος ανέρχεται περίπου σε 15.000 στρατιώτες, με 10 ή 11.000 επίλεκτους, και άλλους απαραίτητους ακολούθους. Βρήκε την πόλη άδεια, χωρίς εμπορεύματα και προμήθειες. Απέμειναν πίσω μόλις δύο Έλληνες, τρεις Εβραίοι και οκτώ άλλοι φτωχοί ξένοι, τους οποίους ο Βεζίρης θα μπορούσε επίσης να απομακρύνει, αλλά αυτοί θεώρησαν προτιμότερο να αλλάξουν την πίστη τους παρά την πόλη τους, και έγιναν Τούρκοι».


Οι διαπραγματεύσεις για τη συνθηκολόγηση, μέσα από ένα αγγλικό υπόμνημα της εποχής

Ένα συγκλονιστικό τμήμα, σαν ένα πραγματικό «ζωντανό» ρεπορτάζ, από ένα κείμενο που αναφέρεται στην πολιορκία και την πτώση του Χάνδακα, αναδημοσιεύομε στη συνέχεια. Το κείμενο είναι σύγχρονο των γεγονότων και για πρώτη φορά δημοσιεύτηκε το 1949 στα «Κρητικά Χρονικά» από τον Χ. Χιονίδη. Το συγκλονιστικό του στοιχείο εμφανίζεται στο σημείο των διαπραγματεύσεων για τη συνθηκολόγηση. Ο συγγραφέας του παραμένει ανώνυμος, αλλά μπορούμε να υποθέσομε ότι ήταν ο γραμματέας του διαπραγματευτή των Ενετών, ο άνθρωπος που κρατούσε για λογαριασμό του Μοροζίνι τα πρακτικά. Είναι τόσες οι λεπτομέρειες που αναφέρει ο συγγραφέας για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων, ώστε δεν θα πρέπει να ήταν μόνο παρών σʼ αυτές, αλλά και να κρατούσε πρακτικά. Έτσι, μόνο ο νεαρός γραμματέας του εκπροσώπου του Μοροζίνι Σκωτσέζος συνταγματάρχης Ανάντης θα μπορούσε να είναι ο συντάκτης.

Στο ίδιο το κείμενο όμως αναφέρεται ότι το Σκωτσέζο συνταγματάρχη συνόδευε μόνο ένας νεαρός πρακτικογράφος. Είναι γνωστό όμως ότι στις διαπραγματεύσεις εκτός από τον Ανάντη συμμετείχε και ο Κρητικός ευγενής Στέφανος Σκορδίλης. Είναι άραγε ο Σκορδίλης ο νεαρός γραμματέας, που αναφέρει το υπόμνημα; Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι πιθανότατα και ο συγγραφέας του.

“... Την επομένην τα άρθρα διετυπώθησαν και τόσον πλήρως, ώστε κατά την υπόδειξιν του Ιμπραΐμ Πασά, ηδύναντο να δημοσιευθούν. Ο Αρχιστράτηγος και το Συμβούλιον τα εμελέτησαν τελείως και τα υπέγραψαν και ετέθη η σφραγίς του Αγ. Μάρκου; και ομοθύμως ανταπεκρίθησαν εις την υπό του Μεγάλου Βεζύρου παρασχεθείσαν ευχέρειαν να μεταβούν και να δεχθούν, συμφώνως προς την επιθυμίαν των, εκείνα τα οποία προς τον αυτόν σκοπόν διετύπωσε, μεταφρασθέντα εις την τουρκικήν γλώσσαν υπό του Παναγιώτη (σ.σ. ο Παναγιώτης Νικούσιος διερμηνέας της Υψηλής Πύλης). Ητο τότε απόγευμα, όταν ο προμνημονευθείς Αχμέτ Πασάς τους ειδοποίησεν, ότι ο Μέγας Βεζύρης ανέμενε να εμφανισθούν προ αυτού. Τότε αυτός (ο Ανάντης) και ο μνημονευθείς νέος, ο οποίος τον συνώδευεν ως γραμματεύς της εξοχότητός του και ο οποίος παρευρέθη εις όλας τας συναντήσεις και εχρησιμοποιήθη ως σύνδεσμος μεταξύ του Ανάντου και της εξοχότητός του του Αρχιστρατήγου, οι δύο αυτοί, λέγω, ίππευσαν κατεσπευσμένως ομού και εσυνέχισαν τον δρόμον των; ο Πασάς εβάδιζεν εις απόστασιν 15 βημάτων προ ημών, με συνοδείαν 20 υπηρετών περιβαλλόντων τον ίππον του, και έξ βήματα όπισθεν αυτού ηκολούθει εις Υποπασάς των Γενιτσάρων έφιππος, με τον αυτόν αριθμόν υπηρετών όπισθέν του. Επειτα, 4 ή 5 βήματα όπισθεν ημών ήρχοντο έφιπποι ο γνωστός Αγάς, ο Chiagaia Βέης του Ιμπραΐμ Πασά και είς Τζορμπατζής των Γενιτσάρων με τους υπηρέτας των. Ολη συνοδεία αυτή εβάδιζε μεταξύ δύο στοίχων εκ 500 Γενιτσάρων, τόσον καλώς τεταγμένων, ώστε να φαίνεται εκάστη πλευρά ως είς τοίχος επεστρωμένος με τάπητας. Βαίνοντες ούτω προς τα οικήματα του Πασά, επροχώρησαν 2 μίλια περίπου και έφθασαν εις την κοιλάδα του Γιόφυρου, όπου ίστατο έν περίπτερον μετρίως υψηλόν και ευρύχωρον, έχον τρία δωμάτια, με στρογγύλην σφαίραν εξ επιχρύσου ξύλου εις την κορυφήν του ενός μόνον εξ αυτών. Το περίπτερον περιεζώννυτο με πράσινον ύφασμα μιμούμενον τοίχον, ο οποίος ήτο υψηλότερος από έφιππον. Εντός του περιβόλου τούτου υπήρχον μερικά άλλα περίπτερα, άλλα χαμηλότερα κάπως. Οταν έφθασαν εις την πύλην του περιβόλου, ο Αγάς και η συνοδεία του αφίππευσαν με ελαφράν αβράν κίνησιν. Αφού έγινε τούτο, ωδηγήθησαν εις την αυλήν την άγουσαν εις το περίπτερον; έξω των θυρών ήσαν τοποθετημένα τρία λάβαρα εξ επιχρύσου ξύλου, υψηλά όσον ξίφος ιππικού, με ορειχαλκίνην επίχρυσον σφαίραν εις την κορυφήν και, περίπου μίαν παλάμην κάτω ταύτης, ουράν ίππου κρεμαμένην. Εφθάσαμεν τότε εις μίαν άνοδον έξ βαθμίδων, κατεσκευασμένην άνω του εδάφους και επεστρωμένην με τάπητας, και διʼ αυτής ανήλθομεν εις το πρώτον δωμάτιον του περιπτέρου, τον προθάλαμον ή εντευκτήριον, το οποίον ακριβώς εις το μέσον εκαλύπτετο με χρυσούν ύφασμα; παρά τους πόδας τούτου και επί του εδάφους υπήρχε μακρά σειρά προσκεφαλαίων με ερυθρόν περίβλημα, πλαισιούμενον με μεταξωτά και χρυσά κρόσια. Το έδαφος ήτο επενδεδυμένον με λεπτάς σανίδας και καλλιτεχνικώς επεστρωμένον. Ο Ανάντης εκάθησεν έναντι του “ουρανού” ή υφάσματος του Κράτους, επί θρανίου άνευ ερεισινώτου, κεκαλυμμένου με βελούδον πυρρού χρώματος, όπου μόλις είχε παραμείνει περί το τέταρτον της ώρας, ότε ο Αχμέτ Αγάς εισήλθε και του ένευσε να μεταβή εις το άλλο δωμάτιον, το δεύτερον του περιπτέρου, το οποίον είχεν ανάλογα παραπετάσματα και τάπητας του πρώτου, αλλά σκευήν νεωτέραν και ωραιοτέραν. Ο Μέγας Βεζύρης εκάθητο εις το έτερον άκρον επί μαλακών προσκεφαλαίων, που εφαίνοντο ως δυο μεγάλα στρώματα επενδεδυμένα με την πλέον έξοχον πορφύραν, και έχων 4 μεγάλα προσκεφάλαια τοποθετημένα εις σειράν δια να στηρίζεται, ενδεδυμένα με χρυσούν ύφασμα, ινδικόν έργον ερυθράς αποχρώσεως· πλησίον του υπήρχε προμετωπίς υφάσματος χρυσού κεντητού υψηλοτέρα λόγχης και πλατεία όσον το περίπτερον. Ολοι οι εκλεκτοί του στρατεύματος ίσταντο κύκλω του εις πυκνήν τάξιν προς αλλήλους και όλοι με πλουσίαν περιβολήν. Μόλις επλησίασαν τον Βεζύρην εις απόστασιν τριών μέτρων ή περίπου τόσον, ο διερμηνεύς Παναγιώτης τους εσταμάτησεν εκεί. Τότε απεκαλύφθησαν και υπεκλίθησαν, κάμνοντες μεταβολήν δια να καλυφθούν εκ νέου· εις τον χαιρετισμόν τούτον ο Μέγας Βεζύρης νεύων την κεφαλήν τούς ηυχήθη το καλώς ώρισαν. Και τότε ο Ανάντης ήρχισε την αγόρευσίν του:

