OFI-Olympiakos Volos 1-1

Από την καρδιά της κερκίδας (69)

Από την καρδιά της κερκίδας (69) Έπρεπε να περάσουν 2,5 χρόνια για να καταφέρει ο ΟΦΗ να κάνει δύο συνεχόμενες νίκες. Η νίκη στην Κατερίνη ήρθε την κατάλληλη στιγμή, σε μια κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος. Είναι μια νίκη που δίνει βαθμολογική και ψυχολογική ώθηση στους παίκτες του Νίκου Γκουλή ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Είχα την τύχη να βρεθώ στην Κατερίνη, συνδυάζοντας τον αγώνα του Ομίλου με ένα απολαυστικό διήμερο στη νύφη του Θερμαϊκού. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν η εκδρομή συνδυάζεται με νικηφόρο αποτέλεσμα, η ψυχολογική διάθεση είναι ανεβασμένη κι η «απόδραση» κυλά υπέροχα. Όμως ας σταθούμε λίγο στο ματς του προηγούμενου Σάββατου, τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο όσο και σε οπαδικό, από το μετερίζι της κερκίδας. Οργκανίστα-Βλόνταρτσικ Στα αγωνιστικά αξίζει να σταθούμε σε ορισμένους ποδοσφαιριστές που η βιαστική αμφισβήτηση ήταν το λιγότερο άδικη. Αναφέρομαι σε Οργκανίστα και Βλόνταρτσικ. Ο Πορτογάλος παίζει στην ίσως νευραλγικότερη θέση στο σημερινό ποδόσφαιρο. Το αμυντικό χαφ αποτελεί την ραχοκοκαλιά της ομάδας, τον συνδετικό κρίκο άμυνας κι επίθεσης τόσο στην αμυντική όσο και στην επιθετική λειτουργία της ομάδας. Είναι ο εργάτης της ομάδας, αυτός που θα κόψει και θα ράψει ώστε να επιτευχθεί το θετικό αποτέλεσμα. Παρακολουθώντας πολλά ματς φέτος, είχα διακρίνει από νωρίς, θαρρώ από το ματς στην Καλαμάτα ότι ο Οργκανίστα είναι ένας παίκτης που μπορεί να δώσει λύσεις. Άριστος χειριστής της μπάλας, διαθέτει πολύ καλή κάθετη πάσα, ενώ όπως έδειξε στην Κατερίνη μπορεί να βοηθήσει και στο σκοράρισμα. Ίσως το χαμένο πέναλτι της πρεμιέρας να αποτέλεσε ψυχολογική τροχοπέδη για τον Πορτογάλο, όμως σε κάθε παιχνίδι δείχνει ολοένα και καλύτερος. Η απουσία του στο αγώνα με τον Εθνικό φάνηκε πως ήταν καταλυτική, οπότε ας ελπίσουμε ότι ο Γκουλής έχει τις λύσεις για τον επόμενο αγώνα που θα απουσιάσει. Ο Βλόνταρτσικ είναι ένας πολύ έμπειρος ποδοσφαιριστής, που το παλμαρέ του έχει να επιδείξει πολλά γκολ σε ομάδες πρωταθλητισμού της πατρίδας του. Είναι ένα βουνό στην επίθεση, που απασχολεί συνεχώς τουλάχιστον 2 αμυντικούς, που μπορεί να ανοίξει διαδρόμους για τους συμπαίκτες του και με το εκτόπισμα του να διασπάσει πολυπρόσωπες άμυνες. Οι κινήσεις του στο ματς της Κατερίνης, όταν άδειασε δυο αμυντικούς κι επέτρεψε στον Οργκανίστα να σουτάρει ανενόχλητος και να σκοράρει, αλλά και στην αμέσως επόμενη φάση όταν με περίτεχνη ενέργεια ,με πλάτη στο τέρμα έκανε ένα σουτ που τράνταξε το δοκάρι, δείχνουν ότι ο χρόνος είναι και γι αυτόν ο καλύτερος σύμμαχος. Μπράβο στον κόσμο Ας περάσουμε όμως στο κομμάτι της κερκίδας. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά του επανιδρυθέντος συνδέσμου της Θεσσαλονίκης, αφού σε 2 μήνες κατάφεραν να οργανώσουν και να συσπειρώσουν τον κόσμο του ΟΦΗ στη Β. Ελλάδα. Εκείνο όμως που αξίζει περισσότερο να σημειωθεί είναι ότι στην Κατερίνη βρέθηκαν Ομιλίτες από κάθε γωνιά της Β. Ελλάδος. Είδαμε και γνωρίσαμε φιλάθλους του ΟΦΗ από την Δράμα, την Καστοριά, την Νάουσα ακόμη κι από το Διδυμότειχο. Ομιλίτες που δεν έχουν καμία άμεση σχέση με την Κρήτη, κι όμως αγάπησαν την ομάδα της Κρήτης διακρίνοντας σε αυτήν όλα όσα έχει προσφέρει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ευρωπαϊκές επιτυχίες, ανάδειξη μεγάλων ποδοσφαιριστών, όμορφο ποδόσφαιρο, ακόμη κι ένα άνισο αγώνα απέναντι σε θεούς και δαίμονες που έδωσε ο κόσμος του ΟΦΗ για να είναι σήμερα ελεύθερος, περήφανος κι αξιοπρεπής. Είθε το παράδειγμα τους να γίνει οδηγός για κάποιους φιλάθλους στην Κρήτη που επιλέγουν την εύκολη λύση, υποστηρίζοντας ομάδες του ΠΟΚ, επηρεασμένοι από την συνεχή προβολή και διαφήμιση των ΜΜΕ. Ταυρομάχος

