Φτωχότερη είναι η ομιλίτικη οικογένεια μετά τον άδικο χαμό του Θοδωρή Παπαδόπουλου. Σε μια χρονιά που χαρακτηρίζεται από τις χειρότερες της ιστορίας του συλλόγου ,η απώλεια του Θοδωρή αλλά και άλλων ανώνυμων Ομιλιτών τους τέσσερις τελευταίους μήνες, φέρνει σε δεύτερη μοίρα τον επικείμενο υποβιβασμό. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί κι άλλη απώλεια, ενός παλαίμαχου ποδοσφαιριστή που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία του Ομίλου. Ο Γ. Καφούσης, μέλος της ιστορικής ομάδας που έφερε το 1968 τον ΟΦΗ στην Α' Εθνική, ήρθε να προστεθεί στις απώλειες της ομιλίτικης οικογένειας την φετινή χρονιά. Όμως επειδή ο λαός που ξεχνάει την ιστορία του δεν έχει μέλλον, ο κόσμος του ΟΦΗ οφείλει να θυμάται πάντα τον Γ. Καφούση, τον Θοδωρή και όσους Ομιλίτες έφυγαν τα τελευταία χρόνια από τη ζωή. Ένας κατάλογος που δυστυχώς έχει αρχίσει να μακραίνει ξεκίνησε να γράφεται από την δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη κι έπειτα. Όμως εμείς που μένουμε πίσω έχουμε χρέος να κρατήσουμε την σημαία ψηλά, ώστε να δουν κι αυτοί που μας κοιτούν από ψηλά, τον ΟΦΗ ελεύθερο και δυνατό, όπως τον ονειρεύτηκαν.
Πάθη και αγωνίες...
Πάνε περίπου 7 χρόνια όταν γνώρισα τον Θοδωρή στον Σ.Φ.ΟΦΗ Snakes, κάτω από την παλιά Θ1 του Γεντί Κουλέ. Είχαμε ένα κοινό πάθος για τον ΟΦΗ, κοινές αγωνίες για τις δύσκολες μέρες που προμηνυόταν, όσο η αγαπημένη μας ομάδα παρέμενε όμηρος στα χέρια ενός αμαρτωλού ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Αγωνία που φευ παραμένει απαράλλακτη αφού κι αν πέρασαν τα χρόνια "όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν". Το τραγούδι του Παπάζογλου ταιριάζει γάντι στα τεκταινόμενα στον ΟΦΗ.
Οι "Κρήτες-4"
Λίγα αργότερα ο Θοδωρής μαζί με Ομιλίτες από τα ανατολικά προάστια ,δημιουργούσαν τον σύνδεσμο της περιοχής, αφουγκραζόμενοι την ανάγκη ύπαρξης περισσοτέρων σπιτιών του ΟΦΗ. Συνδέσμων που θα ήταν τόπος συνάντησης ΟΦΗτζήδων, ώστε μέσα από την προσωπική επαφή να μάθουμε να λειτουργούμε πιο ομαδικά, προστατεύοντας τους νεότερους από τους σκοπέλους, αλλά κυρίως υποστηρίζοντας πιο δυναμικά τον ΟΦΗ.
Ήταν ο σύνδεσμος που ίδρυσε ο Θοδωρής και τα άλλα παιδιά, οι "Κρήτες 4" όπως ονομάστηκε, που κράτησαν ζωντανό το οπαδικό κίνημα του ΟΦΗ, όταν οι υπόλοιποι σύνδεσμοι έκλεισαν προσωρινά ή μόνιμα, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν σε ένα "βρώμικο πόλεμο" ανάμεσα στον οργανωμένο κόσμο του ΟΦΗ και στις εκάστοτε διοικήσεις που συρρικνώνουν τον ΟΦΗ τα τελευταία χρόνια.
Παρακαταθήκη
Όσοι έχουν συμμετάσχει σε εκδρομή ,ξέρουν την αγωνία και την ευθύνη που αναλάμβανε ο Θόδωρας μαζί με τον Νίκο τον Νικολαΐδη, αντιπρόεδρο του συνδέσμου, για να μην υπάρξει τον παραμικρό απρόοποτο. Σαν τους καθηγητές σε πολυήμερη έμοιαζαν που είναι υπεύθυνοι για να κυλήσουν όλα ομαλά . Να διευθετήσουν και την παραμικρή λεπτομέρεια για το καράβι, τα πούλμαν, τα εισητήρια γηπέδου, ώσπου πια κατάκοποι να βρεθούν στην κερκίδα. Συλλαλητήρια, πορείες, πάντα θα φρόντιζε να επιτευχτεί ο διτός στόχος. Να περάσει το μήνυμα μέσα από την συμμετοχή του κόσμου και να μην παρεκτραπούν οι πιο θερμόαιμοι. Ο Θοδωρής έφυγε αλλά θα είναι πάντα κοντά μας. Μέσα από όσα άφησε παρακαταθήκη για τον κόσμο του ΟΦΗ θα είναι πάντα εδώ. Πλέον θα φωνάζουμε πιο δυνατά, θα παλέψουμε πιο σθεναρά, για δουν κι αυτοί που μας κοιτούν από ψηλά τον ΟΦΗ λεύτερο και δυνατό.
Ταυρομάχος
No comments:
Post a Comment