Τώρα που ο Θεός μετά τόσον οχληρόν πόλεμον απεκατέστησε την ειρήνην μεταξύ των δύο αυθεντιών, αι οποίαι πάντοτε υπήρξαν υπερήφανοι δια την διακεκριμένην και λίαν στενήν φιλίαν μεταξύ των, η αυτού εξοχότης ο Αρχιστράτηγος εις μαρτύριον τούτου τον απέστειλαν, ίνα δηλώση ενώπιον αυτού την φιλίαν του και να τον βεβαιώση δια τας καλάς σχέσεις μεταξύ της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας και της Οθωμανικής Πύλης, όπως είχον άλλοτε υπάρξει εις το παρελθόν, και από τα επακόλουθα δύναται να συναχθή, ότι η εξοχότης του έχει ως μόνον σχέδιον να παραμερίση και να εκμηδενίση παν μίσος και εχθρότητα μεταξύ αυτών. Ο Μέγας Βεζύρης απήντησεν εις τα φιλοφρονήσεις αυτάς με λίαν επίσημον ύφος, λέγων ότι εδέχετο λίαν ευμενώς τους λόγους της εξοχότητός του του Αρχιστρατήγου, όστις κατηύθυνεν εαυτόν προς την αποκατάστασιν της ειρήνης ταύτης, όχι άνευ λόγου, διότι γνωρίζει πολύ καλώς πόσον μεγάλα ωφέλη θα εκπηγάσουν δια την Γαληνοτάτην Δημοκρατίαν από την στοργήν και την εύνοιαν του Σουλτάνου. Ο Ανάντης απήντησεν, ότι η Γαληνοτάτη Δημοκρατία κατέβαλε πάσαν προσπάθειαν με θερμόν ζήλον να καλλιεργήση την φιλίαν με την Οθωμανικήν Πύλην και δεν έλαβε τα όπλα παρά μόνο προς υπεράσπισιν εαυτής, όταν προέκυψεν η ανάγκη, πράγμα το οποίον επιτρέπει ο νόμος της φύσεως· δια τούτο δύναται να είναι βέβαιος, ότι θα δειχθούν εις το μέλλον επιμελέστεροι δια την διατήρησιν αυτής. Ο Μέγας Βεζύρης απεκρίθη, ότι η Γαληνοτάτη Δημοκρατία θα εύρη την αυτήν ανταπόκρισν ανά πάντα χρόνον εκ μέρους του Σουλτάνου. Μετά ταύτα παρουσίασαν τα άρθρα της συνθήκης, υπογεγραμμένα και εσφραγισμένα, και ο Ανάντης τα παρέδωσεν εις χείρας του Βεζύρου, λέγων ότι, αφού ταύτα ηρμηνεύθησαν και αφωμοιώθησαν υπό των εντεταλμένων και ημών εν ονόματι του Αρχιστρατήγου, ήλθομεν τώρα ενώπιον των, ίνα λάβωμεν το αντίστοιχον εις τουρκικήν γλώσσαν, υπογεγραμμένον και εσφραγισμένον με την σφραγίδα σας, κατά τον συμφωνηθέντα τύπον και με τον όρκον να τηρηθή. Τα άρθρα ταύτα, εγχειρισθέντα εις τον μέγαν σφραγιδοφύλακα του Σουλτάνου, ο οποίος ίστατο πλησίον του Βεζύρου μετά του Chian Πασά, του αρχιγραμματέως και θαλαμηπόλου αυτού, παρεδόθησαν υπʼ αυτού εις τον Μέγαν Βεζύρην, όστις εθεώρησε την σφραγίδα και την υπογραφήν και τα έδωσεν εις τον Παναγιώτην, παραγγέλλων να αναγνώση όνομα προς όνομα τους υπογραφομένους· αφού έγινε τούτο, έλαβε τουρκιστί συντεταγμένον το έγγραφον και το παρέδωσεν εις τον αρχισφραγιδοφύλακα, όστις το ενεχείρισεν εις τον Ανάντην· και ούτος μετʼ επιμελείας το εξήτασε και ιδίως την σφραγίδα· αφού ετελείωσε και αυτή η διατύπωσις, ο Μέγας Βεζύρης είπεν, ότι όλα ήσαν εν τάξει και ότι τώρα ήσαν καλοί φίλοι. Τότε ο Ανάντης εξεφώνησε βραχύν λόγον, επαινετικόν του Βεζύρου, όστις τον ήκουσεν ευχαρίστως και του είπεν, ότι επεθύμει να χαιρετίση εξ ονόματός του τον Αρχιστράτηγον. Ακολούθως ο Βεζύρης αντήλλαξε μίαν ή δύο λέξεις με τους θαλαμηπόλους του και του παρουσίασαν δύο περσικάς στολάς χρυσοκεντήτου υφάσματος και τας προσέφερεν εις αυτούς. Αφού εδόθη το δώρον τούτο, ανεχώρησαν και επέστρεψαν κατά τον αυτόν τρόπον και με την αυτήν συνοδείαν εις το διαμέρισμα του Πασά. Ενταύθα η μετάφρασις, παρατιθεμένη κάτω του κειμένου, παρεδόθη εις τον Ανάντην υπό του Παναγιώτη, γεγραμμένη δια χειρός του· διεξήλθε ταύτην και εύρεν ότι είχον παραλείψει εις το δεύτερον άρθρον τας εδαφικάς περιοχάς της Σούδας, Γραμβούσας και Σπιναλόγγας· διεμαρτυρήθη τότε κατά της διατυπώσεως των άρθρων, χαρακτηρίσας ταύτα ως ανίσχυρα και άκυρα, διότι ηλλοιώθησαν παρά την γενομένην συμφωνίαν. Ο Παναγιώτης απήντησεν, ότι ήτο η θέλησις του Βεζύρου να παραλείψουν ταύτα, διότι τα φρούρια δεν δύνανται να έχουν εδαφικάς περιοχάς· αλλʼ ο Ανάντης επέμενεν επʼ αυτού και εδήλωσεν, ότι η παράλειψις αυτή ισοδυνάμει προς παραβίασιν του λόγου των, αφού κατά την γενομένην σύμβασιν έπρεπε να διατυπωθή τούτο ούτω. Είχε τα μέγιστα ταραχθή δια την απάτην και κατόπιν ειδοποίησε περί τούτου την εξοχότητά του, όστις του παρήγγειλε να επιστρέψη αμέσως εις τα διαμερίσματα του Πασά και να του είπη, ότι εσκόπευε να κηρύξη την συνθήκην άκυρον, αν δεν διωρθούτο το διαπραχθέν σφάλμα. Εξεπλάγη ούτος δια τας αποφασιστικάς αυτάς προτάσεις και έσπευσε να το δικαιολογήση λέγων, ότι τα φρούρια δεν είχον εδαφικάς περιοχάς. Αλλʼ ο Ανάντης τον έπεισε τελείως με το σημείωμα αυτού του Παναγιώτου, το οποίον τότε είχεν ανά χείρας, εις το οποίον περιείχετο τί είχε προηγουμένως αποδεχθή. Είπεν εις τον Ανάντην, ότι έπρεπε να επανέλθη την επομένην, διότι ήτο αργά, και του έδιδε τον λόγον του, ότι θα ετακτοποείει το χωρίον τούτο του άρθρου. Η απάντησις αύτη μετεδόθη εις την εξοχότητά του, όστις του ανέθεσε να μεταβή την επομένην εις τον Πασάν με εντολήν να ζητήση δήλωσιν επʼ αυτού, ανεξαρτήτως εκείνου που αυτός είχε κάμει. Αλλʼ ο Πασάς, ο οποίος δεν είχε διάθεσιν να κάμη άλλην δήλωσιν, είπεν, ότι θα διετύπωνον εκ νέου τα άρθρα εις την τουρκικήν γλώσσαν με την πρόσθετον αυτήν ειδικήν επεξήγησιν, ότι ως εδαφικαί περιοχαί των φρουρίων εννοούντο οι παρακείμενοι βράχοι, οι οποίοι ήσαν εντός της ακτίνος δράσεως των πυροβόλων εκάστου των φρουρίων τούτων, ώστε δεν εχρειάζετο να κάμουν νέα άλλα άρθρα, αφού τα παλαιά θα διωρθούντο. Η εξοχότης του ήτο απολύτως κατά της νέας αυτής διορθώσεως, υποστηρίζω, ότι δεν θα άφηνε πλέον τα άρθρα αυτά να εξέλθουν των χειρών του. Ο Πασάς απήντησεν, ότι δεν ηδύναντο να μείνουν έξω δύο φύλλα. Ο Ανάντης απήντησεν, ότι χθες, με βάσιν τον λόγον του και την πίστιν του, έκαμε να αναπετασθή η λευκή σημαία, και ότι, αν δεν ήθελε να τακτοποιηθούν τα πράγματα ικανοποιητικώς διʼ ημάς, ό,τι έγινε θα εθεωρείτο ως μη γενόμενον· ούτω βλέπων εις ποίον περίπλοκον σημείον έφθασαν τα πράγματα, εθεώρησεν ο Πασάς πρέπον να συγκατανεύση εις την προτεινομένην δήλωσιν, όπερ εξετελέσθη εντίμως και εγένετο δεκτόν κατά την επιθυμίαν των”.


“Οι άγγελοι ας με θλιβού· απόστολοι, προφήται,

που τώρα τσʼ εκκλησίες μου νʼ αδειάζουνε, θωρείτε·

αρχιερείς και μάρτυρες, όσιοι και δικαίοι,

και πρίκα ογιά λόγου σας τα σωθικά μου καίει.

Σύβασες γίνουνται σʼ εμέ κι αγάπες θε να κάμου,

μα τάχα νʼ απομείνουσι στη χώρα τα παιδιά μου;

Ωφού, πως δεν μπορεί δεντρό πρικοφαρμακωμένο

παρά να δίδει τον καρπό πικρό και βρωμεσμένο,

πως θα με παραδώσουνε, γιατί λαό δεν έχω

και τα τειχιά μου ερίξανε κʼ ίντα καλό απαντέχω;

Ωφού, κι απού ʽ τον αφορμή σε τούτη μου τη μάχη

κʼ εχάθη τόσος άνθρωπος, στα ίδια μου να λάχει!

Και που ʽναι τόσοι Χριστιανοί; Στο χώμα μέσα λυούνε!

Κʼ οι άρχοντες της Βενετιάς πουʼ νʼ, οι Ρωμαίοι πουʼ ναι;

Τώρα που θα με δώσουνε θαμπώνεται το φως μου,

οπού ʽτον χρόνοι και καιροί παίνεμα το δικό μου.

Ωφου, δε δύνομαι να βρω τρόπο, για να μπορέσω

στον πόνο τον αμέτρητον οπόχω να φελέσω.

Γιάντα, Φραντσέζε, με χαρά ήλθες κι αρνήθηκές με

με δίχως φόβο, κι έφυγες, κʼ ετουρκοσκλάβωσές με;

Τάχατες εις το Χάνδακα ήλθες να ξεφαντώσεις;

Τάχατες δε το κάτεχες πως θέλεις να μαλώσεις;

Δεν ήσυρνες πολλότατους άνδρες και παλληκάρια

οπού ʽχανε τη δύναμη κʼ εδείχναν σα λιοντάρια;

Κʼ εκείνοι ήτον αφορμή κʼ εθέλανε ξεγνοιάσει

οι φρόνιμοι της Βενετιάς, λέγοντας δεν αλλάσσει

των βασιλιάδων η βουλή, μα σʼ ό,τι κι α βαλθούνε

θέλουνε να το κάμουνε, πλήσα να παινεθούνε.

Μʼ αν τούτος οπού μου ʽστειλε, ήθελε να μισέψει,

ας είχε πάγει μοναχός κι όχι να ʽχει αδικέψει,

κι επήρε τους σολντάδους μου οπού ʽχα μετά μένα·

τούτες τες μέρες θρήνομαι τα μόχου καμωμένα.

Καμπόσοι εδείξανε ανδρειά και καβαλιεροσύνη,

καλά κι αν αποθάνασι, έχουν τιμήν εκείνοι.

Κι αφέντης οπού διάβηκε, όλοι τον επαινέσα,

γιατʼ ήκαμε πολλή τμή εις το φουσάτο μέσα.

Κʼ οι άλλοι όλοι εφύγανε οπού ʽρθαν να μαλώσου

κʼ ελέγασιπ ως είνʼ καιρός του Τούρκο να με δώσου·

ετούτο όλοι εθέλανε και τούτο εμιλούσα

και τον καιρό οπού κάμανε πάντα το καρτερούσα,

οπού ʽρθε σε βοήθεια μου και το λαό μου επήρε·

Ευρώπη, δάρσου σήμερο και τα μαλλιά σου σύρε!

Εσίμωσε το τέλος μου, ώφου, για να σε δώσου,

να λάβουνε ξεκούραση, κʼ εμένα να σκλαβώσου.

Σήμερον απού το Θεό είναι αποφασισμένο,

και τʼ όνομά του προσκυνώ κι ας είναι δοξασμένο”.



Οταν αρχίσανε να μισεύγουσι και κλαθμός

Απείτις απογράψανε τες σύβασες και σάζου,

μέρες οκτώ των έδωκε, για να μπορού νʼ αδειάζου·

και εν τω άμα τουφεκιές, λουμπάρδες κατατούνε

και βροντισμό και συρισμό όλοι τως δε γροικούνε.

Οξω και μέσα γίνηκε τότες μια ομονοία

κʼ οι Τούρκοι, Φράγκοι και Ρωμιοί δεν είχανε μανία.

Οι Τούρκοι των ελέγανε, όποιος θε νʼ απομείνει·

αμέ δεν εγραφτήκανε κι ουδένα δεν αφήνει

ο γενεράλες, κʼ ήλεγε όλοι γοργό να βγούσι,

τα πράματα να κουβαλού, να πα μπαρκαριστούσι,

στη Ντία να τους παίρνουσι, κʼ εκεί να καρτερούσι

τʼ αρσίλια να ʽρδινιάσουσι κι όλοι εκεί να μπούσι.