Από την καρδιά της κερκίδας (68)

Από την καρδιά της κερκίδας (68)

Η Εθνική Ελλάδος διέψευσε τα προγνωστικά, έκλεισε στόματα κι θα δώσει το παρών μετά από 16 χρόνια στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ν. Αφρικής. Είναι ένα τεράστιο επίτευγμα για τα παιδιά που απαρτίζουν αυτήν την ομάδα και τους προπονητές τους. Άλλωστε η κριτική που δέχθηκαν στην διάρκεια της προκριματικής φάσης ήταν παραπάνω από αυστηρή. Όμως στο κρισιμότερο ματς έδειξαν χαρακτήρα, αγωνίστηκαν με ψυχή και πάθος καταφέρνοντας να πετύχουν μια μεγάλη νίκη στην Ουκρανία του πολικού ψύχους και της γρίπης των χοίρων. Για μας στην Κρήτη, η χαρά ήταν μεγάλη βλέποντας αυτήν την φορά δυο δικά μας παιδιά στην Εθνική, τον Γιώργο Σαμαρά και τον Μιχάλη Σηφάκη, που αναμένεται να είναι από τους πρωταγωνιστές της καλοκαιρινής για μας εδώ, χειμερινής όμως στο νότιο ημισφαίριο, περιπέτειας στο νοτιότερο άκρο της «μαύρης» ηπείρου.



Γιώργος Σαμαράς

Αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω στον Γιώργο Σαμαρά αφού η ασίστ που έδωσε για το νικητήριο γκολ την Τετάρτη, θύμισε 10αρι παλαιάς κοπής. Είναι ένας παίκτης ικανός να προσφέρει πολλά μέσα στο γήπεδο. Διαθέτει άψογη τεχνική κατάρτιση, μπορεί άνετα να κρατήσει την μπάλα όσο χρειάζεται, έχει την κάθετη πάσα, το είδαμε με την Εθνική τόσο στο Ντόνετσκ όσο και στην Κωνσταντινούπολη, σε μια άλλη νίκη-πρόκριση για την Ελλάδα. Σαν εκτελεστής δε, θυμίζει αρκετά τον πατέρα του, ψηλός κι αέρινος, με σουτ-κεραυνό.

Είναι όμως τόσο κρίμα, αυτό το παιδί να μην έπαιξε ποτέ στον ΟΦΗ, αν εξαιρέσουμε το ξεκίνημα του στις μικρές ηλικίες. Έφυγε σε ηλικία 16 ετών για την Ολλανδική Χέρενφεν, όπου έμαθε πολλά περισσότερα, βελτιώνοντας το ταλέντο που είχε φανεί ήδη, φτάνοντας σε πολύ μικρή ηλικία να παίζει στο κορυφαίο επίπεδο. Βλέπετε, αν έμενε στον ΟΦΗ του σκιώδους ιδιοκτησιακού και των διοικητικών προβλημάτων, το μέλλον του θα ήταν αβέβαιο. Ίσως κάποιος δανεικός ποδοσφαιριστής –που «έπρεπε» να παίξει-του έκοβε το δρόμο, ίσως αναγκαζόταν να «μεταγραφεί» σε μια ομάδα χωρίς τη θέληση του ή να έπρεπε να φτάσει στα 22-23 χρόνια για να πάρει κάποια ευκαιρία. Ή ακόμη η κακή νοοτροπία ,η «λούφα στην προπόνηση», το «πάμε για καφέ» και το «πουλ- μουρ», φαινόμενα που συναντάμε σε ταλαντούχους που δεν ανδρώθηκαν στο εξωτερικό, να μετέτρεπαν τον Σαμαρά, σε άλλο ένα ταλέντο που χάθηκε.

