Από την καρδιά της κερκίδας 78

Από την καρδιά της κερκίδας 78
Λίγες ώρες μετά την μεγαλειώδη πρόκριση επί των Κανονιέρηδων και λίγες ώρες πριν το -ίσως -μεγαλύτερο ντέρμπι του κόσμου με αντίπαλο τον αιώνιο εχθρό την Ρέαλ Μαδρίτης,ας μας επιτραπεί να ασχοληθούμε σε αυτή την «κερκίδα» με την ομάδα φαινόμενο της εποχής μας,την Μπαρτσελόνα.
Μes que un club την αποκαλούν οι φίλοι της στην Καταλονία και σε όλο τον κόσμο,προφανώς όχι τυχαία.
Περισσότερο από απλά ένας σύλλογος όχι μόνο για την οπτασία που προσφέρει διαχρονικά η Μπαρτσελόνα,αλλα κυρίως γιατί η ομάδα έχει ταυτισθεί με τους αγώνες του καταλανικου λάου σε μια χώρα που υπέφερε τα δεινά της δικτατορίας για 4 δεκαετίες.
Ήταν το γήπεδο της Μπαρτσελονα ,το περίφημο Νου Καμπ που έδινε βήμα διαμαρτυρίας κατά του Φρανκο,ηταν η ομάδα που η σημαία της ταυτιζόταν με τους δημοκρατικούς Καταλανούς ,ήταν η απάντηση τους μέσα στο γήπεδο στην αγαπημένη του καθεστώτος Ρεαλ
Μαδρίτης.
Ας αφήσουμε την ιστορία όμως κι ας σταθούμε στο ποδόσφαιρο.
Παρακολουθώντας το υπερθέαμα της Τρίτης, έκανα μέσα μου συγκρίσεις.Προσπαθούσα να βάλω τις καλύτερες ομάδες των τελευταίων 25 χρόνων απέναντι στην σημερινή Μπαρτσελονα, ψάχνοντας την καλύτερη. Προσπέρασα την Μιλαν των Ολλανδών,την Μαντσεσερ των late 90s και πήγα στις Εθνικές ομάδες τηνΓαλλία του Ζιντάν και τ ην Βραζιλία του Ζικο .Άλλες εποχές φυσικά ,διαφορετικό το ποδόσφαιρο ,αλλά σαν να μου φαίνεται ότι αυτό που βλέπουμε από την αρμάδα του Γκουαρντιόλα είναι το καλύτερο.
Θυμιζει το ολοκληρωτικο ποδοσφαιρο των Ολλανδων,με αρκετη λατιν μαριναρα.
Ιδιαίτερα ο τρόπος που αγωνίζεται φέτος, ίσως είναι μια τομή στο σημερινό ποδόσφαιρο.
Η θέση του Μεσι επαναφέρει τα για χρόνια καταργημένα 10ρια στην ενδεκάδα.Δεν είναι πλέον ακροβολισμένος στο άκρο ,παίζει πίσω από τους επιθετικούς, παίρνει την πρώτη πάσα από την άμυνα, ξεδιπλώνει και ανοίγει το παιχνίδι ενώ συχνότατα το τελειώνει με ένα γκολ,σαν τρίτος κυνηγός πίσω από τους άλλους δυο.
Το πιο σημαντικό μήνυμα όμως που πρέπει να πάρουμε είναι ο τρόπος λειτουργίας της ομαδας.Με επίτιμο πρόεδρο τον Γιόχαν Κροιφ ,είναι ολοφάνερο πως πρωταρχικός στόχος θα ηταν οι ακαδημίες .Θυμόμαστε πως στον περσινό τελικό του τσαμπιονς λιγκ οι γηγενείς παίκτες ηταν 14 στους 22.
Είναι επίσης ολοφάνερο,ότι οι περίφημες ακαδημίες της ομάδας δουλεύουν το ιδιο σύστημα με την πρώτη ομαδα.Ολες οι ομάδες ποδοσφαίρου του συλλόγου ,από αυτήν των 13-14χρονων-όταν το παιδί μπορεί να βάλει στο παιχνίδι του το σύστημα-εως την πρωταγωνίστρια αγωνίζονται με το ίδιο σύστημα .Ετσι ,όταν ο Μπόγιαν ή ο Μπουσκετς παίξουν σε ηλικία 18 χρονών στο Νου Καμπ, ξέρουν ακριβώς το ρόλο τους και πως αγωνίζεται η ομαδα.
Φυσικά και σε διοικητικό επίπεδο είναι παράδειγμα προς μίμηση η Μπαρτσα. Πάνω από 120.000 χιλιαδες μέλη έχουν να καμαρώνουν για την άψογη δημοκρατική οργάνωση του συλλόγου .Αποφασίζουν για αυτόν που θα «κυβερνήσει» την ομάδα ,εκλέγοντας την διοίκηση σε τακτικό χρονικό διαστημα.Κι αν προσθέσουμε στο ποδοσφαιρικό υπερθέαμα που παρουσιάζει η ομάδα τους την χορηγία της Μπαρτσελονα προς την uni cef ,προσφέροντας μάλιστα την φανέλα της ομάδος , τότε φαίνεται ότι εκει στην Καταλονία κάνουν καλή δουλεία…
Ταυρομαχος