Τα σπίτια τωνε τʼ μορφα αρχίσανε νʼ αδειάζου,

και τες γυναίκες έβλεπες ετότες να χουγιάζου,

πως έχου να περάσουνε, το τι θε να γενούσι,

κʼ εθέλαν όλοι οι Ρωμιοί στη χώρα να σταθούσι·

μα οι πρώτοι δεν τσʼ αφήνανε, μα πηαίνα και τους βγάνα

κʼ είχανε βάρκες σʼ ορδινιά και μέσα τους εβάνα.

Κʼ εκοίταζες οληνυκτίς τες βάρκες να φορτώνου,

γυνάικες, άνδρες, πράματα στη Ντία να τα σώνου.

Εις το νησί να βγαίνουσι κʼ οι βάρκες να γυρίζου

εις το μαντράκι νʼ ρχουνται, να τους ξαναγεμίζου·

τα πράματα να χάνουνται κʼ ενούς τʼ άλλού να παίρνει,

στες ρούγες να τʼ αφήνουσι, λύπηση πλιά να φέρνει·

κι αντίς για δάκρυα, αίματα ετύχαινε να τρέχου,

και που θε να τους πάσινε, όλοι να μην κατέχου.



(ΧΑΝΔΑΚΑΣ)



“Τόσους οπού θανάτωσαν, όλπιζαν να γλυτώσου

κʼ εις τη φτωχή τη χώρα μου ελευτεριά να δώσου

κʼ εκεί απʼ ανίμεναν χαρά, βάσανα τους ευρήκα,

και να μετρήσει τις μπορεί την αμέτρή μου πρίκα!

Ωφού, χαρά που θα γενεί, Τούρκοι, πολλά χαρήτε,

γιατί αγάπη γίνεται και πλιο δε θα χαθήτε.

Ωφού, πως θα με πάρουνε δεν αναυχαριστούμαι,

γιατί γροικώ σʼ όλη τη γην απάνω και παινούμαι·

γα μένα αγάπη θα γενεί να βρίσκεται και να ʽναι,

αγάδες αναλύπητοι, κʼ εσύ βιζίρη πλάνε·

μα έρχισαν κʼ οι Χριστιανοί να φεύγου να μʼ αφήσου,

κʼ οι Τούρκοι μόνο μετά με έχου να κατοικήσου.

Οχι, ποτέ μηδέ γενεί, όχι μη μʼ αρνηθήτε,

κι ως τώρα με πολλές τιμές όλοι σας με κρατείτε.

Ωφού, νεκρή δε βρίσκομαι, ούτε κι αποθαμένη,

και μόνια μη μʼ αφήσετε την πολυαγαπημένη,

την Κρήτη σας τη θαυμαστή, το θαύμασμα του κόσμου,

οπού ʽστε μετά λόγου μου κʼ ήτονε στολισμός μου.

Μα ποιο θεριό αλύπητο κι αμέρωτο λιοντάρι,

στη σκλάβωσι που καρτερώ, λύπηση να μην πάρει

σε τούτη την αμέτρητη πληγή την εδική μου

κι εις το κακό τʼ αγιάτρευτο οπού ʽρθε στο κορμί μου;

Κλαίτε με, φίλοι και δικοί, κλαίτε με την καημένη,

κλαίτε με, ολʼ οι Χριστιανοί, την παραπονεμένη!

Γης και φωτιά και το νερό, συγκλάψετέ με ομάδι

και, ουρανέ, την όψη σου σκέπασε με μαγνάδι·

και τʼ αστραποβροντίσματα το νέφαλο ας παίξει

να σκοτιστεί ο ήλιος, σʼ εμένα να μη φέξει!

Κλαίτε με, βρύσες, ποταμοί, λίμνες και ορυάκια κι όλα,

όρη και κάμποι και βουνά, ρόδα και πάσα βιόλα!

Με δάκρυα κλαίτε σήμερο, λουλούδια μυρισμένα

και κάμποι ανθοστόλιστοι και δέντρη μου ανθισμένα!

Κλαίτε με, τʼ άστρα τʼ ουρανού, τα νέφη, το φεγγάρι,

ολʼ οι πλανήτες, κʼ η Πιλιά πρίκα για μένα ας πάρει!

Ηλιε, το φως σου σήμερο σε σκότος ας αγυρίσει,

ογιά σημάδι, να σε δου σʼ Ανατολή κʼ εις Δύση,

για να γνωρίσουν πως εγώ ευρίσκομαι στο τέλος,

να κλάψουν όσοι μεʼ δασι, με της καρδιάς το μέλος.

Μηδέ γενούσι πωρικά· βότανα, ξεραθήτε

στα τόσα πλήσα βάσανα οπού σʼ εμέ θωρείτε,

το πως μʼ εδώκα των Τουρκώ, το πώς μʼ επαραδώσα

στα χέρια των Αγαρηνώ και το σταυρόν ελειώσα!

Ας κλαίγει και το πέλαγος, τα ψάρια ας χωστούσι,

κι ό,τι κι αν έχει μέσα του για λόγου μου ας θλιβούσι.

Τα κτήνη κι όλα ταʼ ρπετά ας κλάψουν ογιά μένα,

όσα στην Κρήτη κατοικούν τα πολυπρικαμένα.

Ας κλάψουνε και τα πουλιά, πέρδικες και τρυγόνια,

τʼ αηδόνια κι όσα κιλαδούν κι όλα τα χελιδόνια.

Φωτιές κι αέρας και νερό κʼ η γης η πλουμισμένη,

ο ουρανός, τα κτίσματα, κι ανθρώποι πλουτισμένοι,

στην πρίκα μου τη σημερνή, ογιά να τηνέ δούσι,

την πλήσα και την άδικη, για να με λυπηθούσι.

Που ʽστε τεχνίτες θαυμαστοί, που ΄σαι, μαρκέζε Βίλα,

πού θα χαθούν οι τέχνες σας που ʽκάνετε με ξύλα;”.

(Από τον “Κρητικό Πόλεμο”

του Μαρίνου Τζάνε Μπουνιαλή,

σε επιμέλεια του Στυλιανού Αλεξίου

και Μάρθας Αποσκίτη).


απο:http://www.patris.gr/articles/165842/101669

Από την καρδιά τις κερκίδας (60)

Από την καρδιά τις κερκίδας (60)

Στο –ας μου επιτραπεί η έκφραση-κλασσικό έργο του Ταραντίνο «Kill Bill», ο Mπιλ έχει μάθει για τον γάμο της αγαπημένης του Μπεατρίς (Ούμα Θέρμαν) και μετατρέπει την γιορτή σε μακελειό. Ίσως είναι λίγο κραυγαλέα η παρομοίωση ,όμως αυτό που έγινε την Κυριακή στο Γεντί Κουλέ ήταν βγαλμένο από τη φαντασία ενός τόσο ανατρεπτικού σεναριογράφου. Το χαμόγελο και οι καρδιές πάγωσαν εξαιτίας 1-2 ανεγκέφαλων χαμηλής νοημοσύνης. Ακόμη και το ελληνικό λεξιλόγιο φαντάζει πολύ φτωχό για να περιγράψει την αλλαγή των συναισθημάτων, όχι μόνο των 8 χιλιάδων Ομιλιτών που παρακολουθούσαν το ματς δια ζώσης, αλλά πολλών περισσότερων που ήταν καρφωμένοι στα ραδιοφωνάκια, φωτογραφίζοντας στο μυαλό τους το πάρτι που είχε στηθεί στο Γεντί Κουλέ. Ώσπου η χαζομάρα κάποιων, έσπασε το λουρί του ανελκυστήρα που τους είχε ανεβάσει στα ουράνια. Η πτώση ήταν απότομη και δυνατή, πόνεσε. Δύσκολα θα σβηστεί από τις μνήμες του κόσμου, που πλέον θα έχει τα μάτια του 400, μην τυχόν και βρεθεί κάποιος άλλος ηλίθιος να κάνει κάτι παρόμοιο.

Κανείς πάνω απ’ τον ΟΦΗ
Το δίχτυ που τοποθετείται ήδη είναι το λιγότερο που πρέπει να γίνει. Το σημαντικότερο είναι να καταλάβουν όλοι ότι κανενός τα θέλω και το εγώ δεν είναι πάνω από τον ΟΦΗ. Η ομάδα ανήκει στον κόσμο της και στην Κρήτη, κι αυτό που έγινε την περασμένη Κυριακή ήταν πρωτίστως προσβολή προς τον ΟΦΗ, προς τον κόσμο του, προς τους συνδέσμους, που με τόσο κόπο είχαν δημιουργήσει ατμόσφαιρα Αργεντινής, είχαν μετατρέψει το Γεντί Κουλέ σε «Λα Μπομπονέρα» της Κρήτης. Αντί όλη η Ελλάδα να παραμιλάει για τον Όμιλο και το μεγαλείο του κόσμου, αντί περισσότεροι μέτοχοι, περισσότερα διαρκείας, περισσότεροι χορηγοί να σπεύσουν προς συνδρομή στο νέο ΟΦΗ, στην ομάδα πρότυπο που ονειρεύεται διοίκηση και κόσμος ,τώρα θα το διπλοσκεφτούν. Η ηλιθιότητα είναι ανίκητη, βλέπετε.
Εμείς πρώτοι, ο κόσμος, θα πρέπει να υποσχεθούμε πρώτα στον ΟΦΗ κι ύστερα στον εαυτό μας ότι δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί κάτι παρόμοιο. Ότι το πάθημα έγινε μάθημα και δεν επιτρέπονται άλλα παθήματα. Η ποινή, βάσει προηγούμενου δεδικασμένου, αναμένεται να είναι 1 αγωνιστική, όμως προσωπικά θα ήθελα αυτοί οι 2-3 τετραμπούνταλοι να κάνουν αρκετό καιρό να ξαναέρθουν στο γήπεδο. Να υποβάλλουν στον εαυτό τους αυτή την τιμωρία, να αυτοστερηθούν τον Όμιλο για κάμποσο διάστημα για να καταλάβουν το κακό που προκάλεσαν.

Άρεσε η ομάδα
Σε αγωνιστικό επίπεδο η ομάδα μου άρεσε. Αφού δεν μπήκε το γκολ νωρίς, ώστε να φύγει το άγχος και να ξεκλειδώσει η άμυνα του Αγροτικού Αστέρα ήταν αναμενόμενο ότι το ματς θα κυλήσει έτσι. Όταν βλέπεις ότι έμπειροι ποδοσφαιριστές όπως ο Παντελής Κωνσταντινίδης που ξέρει καλά από καυτές έδρες, δεν έχει καθαρό μυαλό, συγκλονισμένος από την Ομιλίτικη κερκίδα, όταν άλλοι όπως ο Μανούσος από το παγωμένο Παγκρήτιο, νιώθει το καυτό Γεντί Κουλέ, όταν ο Αγρίτης θέλει να κάνει ένα προσωπικό δώρο στον κόσμο με ένα γκολ, όταν ο Κοκκινάκης, παίκτης –οπαδός της ομάδας κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, τότε καταλαβαίνεις ότι το άγχος στο πρώτο εντός έδρας ματς είναι καταλύτης. Η ομάδα όμως είχε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας, δημιούργησε ευκαιρίες ενώ ο Βεζυρίδης αποτελεί εχέγγυο εμπιστοσύνης για την άμυνα. Όταν μάλιστα έχεις κρυφό άσσο από τον πάγκο σαν τον Περογαμβράκη, δεν σου μένει παρά να αισιοδοξείς. Η ποιότητα των ποδοσφαιριστών ήταν εμφανής και ένα είναι σίγουρο. Με στήριξη και εμπιστοσύνη από τον κόσμο οι στόχοι θα επιτευχθούν…

Ταυρομάχος

Από την καρδιά της κερκίδας (59)

