Από την καρδιά της κερκίδας 77

Από την καρδιά της κερκίδας 77
Όσοι βρέθηκαν στο νέο κλειστό γυμναστήριο της πόλης μας,στα 2 Αοράκια ,την προηγούμενη Κυριακή ,είχαν την χαρά να πάρουν μέρος σε μια πραγματική γιορτή του μπάσκετ.Η ατμόσφαιρα σε προϊδέαζε από νωρίς γι αυτό που θα ακολουθήσει ,ο Γάλλος ζογκλέρ των καρφωμάτων και οι Σλοβένες τσιρλίντερς έδωσαν το καλύτερο εαυτό τους,μα σε μια μπασκετική γιορτή τον πρώτο λόγο έχουν οι καλαθοσφαιριστές.
Έτσι μετά το ορεκτικό των διαγωνισμών τρίποντων και καρφωμάτων ,το κυρίως πιάτο ήταν πραγματικά απολαυστικό.Οι Κρήτες φίλαθλοι είχαν την σπάνια ευκαιρία να παρακολουθήσουν το Σχορτσιανίτη,τον Παπαλουκά ,τον Φώτση και τα άλλα αστέρια της Εθνικής ομάδας που συνεπικουρούμενοι από τους τους ξένους all stars που αγωνίζονται στη χώρα μας, προσέφεραν θέαμα υψηλού επιπέδου.Οι καλαθοσφαιριστές ,απαλλαγμένοι από τη πίεση του πρωταθλητισμού και το άγχος της νίκης ,μετέφεραν το γιορτινό κλίμα απο το παρκέ σε κάθε γωνιά του νέου γηπέδου.
Όμως,όταν τα φώτα της γιορτής έσβησαν ,πολλές απορίες έρχονταν στο μυαλό όλων όσων συμμετείχαν στο πάρτι.
Τώρα τι θα γίνει το πανέμορφο κλειστό στα 2 Αοράκια?
Θα παραμείνει ,κυριολεκτικά κλειστό ?
Πως θα συντηρηθεί ένα κλειστό γήπεδο 5500 θεατών ,όταν η πόλη μας δε διαθέτει ομάδα στην μεγαλύτερη κατηγορία και μάλιστα ανταγωνιστική ώστε να προσελκύει ικανό αριθμό ανθρώπων που θα γεμίσουν το γήπεδο?
Θα περιμένουμε κάποιο τουρνουά εθνικών ομάδων(μπάσκετ-βολλευ)ώστε να το ξαναδούμε γεμάτο?
Ας δοκιμάσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις ,σωστές ή όχι ,στην δική σας κρίση.
Καταρχήν ,είναι χρέος του όποιου φορέα θα διαχειριστεί το κλειστό στα 2 Αοράκια,να ανοίξει τους βοηθητικούς χώρους του γηπέδου σε όλες τις ομάδες της πόλης που δραστηριοποιούνται στον «κλειστό» αθλητισμό .Δεν πρέπει να παρατηρηθεί το φαινόμενο που είδαμε στο Παγκρήτιο Στάδιο ,όταν οι πολυάριθμοι χώροι του ήταν κλειστοί σε παιδιά που το μόνο που θέλουν είναι να αθληθούν .Ας ελπίσουμε να μην κολλήσει κι αυτό θέμα στα γρανάζια της γραφειοκρατίας που ταλανίζουν την χώρα μας.
Για να συντηρηθεί όμως ένα τέτοιο γήπεδο ,αυτό που χρειάζεται το Ηράκλειο ,είναι μια ομάδα μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο.To Ο.Ο.Α.Ηράκλειο,η μοναδική ομάδα της πόλης με προϊστορία στην Α1, έδειξε ότι δεν μπορεί να μαζεύει συνεχώς αρκετές χιλιάδες κόσμου , αφού μετά τα πρώτα χρόνια του ενθουσιασμού για την συμμετοχή στην Α1,ο κόσμος είχε αρχίσει να αραιώνει στο κλειστό του Λίντο. Εκτός από αυτό, βρίσκεται στην Γ Εθνική κατηγορία ,αρκετά μακριά από την Α1.
Είναι γεγονός ότι η μοναδική ομάδα του Ηρακλείου που το όνομα της συνάδει με τον αθλητισμό στην Κρήτη,που μπορεί να φέρνει διαρκώς αρκετές χιλιάδων θεατών στο
γήπεδο είναι ο ΟΦΗ.Το ιδιόκτητο κλειστό της ομάδας έχει γνωρίσει μεγάλες πλερέζες ,ακόμη και στην Γ εθνική κατηγορία ,που θα ζήλευαν ομάδες Α1.