Ηθικόν δίδαγμα όλων των παραπάνω; Στο ποδόσφαιρο πλέον είναι θεμελιώδης νόμος η άψογη λειτουργία των ακαδημιών. Όχι μόνο σε ποδοσφαιρικό, αλλά και σε παιδαγωγικό επίπεδο. Όχι μόνο εξαιτίας των τελευταίων οδηγιών της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ, μα κυρίως για να δημιουργήσεις μια μεγάλη ομάδα. Να βασιστείς στους γηγενείς ποδοσφαιριστές που θα πάρουν την ομάδα στους ώμους ,ενώ θα «προετοιμάζεται» η επόμενη φουρνιά.



Μιχάλης Σηφάκης

Ο Μιχάλης Σηφάκης ανήκει στην ομάδα των μεγάλων τερματοφυλάκων του ΟΦΗ. Από τον Πουπάκη κι έπειτα τον Β. Χοσάδα, τον Χανιωτάκη και τον Σηφάκη sr, ακόμη τον προκάτοχο του Μπεκιάι και τον συνομήλικο του Δασκαλάκη, έως το διάδοχο του Κασμερίδη.

Τα διοικητικά προβλήματα, η κακή εικόνα της ομάδας την 10ετια που διανύουμε δεν του επέτρεψαν να προσφέρει όσο θα μπορούσε. Σε ένα υγιή ΟΦΗ πιθανότατα θα αγωνιζόταν ήδη ύστερα από μεταγραφή σε κάποιο προηγμένο δυτικοευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Οι συνθήκες τον έφεραν σε μια μίνι περιπλάνηση εντός συνόρων, ώσπου να το επιτύχει.

Ας ευχηθούμε να τα καταφέρει και να βρεθεί μαζί με τον κολλητό του Σαμαρά σε μια μεγάλη ομάδα της Δ. Ευρώπης (κι ο «Sam» είναι κρίμα να χαραμίζετε στην Σκωτία).

Κι ύστερα από μια μεγάλη καριέρα να τους δούμε να επιστρέφουν στα πάτρια εδάφη και στην ομάδα που πρωτό-αγάπησαν, αυτήν την φορά υπό τις ιδανικότερες συνθήκες…

Ταυρομάχος

OFI-Ilioupoli 1-0

Μovie suggestion:The Bank Job

7,5 μπορει κι 8.Καλο...

ΟFI-Panaitolikos 1-1

Από την καρδιά της κερκίδας (67)