Η εβδομάδα που διανύουμε μοιάζει αιώνας για τους φίλους του ΟΦΗ.Βλέπετε η επιστροφή στο σπίτι,στη φυσική έδρα της ομάδας,έχει προκαλέσει ρίγη ενθουσιασμού,προσμονής και ανυπομονησίας για την πρεμιέρα.
Έτσι,δεν είναι λίγοι αυτοί που θυμήθηκαν τα χρόνια του στρατού και μετρούν ανάποδα τις μέρες για να ξαναμπούν στο Ναό του ΟΦΗ ,το χιλιοτραγουδισμένο Γεντί Κουλέ.
Μετά από 4 χρόνια στο αφιλόξενο περιβάλλον του Παγκρητίου ,όπου ελάχιστα έμειναν στις μνήμες του κόσμου,όλα και όλα δυο ματς ήταν.Με τον Λεβαδειακό στο μπαράζ της παραμονής και με τον Παναθηναικό στην μεγαλύτερη νίκη της τελευταίας 10ετίας για τον ΟΦΗ.Πλέον ,ξανάρχεται η ώρα του Γεντί Κουλέ.Εκεί όπου ο ΟΦΗ γνώρισε μεγάλες στιγμές,εκεί που ο κόσμος έχει τον δικό του πρωταγωνιστικό ρόλο .
Σε ένα γήπεδο αμιγώς ποδοσφαιρικό,που τι κι αν χάσεις την ντρίπλα στο σημαιάκι του κόρνερ-λόγω κακής ορατότητας-ποσώς σε ενδιαφέρει ,αφού η ένταση, το πάθος,ο παλμός αποτυπώνονται μέσα σου,όχι μόνο την ώρα του ματς,αλλά αρκετές ώρες μετά.
Οι οργανωμένοι,οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ομάδας,οι πρωτεργάτες της νέας έποχης ετοιμάζουν μια φαντασμαγορική πρεμιέρα στην αγαπημένη τους Θύρα 4,όπου θα συρρεύσουν ευλαυικά.Εβδομάδες τώρα,κάνουν πρόβες τα νεα συνθήματα,τα χορευτικά και τα άλλα χάπενιγκς που θα κάνουν την επιστροφή στο σπίτι αξέχαστη.
Τα εισητήρια έχουν γίνει ανάρπαστα ,τα Καμίνια θα πλυμηρίσουν ξανά από ένα μωσαικό ανθρώπων που θα σπεύσει στο εντός έδρας ντεμπούτο για την νέα εποχή στον ΟΦΗ.
O κόσμος διψάει να παρακουλουθήσει και να υποστηρίξει τον νέο ΟΦΗ.Τον υγιή ,τον απαγκιστρωμένο από το αμαρτωλό ιδιοκτησιακό καθεστώς.Τον ΟΦΗ που του ανήκει.
Ακόμη και o φετινός σκόπελος της Β εθνικής,φαντάζει εύκολα προσπελάσιμος .Το Γεντί Κουλέ θα είναι κατάμεστο και όσοι δεν έχουν φροντίσει από νωρίς να προμηθευτούν το εισητήριο τους ,ίσως βρεθούν προ-εκπλήξεως.
Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω ήταν η εξαγγελία του πρόεδρου κ.Κουράκη για την κατασκευή νέου ποδοσφαιρικού γηπέδου.Το Γεντί Κουλέ,όσο κι αν το αγαπήσαμε,όσες ευχάριστες μα και δυσάρεστες αναμνήσεις κι αν το συνοδεύουν φαντάζει μικρό για τον νέο ΟΦΗ.
Η χωριτικότητα του,μόλις 8000 θέσεις,δεν αρκεί για μια ομάδα με την δυναμική του Όμιλου.Ούτε λόγος φυσικά για επιστροφή στο Παγκρήτιο στάδιο.
Μια ομάδα που έχει υψηλούς στόχους ,που κοιτάζει προς το μέλλον οφείλει να σχεδιάζει την κατασκευή ενός νέου σύγχρονου ποδοσφαιρικού γηπέδου.Ενός γηπέδου ικανού να φιλοξενήσει τους φίλαθλους –πελάτες της,όχι μόνο κατά την διάρκεια του ματς,αλλά αρκέτες ώρες πριν και μετά από αυτό.Να μπορεί να προσφερεί υπηρεσίες σεβαστές προς τον φίλαθλο,από ένα απλό καφέ ως ένα δείπνο στο εστιατόριο.
Προσβάσιμο εύκολα από τις συγκοινωνίες,με χώρους πάρκινγκ,με την μπουτίκ της ομάδας,τα καφέ ,τα εστιατόρια,ακόμη και τα ρακάδικα –μια και είμαστε στ(η)ν Κρήτη.
Να μπορεί να προσφέρει μια ολοκληρωμένη έξοδο,συνδυασμένη με ποδοσφαιρικό ματς στην οικογένεια,στην παρέα,στα ζευγαράκια.
Ο επόμενος μεγάλος στόχος για την νέα έποχη στον ΟΦΗ,παράλληλα με την άνοδο στη σούπερ λίγκα ,πρέπει να είναι αυτός.Να περάσουμε από τις εξαγγελίες στην πράξη.
Να γίνει πραγματικότητα το όνειρο για το νέο Γεντί Κουλέ…
Ταυρομάχος

Στημενα παιχνιδια στη Β εθνικη

O Πίτερ Λιμάχερ που εργάζεται στο Πειθαρχικό τμήμα της Ουέφα απο το 1994, αποκάλυψε ότι 15 παιχνίδια της Β Εθνικής βρίσκονται στο στόχαστρο της Ουέφα με την πιθανότητα να είναι στημένα..


Αποσπάσματα της συνέντευξης του κ. Λιμάχερ:

Πότε κάτι κάνει «κλικ» στο μυαλό σας;

«Όταν ένας αμυντικός κάνει ένα εύκολο φάουλ λίγο έξω από τη μεγάλη περιοχή, ο αντίπαλος χτυπάει το ελεύθερο και ο ίδιος παίκτης κάνει χέρι μέσα στη μεγάλη περιοχή προκαλώντας πέναλτι. Τότε θα δω τι αποδόσεις έχει το συγκεκριμένο παιχνίδι στο στοίχημα».

Δεν υπήρχαν πάντα στημένα παιχνίδια;

«Συνεννοήσεις υπήρχαν πάντα. Αυτό που μετράει, όμως, είναι η έκταση. Χάρη στη βιομηχανία του στοιχήματος σήμερα είναι πολύ πιο εύκολο να στήνουν παιχνίδια και παράλληλα να αποκομίζουν τεράστια κέρδη. Παλαιότερα ένας σύλλογος ήθελε να επηρεάσει έναν άλλο σύλλογο ή μερικούς παίκτες για να έχουν μειωμένη απόδοση. Υπήρχαν εμπλεκόμενοι διαιτητές.

Ομως, σήμερα, ειδικά στα προκριματικά των διοργανώσεων της ΟΥΕΦΑ, σε περιπτώσεις που μια αδύνατη ομάδα αγωνίζεται εναντίον μιας δυνατής, συναντάμε την ακόλουθη κατάσταση: μια εξωτερική οργάνωση, η οποία ενδεχομένως να μην έχει καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο, πλησιάζει την αδύνατη ομάδα λέγοντάς της: "Ούτως ή άλλως θα χάσετε. Aς χάσετε με αυτό το αποτέλεσμα". Αυτή η πρόταση συνοδεύεται από πολύ χρήμα. Για τους παίκτες που συμμετέχουν στο στήσιμο δεν είναι τίποτε να μην κυνηγήσουν με ζήλο την μπάλα σε κάποια φάση. Ο αδύνατος σύλλογος δεν έχει σκοπό να νικήσει, αλλά να εισπράξει όσο το δυνατόν περισσότερο χρήμα. Στην ασιατική αγορά στοιχήματος κάτι τέτοιο είναι εφικτό».

Ποια σημασία έχουν τέτοιες δωροδοκίες για ορισμένους συλλόγους;

«Ας πάρουμε την υπόθεση ΦΚ Πομπέντα Πρίλεπ (ΠΓΔΜ) εναντίον Πιούνικ Γεριβάν (Αρμενίας). Η Πομπέντα έχασε με 1-3 (σ.σ. τον πρώτο αγώνα στον α΄ προκριματικό γύρο στο Τσάμπιονς Λιγκ 2004/05). Στον πρόεδρο της Πομπέντα προσφέρθηκαν 300.000 με 500.000 ευρώ. Μόνο για ένα παιχνίδι, μόνο για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Το προσφερόμενο ποσό αντιστοιχεί στον ετήσιο προϋπολογισμό της Πομπέντα. Ενας πρόεδρος συλλόγου πρέπει να είναι πολύ έντιμος για να αρνηθεί μια τέτοια προσφορά.

Χρειάζεται μόνο δύο - τρεις παίκτες-κλειδιά που θα συμμετάσχουν στην υπόθεση. Αποκλείσαμε την Πομπέντα στον δεύτερο βαθμό για οχτώ χρόνια από όλες τις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ. Τον πρόεδρό της και έναν παίκτη τούς τιμωρήσαμε με ισόβιο αποκλεισμό. Η υπόθεση εκκρεμεί στον τρίτο και τελευταίο βαθμό στο ανώτατο αθλητικό δικαστήριο στη Λωζάνη. Η ΟΥΕΦΑ πιστεύει ότι μια εξωτερική ξένη οργάνωση -υποθέτουμε ότι το χρήμα στην υπόθεση αυτή ερχόταν από την Αλβανία- τοποθέτησε μεγάλα ποσά στην ασιατική αγορά στοιχήματος. Ηθελε να είναι σίγουρη για το αποτέλεσμα».

Πως στήνεται ένας αγώνας;

«Αρχικά υπήρχε το γνωστό στοίχημα 1-2-Χ. Σήμερα υπάρχει πληθώρα στοιχηματικών μοντέλων: τριάδες με σύστημα, αποτέλεσμα ημιχρόνου, τελικό σκορ, όβερ/άντερ, χάντικαπ και ασιατικό χάντικαπ. Ακόμα, ειδικά στοιχήματα όπως "ποιος παίκτης θα χάσει ένα πέναλτι;" ή χάρη στο διαδίκτυο το ζωντανό στοίχημα».

Πώς όμως μπορούν οι απατεώνες του στοιχήματος να διασφαλίσουν ότι θα χάσει ένας συγκεκριμένος παίκτης ένα πέναλτι;

«Αυτά τα ειδικά στοιχήματα, όπως "ποιος χάνει ένα πέναλτι;" είναι από άποψη τζίρου αμελητέα. Δεν μπορούν να αποφέρουν μεγάλα κέρδη, όπως τα χάντικαπ στοιχήματα. Σε αυτά στοιχηματίζουν σε μια συγκεκριμένη διαφορά τερμάτων. Το αποτέλεσμα μπορεί κανείς να το επηρεάσει μόνο αν δύο ή τρεις αμυντικοί, και στην καλύτερη περίπτωση ο τερματοφύλακας, δεχτούν να έχουν μειωμένη απόδοση. Οταν το στοίχημα έχει παιχτεί σε ένα αποτέλεσμα όπου και οι δύο ομάδες πρέπει να βάλουν γκολ, π.χ. σε ένα τελικό σκορ 3-2, τότε τα πράγματα γίνονται λιγάκι δυσκολότερα. Χρειάζεσαι και τους παίκτες της αντίπαλης ομάδας».

