Aπό την καρδιά της κερκίδας (15)

Από την καρδιά της κερκίδας (15)
«Το μόνο εναλλακτικό πλέον είναι να αλλάξουμε τελικά χώρα και να πάμε εκεί που τα πράγματα δουλεύουν με κάποιο σχήμα και μπορείς να προγραμματίσεις, να επενδύσεις χρήματα και να στηριχθείς σε κάποιους νόμους ενός λειτουργικού και εύρυθμου κράτους». Τάδε έφη Γιάννης Βαρδινογιάννης σε μία άκρως δηκτική τοποθέτηση λίγο πριν από τη χθεσινή συνεδρίαση της Super League, αναφορικά με το θέμα του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού.
Είναι να γελάς και να κλαις μαζι.Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ,διαμαρτύρεται για την λετουργία των νόμων.Πότε θα απαντήσει όμως για την κατάφωρη παραβίαση των νόμων όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΠΑΕ ΟΦΗ.Ο κόσμος το χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι.Θα συνεχίσω σήμερα με άλλο ένα ενδειχτικό απόσπασμα που αλίευσα από ένα ποδοσφαιρικό μπλογκ.
« Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ένας απ τους συλλόγους που διοικούνται από τα μέλη τους.
Το καταστατικό προβλέπει εκλογές γιά την διοίκηση και γενικές συνελεύσεις που ψηφίζουν γιά τον απολογισμό του παρελθόντος έτους και τον προϋπολογισμό του ερχόμενου. Ολα αυτά φαντάζουν καλά και ιδανικά, ωστόσο οι θεσμοί δεν είναι ικανοί από μόνοι τους να διασφαλίσουν την δημοκρατία όταν η ηγεσία κάνει ό,τι μπορεί γιά να επιβάλλει διά του τραμπουκισμού και της απάτης τις απόψεις της.
Σύμφωνα λοιπόν με δημοσίευμα της μαδριλένικης εφημερίδας Marca, κατά την τελευταία Γενική Συνέλευση της 7ης Δεκεμβρίου συνέβησαν σημεία και τέρατα.
Ψήφισαν άνθρωποι που δεν ήταν καν μέλη, άλλοι που δεν ήταν τόσο χρόνο όσο προβλέπει το καταστατικό γιά να μπορούν να ψηφίζουν, μικρόφωνα έκλειναν γιά να μην ακούγονται αντιπολιτευτικές απόψεις, τραμπούκοι κυκλοφορούσαν ανάμεσα στα έδρανα και τρομοκρατούσαν τους συνέδρους, ενώ παρ ότι είχε ζητηθεί να γίνουν μυστικές ψηφοφορίες με την χρήση κάλπης, κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ και τελικά οι συμμετέχοντες ψήφισαν δι ανατάσεως της χειρός.
Κατά τα άλλα, όταν ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον (γιά τους δικούς του λόγους) θυμάται τον Φράνκο, όλοι στην Μαδρίτη αγανακτούν...»
Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες όπως λέει η λαική ρήση.
Βέβαια στην Ελλάδα,δυστυχώς, οι συλλόγοι δεν διοικούνται από τα μέλη τους,διοικούνται από επιφανείς οικονομικούς παράγοντες που ,πολύ συχνά, χρησιμοποιούν τις ομάδες,σωστότερα τον κόσμο των ομάδων σαν μοχλό πίεσης προς την πολιτεία ώστε να επιτύχουν άλλους σκοπούς.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στον ΟΣΦΠ παλαιότερα με τον Κοσκωτά που πίστεψε ότι η δύναμη του κόσμου των ερυθρολεύκων θα του έδινε άφεση αμαρτιών,σήμερα του Κόκκαλη που παρ όλες τις κατά καιρούς καταγγελίες περί Στάζι,περι συμβάσεων με τον ΟΤΕ και την Ζίμενς παραμένει ανέγγιχτος από την τσιμπίδα του νόμου.Υπαάχει το παράδειγμα του Μπατατούδη,που έκανε κάμποσα ντηλς με το κράτος όσο ήταν πρόεδρος στον ΠΑΟΚ,του Μυτιληναίου που αγοράζοντας τον Ηρακλή,αγόρασε και το πολιτικό κοστος που δημιουργούσαν οι φίλαθλοι της ομάδας διαμαρτυρόμενοι για το ιδιοκτησιακό καθεστώς,ενώ ταυτόχρονα αύξανε με γεωμετρική πρόοδο τις μπίζνες του με το υπ.Εθν.Άμυνας.
Για την ιστορία,ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης παραιτήθηκε χθες ,μη αντέχοντας την κατακραυγή.
Στις γ.σ του ΟΦΗ ,δεν εχουμε νοθεία στις ψηφοφορίες ,δεν υπάρχουν κάλπες αφού ψηφίζουν οι μετοχές , ενώ τα μικρόφωνα λειτουργούνΒέβαια κυκλοφορούν μπράβοι,ο πρόεδρος αποκαλείτε ψεύτης χωρίς να απαντήσει,άπαντες βάλλουν εναντίον του εκλιπαρόντας να πουλήσει , όμως σαν μεγαλομέτοχος έχει το καρπούζι και το μαχαίρι.
Μόνο που δεν έπεισε ποτέ κανένα πως απέκτησε τις μετοχές,ενώ το ποσό που ισχυρίζετε ότι δαπάνησε για την «αγορά» ακούγετε τουλάχιστον γελοίο.Βλέπετε οι πραγματικοί μεγαλομέτοχοι δεν εμφανίζονται ποτέ…
El Matador