Από την καρδιά της κερκίδας (67)
Η καλή εμφάνιση με τον Παναιτωλικό δεν συνοδεύτικε από το τρίποντο της νίκης για τον ΟΦΗ.Αυτό που έφερε ήταν οι ελπίδες για το μέλλον ,αφού η ομάδα αγωνίστικε περρισότερο ορθολογικά.
Παρακολουθώντας τα 3 από τα 4 ματς που έχουν διεξαχθεί στο Γεντί Κουλέ,αυτό που μπορώ να διακρίνω στους ποδοσφαιριστές είναι το υπερβολικό άγχος στις ενέργειες τους.Ώρες- ώρες θαρρείς πως ο παλμός και το πάθος του κόσμου γυρίζει μπούμερανγκ,ιδιαίτερα όσον αφορά τους νεαρότερους σε ηλικία ,τους λιγότερο έμπειρους ποδοσφαιριστές της ομάδας.
Επειδή όμως ο κόσμος θα συνεχίσει να στηρίζει με όλη του την δύναμη την ομάδα,θα πρέπει να αποβάλλουν το άγχος,να παίξουν πιο απλά,να δουλέψουν ακόμη πιο σκληρά στις προπονήσεις κι τα αποτελέσματα θα ‘ρθουν.Αγωνίζονται σε μια ομάδα με βαριά φανέλα και μεγάλη ιστορία,περαστική από την κατηγορία.Γι αυτό ,θα πρέπει από την αρχή του αγώνα να επιβάλλουν το παιχνίδι τους,να μην επιτρέπουν καν να διανοηθεί ο αντίπαλος ότι μπορεί να ελπίζει κάτι από αυτό το ματς…
Η ασπρόμαυρη φανέλα θα πρέπει να τους δίνει φτερά και να πετάνε προς την νίκη.
Είναι κατανοητό ότι η μικρή προετοίμασια ,η άφιξη κάποιων στο τέλος αυτής,το άγνωστο της κατηγορίας, να αποτελούν τροχοπέδη ως τώρα,όμως είναι αναμενόμενο ότι ο χρόνος είναι σύμμαχος .
Έφτασε ο χρόνος για νίκες.Είχα την τύχη,(ή την ατυχία? ),να παρακουλουθήσω τον επόμενο αντίπαλο πέρσι για το πρωτάθλημα της Γ εθνικής.Οι φήμες που ακολουθούσαν την Ηλιούπολη μιλούσαν για κομμένα δοκάρια και άλλες περίεργες ιστορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου…Είδα σε εκείνο το ματς την χειρότερη ομάδα της κατηγορίας (υπο) βηθούμενη γελοία από τους «άρχοντες»του αγώνα να χάνει με 1-0 από την Χερσόνησο.Στο τέλος της χρονιάς όμως είχε κερδίσει την άνοδο,αφού το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πολλές παράξενες ιστοριες…
Περριτό είναι λοιπόν να πούμε ότι μόνο η νίκη υπάρχει σε αυτό το ματς για τον ΟΦΗ.
Ας επιστρέψουμε όμως στον αγώνα με τον Παναιτωλικό,αφού αξίζει να αναφερθούμε σε ότι έγινε μετά το σφύριγμα της λήξης.Το standing ovation που έζησε ο Μάκης Μπελεβώνης,ήταν αντάξιο όσων πρόσφερε στα 6 δύσκολα χρόνια που έζησε στον ΟΦΗ.
Ο Μάκαρος ,για τα παιδιά της θυρας 4 ,που έδινε πάντα όλες του τις δυνάμεις ακόμη κι τραυματίας,που ήταν πάντα «σπαθί»έξω από το γήπεδο και δεν φοβόταν τις αλήθειες.
Και τι όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία γράφτικε όταν ένας άξιος διάδοχος του Νίκου Γκουλή στο δεξί άκρο της άμυνας του ΟΦΗ,τον συνάντησε σαν αντίπαλο στο πρώτο ματς μετά από αρκετά χρόνια που αμφότεροι βρέθηκαν στο ξανά-φλεγόμενο Γεντί Κουλέ.
Μια ιστορία που άρχισε όπως έπρεπε με τον Μ.Μπελεβώνη κι τα άλλα παιδιά που αγωνίστικαν στο παρελθόν σε αυτό το γήπεδο να τιμούν την μνήμη ενός ηγέτη που έφυγε,κι όμως είναι πάντα εδώ…
Tαυρομάχος

Retro.Season 93-94...

Movie suggestion:Zach and Miri Make a Porno

Οχι δεν ειναι τσοντα.Εξυπνη κωμωδια ειναι,εχει και αισθημα το στορυ,αν ειστε πουριτανοι,κι αν δεν εχετε δει τσοντες,ισως σας φανει σεξιστικο,χυδαιο ή κατι τετοιο...
.Μα τοτε δεν θα εισασταν σε αυτο το μπλογκ.
Παντως το σεναριο ειναι πανεξυπνο,το acting συμπαθητικο,κι γενικα η ταινια βλεπετε ευχαριστα.
Ranking(1-10) 7
p.s. Η ατακα της ταινιας που γινετε σλογκαν ειναι ...LET US FUCK!