Πώς έρχονται οι απατεώνες του στοιχήματος σε επαφή με τους παίκτες;

«Συχνά μέσω των λεγόμενων ράνερ (αγγλ. runner). Πώς; Από τους ευρωπαϊκούς συλλόγους αποκτώνται παίκτες από όλο τον κόσμο. Αυτοί δεν έχουν κοινωνικούς δεσμούς. Είναι ιδανικοί στόχοι για τους απατεώνες. Οι ράνερ μπορεί να είναι πρώην παίκτες οι οποίοι έχουν καλή φήμη και ενδεχομένως καλή επαφή με το σύλλογο. Ο ράνερ μπορεί εξάλλου να δηλώνει μεγάλος θαυμαστής κάποιου παίκτη. Του λέει: "Θαυμάζω το παιχνίδι σου. Θα 'θελα να σου κάνω το τραπέζι».

Το κάνουν με εκλεπτυσμένο τρόπο. Προσκαλούν τους παίκτες στο καζίνο, τους προσφέρουν γυναίκες, τους φωτογραφίζουν στις συναντήσεις αυτές και μετά τους εκβιάζουν με τις φωτογραφίες. Γι' αυτό οφείλουμε να επισημαίνουμε στους νέους παίκτες τους κινδύνους αυτούς: "Αν κάποιος άγνωστος σου πει ότι είναι θαυμαστής σου, απομακρύνσου! Μη δέχεσαι προσκλήσεις για το καζίνο ή τον οίκο ανοχής! Πρόσεχε!».

Οι απατεώνες του στοιχήματος βρίσκονται κατά κανόνα στην Ασία;

«Τις περισσότερες φορές όχι. Επωφελούνται μόνο από την τεράστια ρευστότητα χρημάτων στην ασιατική αγορά στοιχήματος. Αυτή προσελκύει τις "σκοτεινές δυνάμεις", όπως το φως τις μύγες. Υπάρχουν, βέβαια, παράνομες εταιρείες στην Ασία, αλλά αποτελούν αμελητέο ποσοστό. Ως ΟΥΕΦΑ βρεθήκαμε πρόσφατα στη Μανίλα και είχαμε πολύ καλές συναντήσεις με τρεις μεγάλους "μπουκ" - μεγάλες, σοβαρές εταιρείες με τζίρους ανάλογους εκείνων της Κόκα-Κόλα! Μόνο μία από αυτές δέχτηκε για τον περυσινό ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ Λίβερπουλ - Τσέλσι στοιχήματα ύψους 48.000.000 ευρώ.

Η ασιατική αγορά είναι η σημαντικότερη παγκοσμίως. Προσφέρει νέους τρόπους στοιχημάτων, ενώ το ανώτατο όριο για πονταρίσματα είναι σημαντικά υψηλότερο από ό,τι στην Ευρώπη. Μπορεί κάποιος να παίζει κάθε φορά 100.000 ευρώ και πάνω. Μια ιδιαιτερότητα των ασιατικών εταιρειών είναι ότι συχνά δεν γνωρίζουν καν τους πελάτες τους, καθώς δουλεύουν μέσω πρακτόρων που μπορεί να 'χουν την έδρα τους στην Ευρώπη, π.χ. στο Λονδίνο. Μερικές φορές κορυφαίοι πράκτορες διαθέτουν δικό τους δίκτυο πρακτόρων όπου ο πελάτης μπορεί να τοποθετήσει τα χρήματά του. Στις ασιατικές εταιρείες στοιχημάτων το πολύ 15% - 20% των πελατών έχουν ατομικό λογαριασμό".

Συνεπώς η ροή των χρημάτων δύσκολα παρακολουθείται.

"Πολύ δύσκολα. Η τεράστια αυτή ρευστότητα στην ασιατική αγορά προσελκύει αναγκαστικά και "βρώμικο χρήμα". Οποιος επιθυμεί να ξεπλύνει χρήμα, και ταυτόχρονα να το πολλαπλασιάσει, βρίσκει εκεί την ιδανική πλατφόρμα. Για το λόγο αυτό κρίναμε ότι πρέπει να επιβλέπουμε όλους τους αγώνες της ΟΥΕΦΑ που περιλαμβάνονται στο κουπόνι των ασιατικών εταιρειών".

Πώς λειτουργεί το σύστημα επιτήρησης που εγκατέστησε το 2005 η ΟΥΕΦΑ;

"Το 2004 είχαμε την υπόθεση Πομπέντα και την υπόθεση του Πανιωνίου (σ.σ. αγώνας ΟΥΕΦΑ την 01/12/2004 με τη Δυναμό Τιφλίδας). Τότε, για πρώτη φορά ήρθαμε αντιμέτωποι με το συγκεκριμένο πρόβλημα, χωρίς να έχουμε ιδέα από αυτά. Τώρα πια λαμβάνουμε από την αγορά στοιχημάτων κυρίως τις αντικανονικές διαφοροποιήσεις των αποδόσεων και στοιχεία ρευστότητας. Το σύστημα επιτήρησης το επεκτείνουμε συνεχώς. Το 2005 κλείσαμε συμφωνίες με το κορυφαίο χρηματιστήριο στοιχημάτων (σ.σ. Betfair), τις κρατικές ευρωπαϊκές λοταρίες και την ένωση εννέα μεγάλων εταιρειών στοιχημάτων, όπως η Bet and Win και η Unibet.

Το 2006 υπογράψαμε συμβόλαιο με την εταιρεία Betradar, η οποία διαχειρίζεται τα δεδομένα αθλητικών γεγονότων και υπολογίζει τις αποδόσεις. Και μετά τις συνομιλίες μας στην Ασία έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε τα δεδομένα και των ασιατικών στοιχηματικών εταιρειών, εφόσον το επιθυμούμε. Παίρνουμε τα πρωτόκολλα των Τρέιντερς (Traders) και ό,τι άλλο θέλουμε, τα πάντα. Από την αρχή του 2009 δώσαμε στο σύστημα επιτήρησής μας ένα νέο όνομα: BFDS (Betting Fraud Detection System/Σύστημα Ανίχνευσης Στοιχηματικής Απάτης)".

Τι συμβαίνει αν κάποιο παιχνίδι είναι ύποπτο;

"Στην αρχή, το 2005 και το 2006, η ιδέα ήταν να μπορούμε να αναγνωρίζουμε πριν από την έναρξη του παιχνιδιού κάποιες τάσεις. Παίρναμε τον δικό μας παρατηρητή αγώνων στο κινητό του για να μπει στα αποδυτήρια και να πει στους παίκτες: "Παιδιά, η ΟΥΕΦΑ βλέπει τι τρέχει. Είστε όλοι υπό παρακολούθηση".

Πόσο συχνά συνέβη κάτι τέτοιο;

"Το 2006 σίγουρα 6 έως 7 φορές. Πάντοτε σε αγώνες της προκριματικής φάσης του Τσάμπιονς Λιγκ, του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και του Ιντερτότο. Αρχικά δεν λειτούργησε άσχημα. Η παρέμβαση σε δύο - τρεις υποθέσεις λειτούργησε αποτρεπτικά. Μάλιστα είδαμε και τη διαφοροποίηση της στοιχηματικής απόδοσης. Αλλά στη συνέχεια η αγορά προσαρμόστηκε. Κυκλοφόρησε ότι η ΟΥΕΦΑ ξέρει κάτι. Είχαμε και την αίσθηση ότι σε μερικές περιπτώσεις τα χρήματα που παίχτηκαν απλώς ήταν τόσο πολλά που η πίεση στους παίκτες ήταν πολύ μεγάλη".

Πώς ασκείται πίεση στους παίκτες;

"Υπήρχαν περιπτώσεις όπου, όταν ο παίκτης απέρριψε μια οικονομική προσφορά, του είπαν: "Σκέψου την οικογένειά σου!". Επιπλέον, στην Ανατολική Ευρώπη το αφεντικό του συλλόγου συχνά είναι παντοδύναμο. Αν ζητάει κάτι από τους παίκτες του, αυτοί οφείλουν να συμμορφωθούν, για να μη διακινδυνεύσουν το αθλητικό τους μέλλον. Επίσης, διαπιστώσαμε ότι πια δεν κανονίζονται όλα πριν από τον αγώνα, αλλά ζωντανά. Και ότι μας παραπλανούν με ρευστότητα, η οποία αρχικά τοποθετείται στη "λάθος" ομάδα, για να ποντάρουν λίγο πριν από τη λήξη του αγώνα στη «σωστή». Η επιτήρησή μας βασίζεται στα ποσά που στοιχηματίζονται".

Για να στηθεί ένας αγώνας, δεν πρέπει να γίνουν από πριν συνεννοήσεις;

"Και ναι και όχι. Γίνεται και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Οι συμμετέχοντες χρησιμοποιούν συγκεκριμένη γλώσσα χειρονομιών. Ακόμα και από τον πάγκο. Από αξιόπιστη πηγή μάθαμε ότι σε ένα παιχνίδι της Β΄ Εθνικής Ελλάδος την αγωνιστική περίοδο 2008/09 ένας πρόεδρος συλλόγου καθόταν στον πάγκο έχοντας ένα φορητό υπολογιστή με απευθείας σύνδεση με την ασιατική αγορά στοιχημάτων, η οποία είχε συμπεριλάβει στο κουπόνι στοιχήματος το παιχνίδι. Ετσι μπορούσε να παρακολουθεί ζωντανά τις στοιχηματικές αποδόσεις εκεί και ταυτόχρονα να επεμβαίνει στο παιχνίδι. Με ποιον τρόπο; Από τον πάγκο ζητείται αλλαγή παίκτη με την εντολή στον αρχηγό της ομάδας: «Ακουσε, τώρα εφαρμόζεται το σχέδιο Β και όχι το σχέδιο Α".

Και αναλόγως στοιχηματίζει στη διάρκεια του ματς...

"Ακριβώς. Επρεπε να προσαρμοστούμε σε αυτή την πραγματικότητα. Διαθέτουμε τώρα ένα λογισμικό με το οποίο μπορούμε να επιτηρούμε όλους τους αγώνες στο κουπόνι των ασιατικών εταιρειών στοιχημάτων - τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκειά τους. Βλέπουμε σε πραγματικό χρόνο αντικανονικές αποδόσεις. Παράδειγμα: Μπήκε γκολ, η ιδανική απόδοση έπρεπε να ήταν αυτή, δεν είναι όμως. Κάτι τέτοιο είναι περίεργο. Στο μεταξύ, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε βάσει της πορείας των στοιχηματικών αποδόσεων το τελικό σκορ. Λίγο πριν από το τέλος του αγώνα πέφτει ξαφνικά ένα γκολ και διαμορφώνεται ακριβώς το τελικό αποτέλεσμα στο οποίο σε ένα στοίχημα-χάντικαπ έχουν τοποθετηθεί μεγάλα ποσά. Δεν μπορούμε, όμως, πια να επεμβαίνουμε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού".

Εχω διαβάσει ότι το σύστημα επιτήρησης της ΟΥΕΦΑ διαθέτει τράπεζα δεδομένων με τα προφίλ παικτών, προπονητών, συλλόγων και διαιτητών.

"Η τράπεζα δεδομένων αποτελεί την καρδιά του BFDS. Συνδυάζουμε τα στοιχηματικά δεδομένα με δημοσιοποιημένα στοιχεία των αγώνων, όπως οι ενδεκάδες, οι αλλαγές, οι σκόρερ, οι θέσεις των παικτών και οι περιγραφές παιχνιδιών. Βάσει ενός πόιντ σύστεμ βλέπουμε ποιος συμμετείχε, πότε, σε πόσα και ποια ύποπτα παιχνίδια. Αν κάποιος παίκτης συγκεντρώνει ένα συγκεκριμένο αριθμό πόντων, πρέπει να ενεργοποιηθούμε. Είναι σημαντικό ότι ένας συγκεκριμένος αριθμός πόντων δεν σημαίνει αυτόματα καταδίκη, αλλά αποτελεί μία ακόμα ένδειξη".

