Από την καρδιά της κερκίδας 115

Από την καρδιά της κερκίδας 115

Είναι η πρώτη φορά που γράφεται η στήλη αμέσως μετά το ματς.

Κι θέλω να ξεκινήσω επαινώντας τους παίκτες του ΟΦΗ που πραγματικά, ακόμη κι αν το αποτέλεσμα δεν ήταν το θεμιτό, αφησαν τον κοσμο «γεμάτο» με την ψυχη που κατεθεσαν μεσα στο γήπεδο.

Πάλεψαν απέναντι σε « θεούς και δαίμονες»,όχι μόνο απέναντι στον Οσφπ ίσως περισσότερο έχοντας απέναντι τους το διαιτητικό τρίο που οφθαλμοφανέστατα ήρθε σε ειδική αποστολή στο Ηράκλειο.

Είχαμε απέναντι μας τον Σπάθα,που σίγουρα θα μείνει αλησμόνητος στον κόσμο του ΟΦΗ.

Διαιτησία χειρουργείο ,αποτέλεσε ουσιαστικά συμπαίκτη των ερυθρόλευκων.

Είδαμε τον Ολυμπιακό των εκατομμυρίων να μην υπάρχει για ένα ολόκληρο ημίχρονο ,να κάνει αλλαγές καθυστέρησης ,να μοιάζει μικρή ομάδα μπροστά στον ΟΦΗ.

Αλλά ποσό τραγελαφικό ,γελοίο , ακόμη κι προκλητικό είναι να βλέπεις τον υιό ενός από τους βασικούς πρωταγωνιστές στο σκάνδαλο με τις κασέτες να συνεχίζει το έργο του πατέρα του.

«Ο ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν κι όλοι άλλοι να πάνε να γ…» ήταν η αξέχαστη ατάκα του πατρός Σπάθα.

Ενός σκανδάλου που θάφτηκε σε κάποιο ντουλάπι ,που ξαφνικά εσβησε από την επικαιρότητα ,που οι θύτες ποτέ δεν οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη ακόμη κι αν τα στοιχεία φαίνονταν αδιάσειστα .Ο κόσμος όμως δεν ξεχνά .Κι δεν είναι κορόιδο.

Όσα συνέβησαν σήμερα στο Γεντί Κουλέ δεν είναι παρά ενας καθρέπτης όσων ζούμε καθημερινά στην Ελλάδα.

Είναι οι λακκούβες στους δρόμους που παραμένουν εκεί για χρόνια ,είναι το υδροκέφαλο κράτος που βάλλει ενάντια στους πολίτες του,είναι το έλλειμμα ,ή μήπως η παντελής απουσία δικαιοσύνης που συναντάμε στην καθημερινότητα μας. Είναι η ασυλία των βουλευτών που έχουν θέσει εαυτούς υπεράνω νόμων.

Αυτά δεν συναντάμε και στο ποδόσφαιρο ?

Ο εκάστοτε νταβατζής κάνει ότι γουστάρει υπεράνω νόμων και δικαιοσύνης , εντός κι εκτός γηπέδων . Oύτε λόγος για υγιή ανταγωνισμό και ευγενή άμιλλα στην χώρα που γέννησε τον αθλητισμό .Για να παραφράσουμε την γνωστή ρήση Λίνεκερ για το ποδόσφαιρο ,θα πούμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που διαγωνίζονται διάφορες ομάδες και στο τέλος κερδίζει ο Ολυμπιακός.Με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο όμως.

Μετά όμως ,όταν φεύγει από τα σύνορα ,δεν είναι παρά μια μικρή ομάδα.Τι κι αν αγωνίζεται για πολλά χρόνια στις κορυφαίες διασυλλογικές διοργανώσεις χάρη στους περιπάτους που κάνει εντός συνόρων ,εκτός Ελλάδος δεν φτάνει ούτε το μικρό νύχι του ΑΠΟΕΛ που έπαιξε για πρώτη φορά φέτος στο τσάμπιονς λιγκ.

Είδαμε με τι σεβασμό αντιμετωπίστηκε ο ΑΠΟΕΛ από τον Μουρίνιο.Απλά θυμηθείτε τι είχε πει ο Φέρκγιουσον για τον Οσφπ και κάντε τις συγκρίσεις.

Δεν είναι τίποτα άλλο όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο παρά μια μικρογραφία της ελληνικής πραγματικότητας .Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω.

Όπως στο ποδόσφαιρο, έτσι και στο καθημερινό γίγνεσθαι , για χρόνια παρατηρείται η έλλειψη αξιοκρατίας, η επικράτηση του «λαμόγιου» που εχει «μπάρμπα στην Κορώνη» κι επιτυχαίνει είτε κάποιο διορισμό ,είτε κάποια επιχορήγηση ,κάποιο επίδομα ,ουσιαστικά ζώντας εις βάρος των συμπολιτών του .Κι όταν στο τέλος έρθει ο λογαριασμός διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του,θα κατηγορεί άπαντες ,εκτός τον εαυτό του.Η αυτοκριτική άλλωστε χρειάζεται θάρρος ,κι όλα αυτά τα λαμόγια ούτε που τολμούν να αναλάβουν ποτέ τις ευθύνες τους.

Ότι ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με ομάδες τύπου ΟΣΦΠ .Τι κι αν όποιο σκάνδαλο κι αν ερευνήσεις ,θα κάνεις εύκολα τους συσχετισμούς. Είτε λέγεται Κοσκωτάς, είτε Ζίμενς, είτε στημένα ματς. Τυχαίο που έχουν κοινό παρανομαστή την ομάδα του Πειραιά?

Ας κρατήσουμε τουλάχιστον κάποια διδάγματα από την κρίση που περνά η χώρα, η οποία φυσικά δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κυρίως αξιών, κι ας προσπαθήσουμε ,πολύ σύντομα όταν έρθει η «ώρα του λάου» να πατάξουμε όλα αυτά τα φαινόμενα ,να εξαφανίσουμε πολιτικά όλους αυτούς που τα καθιέρωσαν ,χαρίζοντας στους εαυτούς μας αλλά και στις επόμενες γενιές ένα καλύτερο αύριο.

Όσο για το ποδόσφαιρο ,ας αξιωθούμε κάποια μέρα να το δούμε να παίζεται μοναχά μέσα στο γήπεδο.

Όχι έξω από αυτό,όπως συνηθίσαμε δυστυχώς στην Ελλάδα….