Όμως,η παρθενική χρόνια της ΚΑΕ ΟΦΗ στο δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα μπάσκετ ,χαρακτηρίζεται από λάθη σε όλα τα επίπεδα .Από την διοίκηση ως το τεχνικό τημ και τους αθλητές ,που θα επιτελεί άθλο αν κατορθώσει να μην υποβιβαστεί.
Αργεί ,δυστυχώς ακόμη η συμμετοχή στην Α1.Κι πως θα επιτευχτεί αυτή,όταν η ομάδα δεν διαθέτει γηγενείς αθλητές ?Ίσως αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων των κρητικων ομάδων μπάσκετ που αγωνίζονται σε εθνικές κατηγορίες .Δεν διαθέτουν αρκετούς γηγενείς αθλητές .Βασίζονται στα συμβόλαια ,με αθλητές από αλλά μέρη της Ελλάδας .Προφανώς το λάθος ξεκινά από τις μικρές ηλικίες .Γίνονται λάθη ,κυρίως εξαιτίας της ανύπαρκτης οργάνωσης ,της έλλειψης σχεδιασμού και επιστημονικής βοήθειας που λείπει από τις ομάδες μπάσκετ στην Κρήτη .Είναι χαρακτηριστικό το φαινόμενο ,ένας έφηβος αθλητής με ύψος 1.95 να αγωνίζεται σαν φορ,λογω ύψους ,ενώ αυτό δεν αναμένεται να αυξηθεί τόσο για να μπορει να αγωνισθεί σε αυτήν την θέση στο υψηλότερο επίπεδο.
Έτσι αυτός ο αθλητής θα μείνει στάσιμος ,απλά κάνοντας το χόμπι του στις μικρές κατηγορίες .Αν όμως αυτός ο αθλητής είχε μάθει να αγωνίζεται σε θέση που συνάδει με το ύψος του(γκαρντ ή φοργουορντ),ίσως θα μπορούσε να φτάσει σε υψηλό επίπεδο .Δυστυχώς άλλωστε ,το μπάσκετ όσον αφορά την σωματοδομή , δεν είναι και τόσο δημοκρατικό άθλημα.
Θα πρέπει λοιπόν ,να γίνει σωστή δουλειά σε βάθος χρόνου στις μικρές ηλικίες για να δούμε Κρητικούς καλαθοσφαιριστές στο υψηλότερο επίπεδο . Σήμερα ,μόλις ένας την τελευταία 25ετια ,ο Γλυνιάδακης ,έχει καταφέρει να φτάσει στην Εθνική ομάδα,κι αυτός έφυγε από την Κρήτη σε ηλικία 16 ετών για να τα καταφέρει.
Άρα θα πρέπει να έχουμε πολύ υπομονΉ,να πορευτούμε με «μισθοφόρους» μπασκετμπολίστες με αργά αλλά σταθερά και σωστά βήματα για να φτάσουμε στην Α1.Ή μήπως μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της πατρίδας του μπάσκετ,των Η.Π.Α. ,όταν ομάδες μετακόμισαν σε άλλη πολιτεία για εμπορικούς λόγους?Η δημοφιλεστερη ισως ομαδα του ΝΒΑ,οι Λ.Α.Λαιηκερς,όταν ιδρύθηκαν λεγόταν Μινεάπολις Λαιηκερς ,αφού σε αυτήν την πολιτεία αγωνιζόταν .Το ίδιο συνέβη και πιο πρόσφατα με τους Βανκούβερ Γκριζλις που μετακόμισαν στο Μεμφις,το ίδιο συμβαίνει όταν το απαιτούν οι περιστάσεις στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.
Μήπως λοιπόν θα μπορούσε η μετακόμιση κάποιας ομάδας Α1 στο Ηρακλειο,και απορρόφησης της από την ΚΑΕ ΟΦΗ,να αποτελεί την λύση για να εχουμέ το νέο κλειστό σε πλήρη χρήση?Μήπως αν μια ομάδα με το ρόστερ και το μπάτζετ του Αμαρουσίου ,που μπορεί να διαθέτει τα παραπάνω ,αλλά δεν διαθέτει κόσμο και γήπεδο,με μια ενδεχόμενη μετακόμιση θα μπορούσε να μην είχε ταβάνι στους στόχους της? Μήπως , αν ο ΟΦΗ απορροφούσε μια ομάδα σαν το Μαρούσι,θα μπορούσε να χτυπήσει πρωτάθλημα ,κοιτώντας στα μάτια τους δυο μεγάλους?
Απλά ,κάνουμε καποιες υποθέσεις ,δίνοντας τροφή για σκέψη…
Ταυρομάχος