Πού βρισκόμαστε στην υπόθεση του Πανιωνίου;

"Ο φάκελος παραμένει ανοικτός. Τόσο η ΟΥΕΦΑ όσο και η βιομηχανία του στοιχήματος είναι απόλυτα πεπεισμένες ότι ο αγώνας στήθηκε. Σύμφωνα με τα στοιχηματικά δεδομένα, και οι δύο ομάδες (σ.σ. Πανιώνιος και Δυναμό Τιφλίδας) ενεπλάκησαν στη χειραγώγηση του παιχνιδιού".

Σε τι έβαλαν στοίχημα;

"Στο αποτέλεσμα ημιχρόνου (0-1) και στο τελικό σκορ (5-2). Παίχτηκαν στην ασιατική αγορά εκατομμύρια ευρώ".

Για πόσο χρονικό διάστημα μπορεί να εκκρεμούν οι έρευνες;

"Τουλάχιστον ένα έτος και σε μια τέτοια σοβαρή υπόθεση έως 20 έτη. Στην υπόθεση του Πανιωνίου, δηλαδή, μέχρι το Δεκέμβριο του 2024".

Oι υπόλοιποι σύλλογοι A' και B'Eθνικής, οι οποίοι ναι μεν έχουν κινήσει υποψίες αλλά δεν έχουν προκριθεί φια τις διοργανώσεις της OYEΦA, την γλιτώνουν;

"Σε πρώτη φάση θέλουμε να φέρουμε τις ομοσπονδίες-μέλη μας σε σημείο ώστε, με βάση τις αναλύσεις αυτές, να κινηθούν πειθαρχικά εναντίον αυτών των συλλόγων και ενδεχομένως να τους τιμωρήσουν. Εάν σε μια χώρα λείπει η απαραίτητη αποφασιστικότητα, τότε η ΟΥΕΦΑ θα ασχοληθεί περισσότερο. Ενδεχομένως θα μπορούσε να ζητηθεί παρέμβαση εθνικών Αρχών, όπως της υπηρεσίας ειδικών ελέγχων (σ.σ. πρώην ΣΔΟΕ)".

Τι περιμένετε από τη συνεργασία με την ΕΠΟ;

"Πιστεύω ότι με τον νέο πρόεδρο (σ.σ. Σοφοκλής Πιλάβιος) κάτι θα «περπατήσει». Γνωριζόμαστε χρόνια. Υπήρξε επιθεωρητής Πειθαρχικού της ΟΥΕΦΑ. Γνωρίζει τις διαδικασίες μας. Τρέφω μεγάλες ελπίδες για το πρόσωπό του. Αν τυχόν βρεθεί μπροστά σε κλειστές πόρτες ή ανυπέρβλητα εμπόδια στην Ελλάδα, πρέπει να ξέρει ότι η ΟΥΕΦΑ είναι στο πλευρό του".

Στην υπόθεση του Πανιωνίου η Εισαγγελία του Πρωτοδικείου Αθηνών άσκησε πριν από χρόνια ποινική δίωξη χωρίς να έχουν γίνει γνωστά βήματα προόδου.

"Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση. Ξέρετε, εμείς ως ΟΥΕΦΑ είχαμε παραδώσει το φάκελο του Πανιωνίου στον τότε υφυπουργό Αθλητισμού (σ.σ. Γιώργος Ορφανός) σε επίσημη συνάντηση στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στην Αθήνα. Από τότε δεν έχουμε καμιά ενημέρωση".

Κάτι τέτοιο δεν προκαλεί δυσαρέσκεια στην ΟΥΕΦΑ;

"Μείναμε λίγο έκπληκτοι. Είχαμε την ελπίδα ότι με αυτό τον τρόπο θα επιταχύνει η ελληνική ποινική Δικαιοσύνη τις ενέργειές της".

Μπορεί η ΟΥΕΦΑ να θέσει τέρμα στις ενέργειες των απατεώνων του στοιχήματος;

"Θα ήταν αλαζονικό. Είμαστε αθλητική ομοσπονδία. Δεν έχουμε στόχο την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Ο στόχος μας πρέπει να είναι να απομακρύνουμε κάποιον παίκτη, προπονητή, παράγοντα, σύλλογο ή ακόμα και μια ομοσπονδία που συνειδητά παίρνει χρήματα για να στηθεί ένας αγώνας. Πρέπει να βάλουμε τάξη στην οικογένειά μας.

Να πείσουμε τον παίκτη και τον περίγυρό του. Τότε καταστρέφουμε την αγορά της στοιχηματικής απάτης. Ο απατεώνας του στοιχήματος θα αναγκαστεί να στραφεί αλλού. Θα συνεχίσει να κλείνει συμφωνίες, αλλά για φιλικά παιχνίδια. Ακόμα και αυτά συμπεριλαμβάνονται στην Ασία στο κουπόνι του στοιχήματος. Σε αυτό το σημείο, όμως, σας λέω ειλικρινά: Τα φιλικά παιχνίδια με αφήνουν παντελώς αδιάφορο. Είναι άνευ αγωνιστικής σημασίας".

Σύμφωνα με επίμονες φήμες, η Β΄ Εθνική Ελλάδος είναι προβληματική. Η ΟΥΕΦΑ μπορεί να το επιβεβαιώσει;

"Ναι, μπορεί. Στις αρχές του 2009 είδαμε πιο αναλυτικά τα παιχνίδια της Β΄ Εθνικής Ελλάδος. Ενα πλήθος αγώνων από καθαρά στοιχηματική πλευρά πρέπει να θεωρούνται αντικανονικά. Δεκαπέντε παιχνίδια από το Γενάρη του 2009 και μετά βρίσκονται στο κόκκινο, δηλαδή έχουν πιθανότατα στηθεί. Αλλα επτά παιχνίδια βρίσκονται στο κίτρινο, δηλαδή έχουν πιθανόν στηθεί. Επιπλέον, ένας παίκτης της Β΄ Εθνικής Ελλάδος την άνοιξη του 2009 έκανε δημόσιες δηλώσεις για το πώς είναι η κατάσταση (μου δείχνει ένα άλλο χαρτί)».

Εννοείτε τον Λουκά Καραδήμο της Καλλιθέας; Τέτοιες δηλώσεις στον ελληνικό Τύπο γίνονται γνωστές στην ΟΥΕΦΑ;

«Φυσικά. Εάν δούμε από πιο κοντά ποιοι προΐστανται κάποιων ελληνικών συλλόγων Β΄ Εθνικής -τους ξέρουμε τους προέδρους-, τότε δεν πρέπει πια να νιώθουμε μεγάλη έκπληξη με αυτά που συμβαίνουν».

Γιατί;

«Επειδή ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο ήδη μία φορά μάς έχει απασχολήσει σε παιχνίδι της ΟΥΕΦΑ (σ.σ. σε σχέση με στήσιμο αγώνων για στοίχημα), είναι τώρα πρόεδρος συλλόγου Β΄ Εθνικής Ελλάδος. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλοι οι οποίοι έχουν μπει στο στόχαστρο».

Στη λίστα των 15 "ύποπτων" αγώνων εμφανίζονται έντεκα σύλλογοι. Ενας σύλλογος εμφανίζεται μάλιστα πέντε φορές.

«Βλέπουμε πόσο αδίστακτοι είναι και πώς ταυτόχρονα πιστεύουν ότι δεν μπορούν να τους ανακαλύψουν. Για παράδειγμα: Δείτε ένα μόνο από αυτά τα 15 παιχνίδια. Ο 14ος του βαθμολογικού πίνακα φιλοξενούσε λίγο πριν από το φινάλε της αγωνιστικής περιόδου 2008/09 τον 10ο. Ο αγώνας συμπεριλαμβανόταν στο κουπόνι των ασιατικών εταιρειών. Η ασιατική αγορά στοιχημάτων προέβλεπε ότι θα νικούσε ο οικοδεσπότης, ο οποίος χρειαζόταν τους τρεις βαθμούς της νίκης για να αποφύγει τον υποβιβασμό. Ο οικοδεσπότης, λοιπόν, «επιβαρύνθηκε» στοιχηματικά με ένα ασυνήθιστα μεγάλο χάντικαπ των μείον 1,75 γκολ.

Οποιος δηλαδή είχε ποντάρει στους οικοδεσπότες μπορούσε να κερδίσει στο στοίχημα μόνο αν οι οικοδεσπότες νικούσαν με τουλάχιστον δύο γκολ διαφορά. Αρα οι ασιατικές εταιρείες περίμεναν μια νίκη των οικοδεσποτών. Γι’ αυτό και το υψηλό χάντικαπ. Μέχρι την έναρξη του παιχνιδιού τοποθετήθηκαν επίτηδες (από τους απατεώνες του στοιχήματος) ποσά στη λάθος ομάδα για να παραπλανηθεί η αγορά. Το παιχνίδι έληξε 3-2. Με αυτό το τελικό σκορ δεν κέρδισε στοιχηματικά ο οικοδεσπότης, αλλά όσοι είχαν ποντάρει στους φιλοξενουμένους. Ο οικοδεσπότης προηγήθηκε 2-0 και 3-1. Πέντε λεπτά πριν από το τελευταίο σφύριγμα δέχεται "ατά σύμπτωση" το δεύτερο γκολ, το οποίο είχε αποφασιστική σημασία για το στοίχημα. Υποθέτουμε ότι το κανόνισαν και οι δύο σύλλογοι».

απο:http://www.sportgate.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=34055&Itemid=81

Από την καρδιά της κερκίδας (58)