Από την καρδιά της κερκίδας 66

Από την καρδιά της κερκίδας (66)
Το ταξίδι στην βορειοδυτική άκρη της Ελλάδος έμελε να φέρει εξελίξεις στον ΟΦΗ.
Μετά την κακή εμφάνιση και την ήττα ,απόφαση της διοίκησης ήταν να προχωρήσει σε ένα ηλεκτροσόκ για την ομάδα,αλλάζοντας το προπονητικό δίδιμο.Φαινόμενο που,φεύ, επικρατεί στην χώρα μας,βλέπετε τα αποτελέσματα πρέπει να είναι άμεσα, αφού στο ποδόσφαιρο,όπως και στη ζωή μας επικρατεί το χρήμα.
Όλοι παραδεχόμαστε ότι για να φανεί η δουλειά του προπονητή χρειάζεται χρόνος,είναι πολύ δύσκολο να έρθουν άμεσα τα καλά αποτελέσματα.Κι αν φορτσάρει μια ομάδα από την αρχή,αναπόφευκτα,αργότερα στην διάρκεια της περιόδου θα κάνει «κοιλιά».
Δεν ήρθαν τα αποτελέσματα για τον ΟΦΗ στις 7 πρώτες αγωνιστικές,μα κυρίως οι εμφανίσεις δεν ήταν οι αναμενόμενες.Δεν είδαμε πάθος,δεν είδαμε το μάτι να γυαλίζει του ποδοσφαιριστή που μπαίνει στο κατάμεστο Γεντί Κουλέ,αποφασισμένος να κερδίσει.Κάποιος παλιός προπονητής είχε κάποτε πει ότι τους προπονητές τους κάνουν μάγκες οι παίκτες,όχι τα συστήματα.Γι αυτό τώρα, οι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να ανεβάσουν την απόδοση τους και να μην επιτρέψουν άλλα στραβοπατήματα.
Ο Σηφάκης και ο Παπαβασιλείου πρόσθεσαν άλλη μια σελίδα τους στο βίβλιο της ιστορίας του ΟΦΗ. Επέστρεψαν όταν σήμαναν οι καμπάνες της λευτεριάς.Βρήκαν μια ομάδα δυαλημένη,με 6-7 παίκτες στο ρόστερ της,με πρόσφυγες και με τον χρόνο να πιέζει αφού η έναρξη της σεζόν έρχοταν σε λιγότερο από 60 ημέρες.Δήλωσαν παρών όταν ο ΟΦΗ τους χρειάζοταν.Κατάφεραν κι έφτιαξαν ένα σύνολο ικανό να πρωταγωνιστίσει,που θα μπορούσε να ήταν ψηλότερα στην βαθμολογία αν δεν υπήρχε το σοκ της τιμωρίας.Αν θυμηθούμε το ματς στην Καλαμάτα,όπου αντί για μια μεγαλειώδη εκδρομή,που ίσως,έδινε την ώθηση για τη νίκη,είχαμε την παρουσία κάποιων δεκάδων ηρωικών οπάδων.Στο επόμενο ματς με τον Πανσερραικό,η απουσία του κόσμου εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι κόστισε άλλους δυο βαθμούς.Κι ίσως το σημαντικότερο ,είδαμε μετά από χρόνια δυο ταλέντα της Κρήτης,τον Κοκκινάκη και τον Περογαμβράκη να δείχνουν ότι μπορεί ο Όμιλος να στηρίζεται σε Κρητικούς ποδοσφαιριστές.
Ο Νίκυ και ο Μύρων θα είναι πάντα στρατιώτες του ΟΦΗ,κι η ευχή μου είναι να παραμείνουν στην ομάδα.Είμαι σίγουρος ότι μπορούν να βοηθήσουν από διαφορετικές θέσεις.Ο Παπαβασιλείου στην οργάνωση των ακαδημιών,αφού θα πρέπει πια ο ΟΦΗ να ξαναρχίσει να «παράγει» ποδοσφαιριστές.Ο Σηφάκης,ίσως θα έπρεπε μάλιστα να παραμείνει στον πάγκο της ομάδας.Ίσως από κάποιο άλλο πόστο.Η φυσική του παρουσία υποδηλώνει πολλά ,μα κυρίως καρδιά.
Πλέον καλείτε κάποιος άλλος να συνεχίσει την δική του παρουσία στην ιστορία της ομάδας.Ο Νίκος Γκουλής ,σαν ποδοσφαιριστής έδινε πάντα το 100% των δυνάμεων του.Κάτι που έλειψε από τον ΟΦΗ στα τελευταία παιχνιδια.Σαν προπονητής,ακόμη κι αν δούλεψε υπό «δυσμενείς» συνθήκες ,το έργο του ήταν επιτυχημένο.Γνωρίζει μια κατηγορία άγνωστη για τον ΟΦΗ,ενώ μοιάζει να έχει το δικό του «μάτι»,όσον αφορά τις προσθήκες του χειμώνα.Ίσως κάποιον παλιό λατινοαμερικάνο συμπαίκτη του…?
Κυρίως όμως,ο νέος προπονητής του ΟΦΗ έχει δείξει ότι ο χαρακτήρας του,το ήθος του είναι αντάξια όσων θέλει να πρεσβεύει ο νέος ΟΦΗ.Η στάση του δε το καλοκαίρι,όταν αρνήθηκε να γίνει σωσίβιο στον προηγούμενο «ιδιοκτήτη» ,αφουγκραζόμενος την οργή του κόσμου,είναι ορόσημο για την πορεία του.Έφτασε η δικιά του ώρα,με τις ιδανικότερες συνθήκες αυτή τη φορά και καλείτε να χαράξει τον δρόμο των επιτυχιών…
Ταυρομάχος

Kerkyra(Corfu)-OFI 3-0

A2 Greek Basketball OFI-AGO Rethymno 82-74