Από την καρδιά της κερκίδας (58)
Η στήλη γράφεται λίγες ώρες πριν την σέντρα του μαραθωνίου της Β εθνικής με τον ΟΦΗ να ταξιδεύει στη Ρόδο για να αντιμετωπίσει τον τοπικό Διαγόρα.Η ομάδα του Ηρακλείου,απαλλαγμένη πια από εσωτερικά προβλήματα ,- ουσιαστικά το εξής ένα, το αμαρτωλό ιδιοκτησιακό καθεστώς-είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.
Η βαριά φανέλα,ο παθιασμένος πολυπληθής λαός,οι αφοσιωμένοι προπονητές,το ανταγωνιστικό ροστερ ,η δημοφιλής διοίκηση είναι μερικά από τα εμφανή πλεονεκτήματα του Όμιλου.
Αντιθέτως τα μειονεκτήματα δεν είναι τόσο ευδιάκριτα.Ίσως το μεγαλύτερο μειονέκτημα είναι η άγνοια της κατηγορίας.Μια κατηγορία που δεσπόζει η ανοργανωσιά,που το παρασκήνιο φημολογείται ότι οργιάζει,που η απουσία ικανής προβολής κρύβει εγκλήματα.
Πριν καλά-καλά ξεκινήσει το ταξίδι της Β εθνικής,είδαμε την εβδομάδα που πέρασε χαρακτηριστικά δείγματα ανοργανωσιάς .Ο ορισμός ημέρας και ώρας αποφασίστικε 6 μέρες πριν την διεξαγωγή του αγώνα.Μάλιστα ,για να γίνει ακόμη πιο κραυγαλέο ,ορίστικε στις 3 το μεσημέρι!
Ευτυχώς ο καιρός φαίνεται να κάνει το χατήρι σε ποδοσφαιριστές και φιλάθλους ,ώστε να μην είναι τόσο θερμός οπώς συνήθως αυτήν την εποχή στο σμαραγδένιο νησί.Η δικαιολογία που επικαλέστικαι η ΕΠΑΕ είναι η τηλεοπτική μετάδοση,αφού λίγο αργότερα διεξάγεται ματς σούπερ λίγκας. Είναι τόσο δύσκολο να συμφωνήσουν οι δυο διοργανώτριες αρχές για την ώρα των αγώνων λίγο αργότερα,σε ώρες -αν θέλετε-πιο εμπορικές?Απλά να αναφέρω ότι στη γειτονική μας Ιταλία,τα μάτς των πρώτων αγωνιστικών διεξήχθησαν στις 9.45.Ωραία καλοκαιρινή ώρα,συνδυάζεις το ποδοσφαιρικό ματς που θέλεις να δεις με μια 2ήμερη εκδρομή,απολαμβάνοντας ποδόσφαιρο και τις ομορφιές της πατρίδας σου.Βέβαια στην Ιταλία,υπάρχουν προβολείς σε όλα τα γήπεδα.
Υπάρχει η δικαιολογία της έλλειψης φωτισμού στο γήπεδο του Διαγόρα,όμως αν άρχιζε το ματς μιάμιση ώρα αργότερα-αργούμε να φτάσουμε την Ιταλία- θα χρειαζόταν φωτισμός?Ή μήπως να ρωτήσουμε γιατί δεν υπάρχει φωτισμός στο γήπεδο του Διαγόρα και γιατί δεν γίνεται το ματς στην φυσική έδρα της ομάδας ,το «Ποδηλατοδρόμιο»?
Είναι τόσο δύσκολο να οριστούν τα ματς έστω 10 μέρες πριν την διεξαγωγή τους ,ώστε να μπορέσουν όσοι θέλουν να ακουλουθήσουν την ομάδα τους εκτός έδρας να κανονισούν το πρόγραμ μα τους? Απαντήσεις δεν περίμενουμε,αυτό είναι το ταξίδι στο άγνωστο της Β εθνικής.
Μια διαφορετική συνθήκη που θα πρέπει να αντιμετωπίσει φέτος ο ΟΦΗ είναι το γεγονός ότι όλες οι ομάδες θα θέλουν να νικήσουν την μεγαλύτερη και ιστορικότερη ομάδα της κατηγορίας.Ομάδες που έχουν να αντιμετωπίσουν τον Όμιλο πολλά χρόνια,άλλες που θα αντιμετωπίσουν τον ΟΦΗ για πρώτη φόρα,θα προσπαθήσουν να κάνουν μια ιστορική νίκη.
Όταν όμως βλέπεις τους προπονητές του ΟΦΗ να μιλάνε με τέτοια αυτοπεποίθηση,με τέτοια πίστη στο στόχο , όταν οι ποδοσφαιριστές αντιλαμβάνονται το βάρος της φανέλας και είναι έτοιμοι να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους,όταν ο κόσμος είναι τόσο συσπειρωμένος,τόσο παθιασμένος ,τότε αισθάνεσαι σίγουρος ότι το τέλος της Οδύσσειας της Β εθνικής θα βρει τον Όμιλο στην Ιθάκη της σούπερ λίγκας…
Ταυρομάχος
Υγ.Τι κι αν ορίστικε το ματς στις 3 το μεσημέρι για τηλεοπτικούς λόγους,τα νεότερα αναφέρουν ότι ακυρώθηκε η τηλεοπτική μετάδοση.Η ΕΤ3 κατηγορεί την ΕΠΑΕ και τούμπαλιν.Η λεξη προγραμματισμός μοιάζει τελείως άγνωστη για τους ανευθυνουπεύθυνους στο κρατικό κανάλι και την διοργανώτρια αρχή.

Sexy women football

Περι Ελληνικης Δικαιοσυνης...

Η δικαιοσύνη είναι ένας πολύ σημαντικός θεσμός. Για μένα είναι ο βασικότερος πυλώνας της δημοκρατίας. Κι αυτό, επειδή καλείται να προστατεύσει τον αδικημένο από αυτόν που τον αδικεί. Ο θεσμός της δικαιοσύνης γίνεται ακόμη πιο σημαντικός όταν αδικείται ο ανίσχυρος από τον ισχυρό ή ο πολίτης από το ίδιο το κράτος που θα έπρεπε να τον υπηρετεί και να τον προστατεύει.

Ίσως αυτή η τελευταία περίπτωση να είναι και η πιο σημαντική… Διότι δύο πολίτες μπορούν, πολλές φορές, να τα βρουν μεταξύ τους χωρίς καν να χρειαστεί να προσφύγουν στη δικαιοσύνη και, εν πάσει περιπτώσει, είναι δύο ισότιμα μέλη της κοινωνίας. (όχι ότι και σ’ αυτήν την περίπτωση δε συμβαίνουν αδικίες και διαπλοκές…) Τι γίνεται όμως όταν ο θιγόμενος είναι ανίσχυρος και βάλεται από τα συμφέροντα κάποιου ισχυρού; Πολύ περισσότερο, τι συμβαίνει όταν ο θιγόμενος είναι ο πολίτης που βάλεται από τον κρατικό μηχανισμό; Αν δε μπορεί πλεόν η δικαιοσύνη να επιτελέσει αντικειμενικά το έργο της, ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξής της…;

Η δικαιοσύνη είναι ένας τόσο σημαντικός θεσμός που πρέπει να υπηρετείται μόνο από άμεμπτους και άριστους. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τους θεσμούς τους υπηρετούν οι άνθρωποι και δεν είναι μία αφηρημένη έννοια… Οι κομματικά και πολιτικά διαπλεκόμενοι θα έπρεπε να είναι απορριπτέοι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία θέση σε έναν τέτοιο θεσμό.

Σ’ αυτή τη χώρα που ο ωχαδερφισμός και η αδιαφορία περισσεύουν, αφήσαμε να αλωθεί και αυτός ο τόσο σημαντικός θεσμός από διαπλεκόμενους και υπηρέτες συμφερόντων. Και φτάσαμε να ακούμε πλέον με απάθεια για τις διαπλοκές και μεθοδεύσεις ‘λειτουργών” σα να είμαστε θεατές γεγονότων που δε μας αγγίζουν και δε μας αφορούν. Θεωρούμε ότι δε μας αφορά η περίπτωση κάποιου που αδικείται κατάφορα… ότι δε μας αφορά κάτι που δεν το νοιώθουμε άμεσα στο πετσί μας…!

Κι όμως, είναι καιρός πλέον, μετά την πλήρη κατάρρευση και αυτού του θεσμού, να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε και να σκεφτόμαστε ότι κάποια πράγματα μας αφορούν έστω και αν δεν έφτασαν ακόμα στην πόρτα μας. Μας αφορά η αυθαιρεσία του κράτους διότι, αν δεν την εμποδίσουμε έγκαιρα, θα έρθει και σε μας. Και όσο τους επιτρέπουμε να αυθαιρετούν, αποθρασύνονται και δε σταματάνε μπρος σε τίποτα… Κάπως έτσι, βάσει της δικής μας αδιαφορίας, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και βιώνουμε την απόλυτη κατάντια σε όλους τους τομείς.

Πέρα από την αυθαιρεσία του κράτους, μας αφορά (ίσως πολύ περισσότερο) η αυθαιρεσία των εισαγγελέων και των δικαστικών αρχών. Που στις μέρες μας έχουν φτάσει να λειτουργούν με απερίγραπτο θράσος, χωρίς να νοιάζονται ούτε στοιχειωδώς για την εικόνα που δημιουργούν στους πολίτες. Λες και εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο και δεν παίζουμε κανένα ρόλο! Δεν ξέρω αν το βλέπετε καθημερινά, αλλά μοιάζει σαν όλοι οι φέροντες “εξουσία” (από τους πολιτικάντηδες μέχρι τους δικαστές και τους αστυνομικούς) να θεωρούν ότι είναι κάτι ανώτερο που δε δίνει λογαριασμό για τίποτα και σε κανέναν. Και αυτό το τόσο προκλητικό και χυδαίο θράσος το απέκτησαν επειδή εμείς το επιτρέψαμε…

Ζούμε λοιπόν στιγμές “απείρου κάλλους” με την αλοίθωρη και απρόβλεπτη ελληνική “δικαιοσύνη”. Έχουμε πλέον μία “δικαιοσύνη” που δε διστάζει να μας αποκαλύπτει καθημερινά ότι δρα καιροσκοπικά, υπηρετεί συμφέροντα και συναλλάσεται άριστα με την πολιτική εξουσία. Μας δείχνει καθημερινά ότι δρα σαν προστάτης αυτών που τελικά έπρεπε να ελέγχει και να διώκει. Από την άλλη… μπορεί να είναι αδίστακτη και υπερβολικά αυστηρή απέναντι στον απλό πολίτη, ιδίως όταν αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εξουσίας που νιώθει ότι είναι ταγμένη να υπηρετεί… Θα μου πείτε ότι αυτά γίνονταν πάντα και δυστυχώς οι θεσμοί υπηρετούνται από ανθρώπους… και δε θα διαφωνήσω, όμως δε θυμάμαι ποτέ τέτοια κατάντια και θράσος συνάμα!

Ζούμε λοιπόν στιγμές “απείρου κάλλους” με μία δικαιοσύνη που κάνει τα πάντα για να προστατεύσει το πολιτικό σκηνικό της χώρας, που όχι μόνο δεν ερευνά αλλά μεθοδεύει την απαλλαγή των εμπλεκομένων με τέτοια αυθάδεια απέναντί μας που… Τι να πρωτοθυμηθούμε… Τους “παραπλανημένους υπουργούς” του κου Σανιδά, όρο που πρέπει να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία στα δικαστικά χρονικά… Και μεθόδευση επίσης παγκόσμιας πρωτοτυπίας, η εκ των προτέρων αθώωση των εμπλεκομένων πολιτικών. Κι όμως και ο εν λόγω κύριος δεν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις… Μας λένε με περίσιο θράσος ότι ο κος Ζαγοριανός έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να κουκουλώσει το σκάνδαλο της Siemens και κανείς δε νιώθει ότι πρέπει να δώσει λόγο για αυτό. Ο κος Ζαγοριανός, όχι μόνο δε διώκεται για παράβαση καθήκοντος αλλά επικροτούνται και οι πράξεις του από τους πολιτικούς που είναι οι εμπλεκόμενοι του σκανδάλου και προστατευόμενοι της ελληνικής “δικαιοσύνης” (Ως πότε θα ανεχόμαστε τέτοιο θράσος και “φτύσιμο”

Παράλληλα έχουμε τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων από συμφωνίες πολιτικών και τραπεζιτών και η δικαιοσύνη πάει τόσο αργά την “έρευνα” προσπαθώντας να ροκανίσει το χρόνο για την πλήρη παραγραφή… Άλλη περίπτωση… ο καλόγερος του Βατοπεδίου που μαζί με άλλους πολιτικούς “φάγανε” τη “μισή” γη του δημοσίου και όλοι περνάνε “ζάχαρη” στην υγεία του κορόιδου! Ναι, το “ερευνά” και αυτό η ελληνική “δικαιοσύνη” αφού έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να κουκουλώσει τα πάντα και μας δήλωσε και “δικαιωμένη” (δια του λειτουργού της) για τις ενέργειες που έγιναν!

Ζαχόπουλος…; Τι είναι αυτό… θυμάστε; Όχι το γκομενιλίκι (πρόβλημά του)… τα άλλα με τους αποχαρακτηρισμούς αρχαιολογικών χώρων… τις παράνομες χρηματοδοτήσεις και τη διακίνηση απίστευτων ποσών… τα τόσα που είδαν το φως της δημοσιότητας και τα πολύ περισσότερα που κρύφτηκαν… Στο αρχείο της “δικαιοσύνης” κι αυτά! Το παραδικαστικό το θυμάστε…; Μία προσπάθεια που είχε ξεκινήσει από τον πρώην εισ. ΑΠ κο Λινό και μόλις άφησε τη θέση πήγαν όλα στο …αρχείο! Κι όσοι δήθεν καταδικάστηκαν… αποφυλακίστηκαν!!!

Οι κ.κ. της “Παντείου” που καταδικάστηκαν αρχικά και με βαρύτατες ποινές (εδώ κάποιοι πρωτοδίκες έκαναν τη δουλειά τους) εκτίουν ποινή… σπίτι τους!!! Ο ένας βγήκε επειδή η οικογένειά του δεν άντεχε τη ντροπή(!) και οι “φιλεύσπλαχνοι” του “συμβουλίου αποφυλακίσεων” (θα εξηγήσω για αυτό παρακάτω…) έκριναν ότι είναι επαρκής λόγος!!! Και φυσικά τα κλεμένα δεν επιστράφηκαν. Άλλωστε ποτέ δεν επιστρέφονται…

Εδώ θα κάνω μία παρένθεση για να αναφερθώ σε αυτό το περίφημο συμβούλιο… Το ονόμασα συμβούλιο “αποφυλακίσεων” επειδή κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να αποφυλακίζει κρατούμενους που έχουν σχέση με πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα και έχουν γερές “πλάτες”! Φυσικά δεν κάνει τίποτα για να αποφυλακίσει απλούς πολίτες που κατηγορούνται για πολύ λιγότερα…

Μετά τη μικρή παρένθεση επιστρέφω στο θέμα… Αν συνεχίσω μπορώ να σκεφτώ πολλές ακόμα περιπτώσεις και σίγουρα και εσείς. Περιπτώσεις ιδιαίτερης μεταχείρησης, “ιδιαίτερων” ανθρώπων που η διαπλοκή τους και εμπλοκή τους με την πολιτική εξουσία αλλά και οικονομικά συμφέροντα του τόπου τους κάνει “λίγο πιο ίσους” από τους πολίτες στην απονομή “δικαιοσύνης” και τους εξασφαλίζει μία ιδιότυπη ασυλία…

Η ελληνική “δικαιοσύνη” έχει όμως και την άλλη πλευρά… Κάτι σαν… ντόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ! Έχει εκείνη την πλευρά που “δε μασάει” και εξαντλεί όλη την αυστηρότητά της στον ανυπεράσπιστο πολίτη. Εκείνη την πλευρά που φυλακίζει κάποιον επειδή χρωστάει ένα μικροποσό και αδυνατεί να το πληρώσει, όταν οι τραπεζίτες κάνουν “πάρτυ” ληστεύοντας τους πολίτες και παραβιάζοντας ακόμη και δικαστικές αποφάσεις. (Μην ξεχνιόμαστε… και οι τραπεζίτες ανήκουν στις περιπτώσεις ιδιαίτερης μεταχείρησης) Τη “δικαιοσύνη” που διώκει μαθητές επειδή διαδήλωναν βαπτίζοντάς τους “τρομοκράτες”, όταν με το κράτος εκβιαστή και τρομοκράτη συνεργάζεται μία χαρά…

Έχουμε τη “δικαιοσύνη” που φυλάκισε έναν φοιτητή με “αποδεικτικό στοιχείο” τα πράσινα παπούτσια και τον κρατούσε πεισματικά φυλακισμένο! Και η κατηγορία;… Ότι έσπασε ένα παρμπρίζ!!! Αυτή τη δικαιοσύνη που κρατάει προφυλακισμένο ένα νέο άνθρωπο (Θ. Ηλιόπουλο) επί οχτώ μήνες και δε δέχεται ούτε τις μαρτυρίες πολιτών ότι δεν είχε εμπλοκή με τα επεισόδια. Και που ενώ για τα “ψυχολογικά” προβλήματα των τέκνων του καταδικασμένου μεγαλοαπατεώνα της “παντείου” διέταξε την αποφυλάκισή του… για τον κίνδυνο που διατρέχει η ζωή ενός ανθρώπου αφού βρίσκεται σε απεργία πείνας (και δεν έχει καν δικαστεί ώστε να κριθεί ένοχος), δε δίνει πεντάρα! Βλέπετε δεν είναι γραμμένος στη λίστα των προστατευομένων της!

Για τη “δικαιοσύνη” είναι άκρως επικίνδυνος κάποιος που έσπασε ένα παρμπρίζ ή ένας που πέταξε μία μολότωφ κατά την ώρα συγκρούσεων σε μία διαδήλωση (ας με συγχωρήσουν, δεν εννοώ ότι το έκαναν και δε γνωρίζω, απλώς “υιοθετώ” την άποψη της αστυνομίας για λίγο… χάριν συντομίας) αλλά όχι μόνο δεν είναι επικίνδυνος, είναι προστατευόμενός της κάθε μεγαλοαπατεώνας που έχει ζημιώσει ποικιλοτρόπως την κοινωνία. Όσο πιο μεγάλη λαμογιά, τόσο μεγαλύτερης προστασίας τυγχάνει!

Νομίζετε ακόμη ότι η ασυδοσία των “λειτουργών” της “δικαιοσύνης” δε σας αφορά και αφορά μόνο κάποιους; Είστε σίγουροι ότι αύριο δε θα συμβεί κάτι τέτοιο σε σας, στο παιδί σας ή σε κάποιον δικό σας; Μάλλον και οι γονείς των μαθητών από τη Λάρισα δε θα είχαν σκεφτεί ποτέ ότι το παιδί τους θα χαρακτηριζόταν “τρομοκράτης” επειδή πήγε σε μία πορεία! Μήπως να το ξανασκεφτόσαστε; Μήπως εμείς πρέπει να βάλουμε τέλος στην ασυδοσία όλων αυτών…;

Όσο για σας, κύριοι της ελληνικής “δικαιοσύνης”, πρέπει να καταλάβετε ότι δεν είναι τόσο επικίνδυνος για την κοινωνία κάποιος που σπάει ένα παρμπρίζ ή (έστω) ρίχνει μία μολότωφ… Ούτε ένας φουκαράς που δε μπορεί να αποπληρώσει κάποιο χρέος και το κάνει επειδή αδυνατεί να ανταπεξέλθει. Οι επικίνδυνοι είστε εσείς και οι “προστατευόμενοί” σας… Και τείνετε να καταστείτε πιο επικίνδυνοι και από εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Διότι τα εγκλήματα του “λευκού κολλάρου” διαφθείρουν όλη τη δομή της κοινωνίας…


απο:http://bloggingvsmanipulation.wordpress.com/2009/08/16/e%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7/

Από την καρδία της κερκίδας (57)

Από την καρδία της κερκίδας (57)
Ο ΟΦΗ πλέον ανήκει στον λαό του,αφού μόλις με 1,23 ευρώ μπορεί οποιοσδήποτε να γίνει- πρακτικά- κομμάτι του Όμιλου.Έτσι γίνεται πραγματικά αυτό που υποδηλώνει το όνομα του Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου Κρήτης.
Όπως είναι φυσικό,εφόσον αποτελεί κομμάτι της Κρήτης ,τα οφέλη θα είναι ανάλογα και αμφίδρομα όσο η Κρήτη γνωρίζει μεγαλύτερη οικονομική-και όχι μόνο-ανάπτυξη.
Εξυπακούεται επίσης ότι τα μεγάλα έργα που χρειάζεται η Κρήτη,όπως το χιλλιοεξαγγελμένο νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι,μαζί με τα οφέλη που θα επι φέρει σε όλους τους Κρητικούς, θα οφελήσει εξίσου και τον ΟΦΗ.
Δυστυχώς τα χρόνια που χάθηκαν, εξαιτίας του αμαρτωλού ιδιοκτησιακού καθεστώτος, «της αστείρευτης αγελάδας που έδινε αφειδώς το γάλα της»,δεν αξιοποιήθηκε η κρητική οικονομία κατάλληλα,ώστε να αλληλοβοηθηθεί μεσω του κοινωνικού φαινόμενου που λέγεται ποδόσφαιρο και του ιστορικού εκπροσώπου της σε αυτό.
Έτσι,κυρίως ένας τομέας που λειτούργησε σαν μοχλός ανάπτυξης της κρητικής οικονομίας,ο τουρισμός,ήταν απλώς απαρατήρητος από του ς εν Ηρακλείω τοποτηρητές του καθεστώτος.Γι αυτούς η λήση σε όλα τα προβλήματα ήταν «το άπατο βάζο με το μέλι».
Τώρα όμως,είναι ώρα για δουλειά,πρέπει να γίνουν πολλά ,ώστε η ανάπτυξη ΟΦΗ και Κρήτης να είναι παράλληλη.Πριν από πολλούς μήνες είχαμε αναφερθεί στους εκδρομείς Ισπανούς φιλάθλους όταν ο ΟΦΗ αντιμετώπισε,κάπου στα τέλη Νοέμβρη την Αθλέτικο Μαδρίτης.
Τουριστικές επιχειρήσεις είχαν κάνει τζίρους εκείνη την εποχή,που σήμερα είναι αμφίβολο αν τους κάνουν τον Μάιο.
Επί σειρά ετών οι φορείς του τουρισμού οραματίζονται την 12μηνη σαιζόν στην Κρητη .
Αντ αυτού,βλέπουμε τα τελευταία χρόνια την τουριστική σαιζόν να συρρικνώνεται.Aπό 8μηνη έγινε 7μηνη,έπειτα 6μηνη και ποιός ξέρει που θα σταματήσει η κατηφόρα.
Κι όμως,φαναστείτε ένα δυνατό ΟΦΗ που θα συμμετέχει σε ομίλους του Europa League(καταρχήν).Ο Νοέμβρης θα αποκτούσε ξανά πνοή,μαζί και οι πρώτες μερές του Δεκέμβρη,αφού θα μπορούσαν οι φίλαθλοι των αντιπάλων μας ,να συνδυάσουν κάμποσες μέρες ξεκούρασης σε ένα μαγευτικό προορισμό με τον αγώνα της αγαπημένης τους ομάδας.Άλλωστε το κλίμα μας είναι τόσο ζεστό που επιτρέπει ακόμη και μπανια στην θάλασσα για τους πιό τολμηρούς τον προτελευταίο μήνα του χρόνου.
Το πιο σημαντικό όμως είναι η προβολή που θα είχε η Κρήτη,μέσω των ευρωπαικών αγώνων.Θα ανατρέξουμε πάλι σε προηγούμενα άρθρα,όπου αναφερόμαστε στις διαφημίσεις φανέλας ισπανικών ομάδων.Valencia Experience,Welocome to Andalusia,Castello Airport σε Βαλένθια,Σεββίλη και Βιγιαρεάλ αντίστοιχα.
Καστέλο στη Καστεγιόν,Καστέλι στη Κρήτη.Γλυκόπικρο μειδίασμα,μένει στα χείλη κάνοντας τις συγκρίσεις.
Nα αναφέρουμε ότι ο Όμιλος είναι γνωστός στην Ευρώπη σαν OFI Creta,στα κατορθώματα του Ν.Μαχλά στην Ολλανδία,όπου ένα ολόκληρο γήπεδο χόρευε συρτάκι κι από κει και έπειτα υπήρξε κατακόρυφη αύξηση των Ολλανδών τουριστών στην Κρήτη,είναι νομίζω περιτό αφού είναι χιλιοιπωμένο.
Θα σταθούμε όμως στην ανάγκη οι ομάδες βορειοδυτικών πρωταθλήματων που διακόπτονται το χειμωνα να προτιμούν την Κρήτη για την χειμερινή προετοιμασία τους,αντί την Τουρκία και την Ισπανία που επιλέγουν συνήθως.
Και επειδή ο χώρος είναι περιορισμένος,επειδή μιλήσαμε ήδη για διαφήμιση του κρητικού τουριστικού προιόντος στην Ευρώπη μέσω του ΟΦΗ,δεν θα έπρεπε να παραλείψουμε την ανάλογη διαφήμιση των άλλων κρητικών προιόντων που έχουν το συγκριτικό πλεονέκτημα.
Κυριώς το λάδι,αλλά και το κρασί ,το οποίο παράγεται στην Κρήτη εδώ και 4000 χρόνια,θα πρέπει να βρουν την ανάλογη διαφήμιση ,ώστε να μπουν σε κάθε σπίτι,σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ταυρομάχος